Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι σφαγές των Τούρκων από 30 Αυγούστου μέχρι 9 Σεπτεμβρίου 1922

Η 30Η Αυγούστου θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους θριάμβους της τουρκικής ιστορίας. Είναι μια σημαντική επέτειος για την Τουρκία, αλλά και μέρα μνήμης και περισυλλογής για τον Ελληνισμό.
Πρόκειται για τη νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού, στις 30 Αυγούστου του 1922.
Στις 26 Αυγούστου ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοπροσώπως είχε ηγηθεί των στρατευμάτων του στην κοιλάδα του Αφιόν Καραχισάρ με το περιώνυμο παράγγελμα «Στόχος μας είναι η Μεσόγειος! Έφοδος».
Στις 30 Αυγούστου του 1922 ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε στο Ντουμλούπιναρ και η υποχώρησή του συνεχίστηκε ως τις 9Σεπτεμβρίου, ημέρα της άλωσης της Σμύρνης από τους Τούρκους.
Μέρες εφιαλτικές για τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, καθώς χιλιάδες έλληνες δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν, πυρπολήθηκαν οι περιουσίες τους , διωχτήκαν και εξευτελίστηκαν από τη βαρβαρότητα των τούρκων στρατιωτών.
Είναι μέρες, που η Σμύρνη παραδίνεται στις φλόγες και στο καμίνι του μίσους των Τούρκων. ΈΝΑ ΕΚΑΤΟΜΎΡΙΟ Έλληνες από τα παράλια της Ιωνίας πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.
Είναι μέρες , που οι έλληνες συνωστίζονταν στο λιμάνι της Σμύρνης , για να θυμηθούμε και την «αντικειμενική» περιγραφή της Καθηγήτριας κ.Ρεπούση.

Το 1922 αποτελεί την ολοκλήρωση, κατά τραγικό τρόπο μιας ιστορικής διαδρομής τριών ή τεσσάρων χιλιάδων χρόνων. Είναι το τέλος μιας συγκεκριμένης μορφής ελληνικού πολιτισμού, αν έτσι ορίσουμε τη διακριτή παρουσία και τον πολιτισμό που δημιούργησαν οι Έλληνες στα παράλια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.
Το γεγονός ότι διατηρήσαμε το Αιγαίο, δεν αλλάζει και πολύ το αρνητικό αποτέλεσμα.
Το Αιγαίο, υπήρξε το επίκεντρο του πολιτισμού, με την Ιωνία αριστερά και την ελληνική χερσόνησο στα δυτικά, τη Θράκη και τη Μαύρη Θάλασσα στο Βορά. Η αποκοπή , οριστική και αμετάκλητη, της Ιωνίας και της Μαύρης Θάλασσας , από το Αιγαίο, την αιγαιακή μεσότητα , κατέστρεψε, εκτός από έναν ξεχωριστό πολιτισμό, και την ίδια τη γεωπολιτική σύσταση του Ελληνισμού.
Συνέχεια του 1922 είναι η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974.
Ο απόηχος του 1922 και του 1974, φτάνει και μέχρι τις μέρες μας, με την προσπάθεια αμφισβήτησης της ελληνικότητας του Αιγαίου , με πρώτο στόχο τη διχοτόμησή του.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...