Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στις φωτιές της Αττικής

Η καταστροφή που άφησε πίσω της η πύρινη λαίλαπα στην Αττική είναι πολύ μεγάλη. Το ομορφότερο και ζωτικής σημασίας τμήμα του δασικού πλούτου της Αττικής, έγινε στάχτη και αποκαΐδια.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να απαξιώνεται η προσπάθεια ανθρώπων του κρατικού μηχανισμού (Πυροσβέστες, Δασοπυροσβέστες και στρατιώτες) επειδή το αποτέλεσμα της δράσης του, δεν απέτρεψε την καταστροφική μανία της φωτιάς. Κυρίως, θα ήταν άδικο να μην εξάρουμε την ηρωική και μέχρι αυτοθυσίας μάχη με τις φλόγες, που έδωσαν οι πιλότοι και τα πληρώματα των πυροσβεστικών αεροσκαφών και των ελικοπτέρων της Πολεμικής μας Αεροπορίας.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις με εντολή του ΥΠΕΘΑ Β.Μειμαράκη είχαν σημαντική συμμετοχή, στις προσπάθειες πυρόσβεσης. Αλλά , το ποσοστό συμμετοχής του στρατιωτικού προσωπικού στις επιχειρήσεις πυρόσβεσης, καθορίζεται από την αρμόδια Κρατική Υπηρεσία που είναι η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις διέθεσαν τα μέσα και το προσωπικό που ζήτησε η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
Έτσι λοιπόν, η διάθεση του στρατιωτικού Προσωπικού και των Μέσων στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, για την αντιμετώπιση της μεγάλης πυρκαγιάς στο Νομό Αττικής, ήταν η εξής:

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Διατιθέμενο Προσωπικό προς υποστήριξη Δασοπυρόσβεσης
• 291 άτομα (Στρατός Ξηράς)
• 140 άτομα (Πολεμική Αεροπορία)
• 60 άτομα (Πολεμικό Ναυτικό)

Σύνολο 491 άτομα των τριών Κλάδων των ΕΔ
• Το προσωπικό των ΕΔ ενίσχυσε την προσπάθεια πυρόσβεσης των επίγειων δυνάμεων στους Δήμους ή τοποθεσίες: Βαρνάβα, Γραμματικού , Ζούμπερι , Σταμάτα, Γέρακα, Παλλήνης, Εκάλης, Πικερμίου, Πεντέλης, Δροσιάς, Αγ. Ανδρέα, Αγ. Μαρίνας, Αγ. Στέφανου.

Διατιθέμενο Προσωπικό για Δασοεπιτήρηση
Για τις ανάγκες της δασοεπιτήρησης διατέθηκε το εξής στρατιωτικό προσωπικό.

• 96 άτομα (ΣΞ)
• 46 άτομα (ΠΑ)
• 16 άτομα (ΠΝ)
Σύνολο 158 άτομα στρατιωτικό προσωπικό και των τριών Κλάδων των ΕΔ, για δασοεπιτήρηση.
Συνολικά διατέθηκα 649 στρατιωτικοί (άνδρες και γυναίκες) για να καλύψουν τις ανάγκες της δασοπυρόσβεσης και της δασοεπιτήρησης, σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας


Στρατιωτικά μέσα αεροπυρόσβεσης
Η μεγάλη συνεισφορά των Ε.Δ. και ειδικά της Πολεμικής Αεροπορίας, στη μάχη για τον περιορισμό της καταστροφής από τον πύρινο εφιάλτη , ήταν στον τομέα της αεροπυρόσβεσης, καθώς διατέθηκαν:.
• 15 Πυροσβεστικά Αεροσκάφη Canadair (CL-415 & CL-215) (Σημειώνεται ότι από τη δύναμη των 21 Πυροσβεστικών Αεροσκαφών της ΠΑ, επιχειρούν τα 20. Από αυτά τα 15 Α/Φ διατέθηκαν στο Νομό Αττικής και τα υπόλοιπα σε άλλες εστίες σε όλη την επικράτεια).
• 1 C-130 για μεταφορές Οχημάτων και δασοπυροσβεστών.
• 1 Υδροφόρο Πλοίο του ΠΝ στον Όρμο της Αγίας Μαρίνας
• 26 Πυροσβεστικά Οχήματα (17 ΣΞ & 6 ΠΑ & 3 ΠΝ)
• 14 Υδροφόρα Οχήματα (7 ΣΞ & 4 ΠΑ & 3 ΠΝ)
• 9 Ασθενοφόρα (5 ΣΞ & 2 ΠΑ & 2 ΠΝ) με Ιατρούς και ανάλογο Νοσηλευτικό Προσωπικό που ήταν ανεπτυγμένα σε Βαρνάβα, Μαραθώνα, Γραμματικό.
• 6 Οχήματα Χωματουργικών Εργασιών (4 Προωθητές Γαιών (3 ΣΞ 1 ΠΑ) & 2 Φορτωτές)
• 7 Λεωφορεία (4 ΣΞ & 3 ΠΑ)

Ειδικά μάλιστα , από το πρώτο φως της Κυριακής 23ης Αυγούστου έως τις 17:00, τα πυροσβεστικά αεροσκάφη CL – 215 και CL – 415, πραγματοποίησαν στο Νομό Αττικής 33 εξόδους με 103,5 ώρες πτήσης, κατά την διάρκεια των οποίων εκτελέστηκαν 660 ρίψεις νερού, που αντιστοιχούν σε άφεση 3960 τόνων νερού!
Επίσης οι ΕΔ εφάρμοσαν ήδη αρκετά μέτρα του «Σχεδίου Ξενοκράτης», ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης λόγω της πυρκαγιάς, ενώ σε επιφυλακή τέθηκε το 100% του προσωπικού του συνόλου των Μονάδων των ΕΔ του Νομού Αττικής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα