Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κινδυνεύει με διασυρμό το Ελληνικό κράτος …

άρθρο του Χρήστου Καπούτση


Η Διεθνής νομιμότητα,  θα πρέπει να τηρηθεί με απόλυτη σχολαστικότητα, στην περίπτωση  της έκδοσης στην Τουρκία, των 8 τούρκων στρατιωτικών,  που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη χώρα μας. Οι  Τούρκοι πιέζουν  την ελληνική κυβέρνηση για άμεση έκδοση των  8 στρατιωτικών,  που όπως κατάθεσαν στις απολογίες τους στις ελληνικές δικαστικές αρχές, παραπλανήθηκαν και συμμετείχαν  στο «οπερετικό» ή «στημένο» στρατιωτικό πραξικόπημα  και  έφτασαν με ελικόπτερο στον Έβρο,  ζητώντας άσυλο από την Ελλάδα, επειδή φοβήθηκαν και δικαιολογημένα, για τη ζωή τους.
Η  ελληνική κυβέρνηση ,  απαντά επισήμως,  πως θα ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία. Όμως,  τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών με πρώτο τον ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά,  αφήνουν να εννοηθεί , ότι πιθανότερο σενάριο είναι η παράδοση των 8 στρατιωτικών και μάλιστα πολύ σύντομα στην Τουρκία, εκτός και αν η αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα, που ενημερώνεται λεπτομερώς, έχει άλλη άποψη ...
Το εντυπωσιακό είναι,  ότι το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, δεν αρκείται μόνο στη διατύπωση του αιτήματος της έκδοσης των 8 τούρκων στρατιωτικών, αλλά χρησιμοποιεί και  σκληρή γλώσσα  προς την Αθήνα στο αίτημά του για άμεση επιστροφή των "8" στρατιωτικών που αυτομόλησαν,  προειδοποιώντας μάλιστα,   για "σοβαρές επιπτώσεις" στις ελληνοτουρκικές σχέσεις,  αν δεν παραδοθούν άμεσα οι "8" τούρκοι στρατιωτικοί. 
Οι τουρκικές απειλές φαίνεται ότι έχουν επηρεάσει τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου, είναι άλλωστε επιρρεπείς σε εκβιασμούς και εκφοβισμούς,  και εκτιμάται,  ότι  ουσιαστικά έχει ληφθεί η απόφαση της παράδοσής του , στις τουρκικές αρχές.
Ο ΑΝΥΠΕΘΑ Δ. Βίτσας, τύποις και ουσία , παντελώς αναρμόδιος,  για την έκδοση ή μη των 8 τούρκων στρατιωτικών , έσπευσε να ενθαρρύνει το Μαξίμου( εκτός και αν λειτούργησε ως «λαγός») , δηλώνοντας , «σε ό,τι αφορά τους οκτώ στρατιωτικούς που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα,  πρέπει να πω ότι το επιχείρημα έκδοσης από την πλευρά της Τουρκίας είναι αρκετά ισχυρό. Θα έλεγα πολύ ισχυρό. Το γεγονός ότι παραβιάστηκε η συνταγματική νομιμότητα και υπήρξε απόπειρα κατάλυσης της δημοκρατίας είναι ένα ισχυρό επιχείρημα" είπε ο Δ. Βίτσας.
Το γεγονός,  ότι κάθε δημοκράτης καταδικάζει απερίφραστα το πολύνεκρο στρατιωτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία, αυτό δεν σημαίνει,  ότι θα πρέπει το Ελληνικό κράτος,  να παρανομήσει, υποκύπτοντας στις πιέσεις του καθεστώτος Ερντογάν, ειδικά μάλιστα, όταν ο Πρόεδρος της Τουρκίας,  έχει εγκαταστήσει ένα αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης. 
Η έκδοση ατόμων που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο, απαγορεύεται ρητά,  αν  η έκδοση ζητείται για λόγους πολιτικούς.  Επίσης η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει, υπό το πρίσμα της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 αλλά και της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948.
Επιπροσθέτως, στην Τουρκία έχουν αρχίσει ήδη  να συζητούν την επαναφορά  της θανατικής ποινής, για τους πρωταίτιους  του πραξικοπήματος. Στην περίπτωση αυτή, η ευρωπαϊκή νομοθεσία  ( Ε.Ε.), δεν επιτρέπει την  έκδοση κατηγορουμένων σε χώρες,  που ενδέχεται έστω,  να τους καταδικάσουν σε θάνατον.
Διακεκριμένος νομικός, στον οποίο ετέθη σχετικό ερώτημα απάντησε: «Δεδομένου ότι έχει ήδη προαναγγελθεί η βαρύτατη τιμωρία των υπαιτίων, έχουν ήδη παυθεί χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί και διορίζονται νέοι προκειμένου να εκδικάσουν τις υποθέσεις των φερόμενων ως “πραξικοπηματιών”, ενώ γίνεται λόγος και για επαναφορά της θανατικής ποινής –ειδικώς για τον κολασμό της συγκεκριμένης πράξης, η απόρριψη αιτήματος ασύλου εμφανίζεται κατ’ αρχήν ως ηθικώς και νομικώς ανομιμοποίητη.»
Κατόπιν αυτών, η απόφαση για την έκδοση ή μη στην Τουρκία, των 8 τούρκων στρατιωτικών, που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα, θα πρέπει να συνάδει με τη διεθνή νομιμότητα, τις ευρωπαϊκές συμβάσεις  και το «ανθρωπιστικό δίκαιο» , δηλαδή να μην είναι πολιτική απόφαση, υπό το κράτος του φόβου και των απειλών των Τούρκων.  Μη νόμιμη πολιτική απόφαση, ασφαλώς, θα αποτελέσει  διασυρμό του Ελληνικού κράτους , με προβλέψιμες συνέπειες …

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα