Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι εκλογές που θα γίνουν στις 4 Οκτώβριου, ίσως να είναι αποδειχτούν πολύ κρίσιμες και να αποτελέσουν την αφετηρία ευρύτερων αλλαγών.

Είναι πολύ πιθανόν, το ελληνικό φαινόμενο, παγκόσμια πρωτοτυπία, τα πολιτικά κόμματα να είναι προεκτάσεις ισχυρών, πολιτικά και οικονομικά, οικογενειών, να τερματιστεί. Και μαζί του, το πελατειακό σύστημα, που αποτελεί τροχοπέδη στον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος.

Σε όλη την Ευρώπη και σε πολλές αναπτυγμένες χώρες του Πλανήτη, πνέει ένας σαρωτικός άνεμος αλλαγής της κατεστημένης πολιτικής νοοτροπίας.

Παντού εκλέγονται Κυβερνήσεις που δίνουν ελπίδες για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και των σύγχρονων μορφών απειλών, όπως είναι η Τρομοκρατία, ο αναθεωρητισμός ισχυρών ή δυνάμει ισχυρών κρατών, η περιφερειακή αστάθεια και οι απειλές που προέρχονται από την αλλαγή των περιβαλλοντικών δεδομένων που επιφέρουν δραματικές αλλαγές στο Κλίμα του Πλανήτη, με δραματικές επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής των πολιτών, ειδικά των υποβαθμισμένων περιοχών.

Την αρχή στις πολιτικές αλλαγές έκαναν οι ΗΠΑ με την εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα. Κυβερνητικές αλλαγές αναμένονται στην Ιαπωνία, στη Γερμανία , στη Βρετανία και σε πολλές άλλες χώρες, ενώ στην Τουρκία, κλονίζεται το Κεμαλικό κράτος, δηλαδή το κατεστημένο.

Η Ν.Δ. σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ετοιμάζεται να παραδώσει την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ.

Μάλλον πληρώνει την απροθυμία της να στηρίξει τον αδύναμο πολίτη , αλλά και τα τραγικά λάθη κάποιων στελεχών της , που τοποθετήθηκαν σε καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού. Μερικά από αυτά τα κομματικά στελέχη ενεπλάκησαν και σε υποθέσεις νεποτισμού και νεοπλουτισμού. Υποθέσεις , που σόκαραν που προκάλεσαν, τον δοκιμαζόμενο από την οικονομική κρίση Έλληνα φορολογούμενο πολίτη.

Ειδικά τώρα, στον κρίσιμο τομέα της διπλωματίας και της Άμυνας, είναι πολύ λίγα τα θετικά επιτεύγματα.

Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί.

Η Τουρκία , με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, προβάλει διεκδικήσεις στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Η τουρκική διπλωματία, ειδικά τώρα με επικεφαλής τον Καθηγητή Αχμέτ Νταβούντογλου, είναι ιδιαίτερα απειλητική , αλλά και συνάμα αποτελεσματική.

Η Τουρκική διπλωματία έχει κερδίσει , σε διεθνές επίπεδο , προνομιακούς χώρους για την Ελλάδα.

Η Τουρκία βρίσκει πλέον συνομιλητές με κατανόηση στην Ε.Ε. , στις ΗΠΑ , ΣΤΟ ΝΑΤΟ, στη Ρωσία και ειδικά στον Αραβικό και μουσουλμανικό Κόσμο, όταν προβάλλει τις αξιώσεις της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Αξιώσεις που στρέφονται ευθέως κατά της ελληνικής κυριαρχίας και γενικά των συμφερόντων του Ελληνισμού.

· Στο Κυπριακό, οι ενδοκοινοτικές συνομιλίες έχουν τελματώσει. Λύση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου, που να βασίζεται στα ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ , που να είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεν είναι ορατή στον ορίζοντα των διαπραγματεύσεων. Η Τουρκία και η αμερικανο-βρετανική διπλωματία, προωθούν λύση του Κυπριακού στη φιλοσοφία του Σχεδίου Ανάν, που θα βασίζεται στον συνεταιρισμό δύο Κρατών . Και απειλούν πλέον ευθέως με την προοπτική διχοτόμησης της Κύπρου, αν οι ελληνοκύπριοι απορρίψουν και τη νέα λύση του Κυπριακού.

· ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ, η Ελλάδα παρότι έκανε μια μεγάλη υποχώρηση και δέχτηκε να περιλαμβάνεται ο όρος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στην σύνθετη ονομασία του γειτονικού κράτους, οι συνομιλίες στα πλαίσια του ΟΗΕ έχουν φτάσει σε αδιέξοδο, κυρίως λόγω της αδιαλλαξίας της εθνικιστικής Κυβέρνησης του πρωθυπουργού των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι. Στα θετικά της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι το βέτο στην ένταξη της π.Γ.Δ.Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυξάνεται ο αριθμός των κρατών στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. που πιέζουν, να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ένταξης της FYROM, στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ –Ε.Ε.), παρακάμπτοντας τις αντιρρήσεις της Ελλάδας.

· Στο θέμα της ενέργεια, η Ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, πέτυχε μια σημαντική ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία. Η ελληνορωσική συμφωνία για την κατασκευή αγωγών μεταφοράς ρωσικής ενέργεια (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη, είναι πολλαπλά ωφέλιμη για την Ελλάδα. Ωστόσο έχουν προκύψει διάφορα πολιτικό- διπλωματικά προβλήματα , που καθυστερούν την υλοποίηση των ενεργειακών συμφωνιών.

Επίσης, προβλήματα και ολιγωρίες εντοπίζονται και στον τομέα της Εθνικής μας Άμυνας.

· Η στρατιωτική διπλωματία, ένας πολύ κρίσιμος τομέας στις διεθνείς σχέσεις, είναι ουσιαστικά ανενεργή, από το 2004.

· Δεν έγινε ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός των οπλικών συστημάτων. Και δεν έχουν υλοποιηθεί οι αναγκαίες προμήθειες, που να πιστοποιούν το αξιόμαχο του Στρατεύματος. Π.χ. δεν έχουν πυρομαχικά τα υπερσύγχρονα άρματα μάχης. Ούτε σύστημα αυτοπροστασίας τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 που βρίσκονται ΣΤΗΝ ΚΡΗΡΗ. Και ακόμη, σοβαρό πρόβλημα υπάρχει με τις μπαταρίες των υποβρυχίων, που θα έπρεπε ήδη, να είχαν αντικατασταθεί. Επιπλέον , κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει με το υποβρύχιο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ που γέρνει.

· Το αντιαεροπορικό σύστημα S-300, είναι αποθηκευμένο στην Κρήτη και δεν έχει διασυνδεθεί με το Εθνικό Σύστημα Αεράμυνας της χώρας. Στην ενεργοποίησή του αντιδρούν η Τουρκία και το ΝΑΤΟ.

· Η λειτουργική ανασυγκρότηση και η νέα Δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από το 2005, είναι ακόμη σε εξέλιξη.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ακανθώδη προβλήματα στον τομέα της Διπλωματίας και της Άμυνας, που ακροθιγώς ανέφερα.

Προφανώς δεν γνωρίζω ποια θα είναι η νέα Κυβέρνηση που θα αναδειχτεί στις εκλογές στις 4 Οκτωβρίου. Περιμένω όμως, συγκεκριμένες απαντήσεις , για αυτά τα πολύ σοβαρά θέματα, απαντήσεις δεσμευτικές που θα περιλαμβάνονται στα κομματικά προγράμματα των κομμάτων, που διεκδικούν την Εξουσία.

Δικαιούνται οι πολίτες – ψηφοφόροι να γνωρίζουν, ώστε να κάνουν την καλύτερη επιλογή.

Πάντως η αντιμετώπιση των θεμάτων Εξωτερικής πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας , υπερβαίνει τις περιχαρακώσεις της κομματικής λογικής και απαιτεί διακομματική συναίνεση και συμφωνία. Αυτή η εξέλιξη όμως, προϋποθέτει πολιτική ωριμότητα και αναπτυγμένη υπευθυνότητα των κομματικών στελεχών. Υπάρχουν;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί