Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Άσκοπη αντιπαράθεση για το Σκοπιανό

Με το Σκοπιανό ασχολήθηκαν και μάλιστα σε υψηλούς τόνους αντιπαράθεσης, ο εκπρόσωπος τύπου και ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γ.Κουμουτσάκος και ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ.Λοβέρδος, που είναι αρμόδιος για θέματα εξωτερικής πολιτικής του κόμματος της Αντιπολίτευσης .

Το Σκοπιανό, δηλαδή το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κράτους ή ακριβέστερα η προσπάθεια καπηλείας από τους Σλαβομακεδόνες εθνικιστές του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, είναι μια υπόθεση που ταλανίζει εδώ και δύο δεκαετίες την ελληνική διπλωματία και σε γενικές γραμμές σκιαγραφείται ως εξής:

Η ελληνική Κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη και της Αντιπολίτευσης, (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, αλλά και ΣΥΡΙΖΑ), εκχώρησαν το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στους Σκοπιανούς, με τον απαράβατο όρο αυτό να αποτελέσει μέρος μιας σύνθετης ονομασίας γεωγραφικού προσδιορισμού, για όλες τις χρήσεις.

Η σαφής ελληνική υποχώρηση όμως, άφησε ασυγκίνητους στους Σκοπιανούς.

Η ρεαλιστική ΚΑΙ κατ’ άλλους υποχωρητική, ελληνική πρόταση προσέκρουσε στην αδιαλλαξία της Σκοπιανής Κυβέρνησης του Εθνικιστή Πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι, που ενισχύεται όμως, και από την αμερικανική διπλωματία.

Με αποτέλεσμα , οι συνομιλίες που γίνονται στα πλαίσια του ΟΗΕ , για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης, για το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κράτους, να βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο.

***

Στα θετικά της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι το βέτο που έβαλλε η χώρα μας στην προοπτική ένταξη της π.Γ.Δ.Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, αυξάνεται ο αριθμός των κρατών- μελών στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. που πιέζουν, να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ένταξης της FYROM, στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ –Ε.Ε.), παρακάμπτοντας τις αντιρρήσεις της Ελλάδας.

Μάλιστα η Σουηδία, που στο τρέχον εξάμηνο ασκεί την Προεδρία της Ε.Ε., πιέζει, προκειμένου να δοθεί στα Σκόπια ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων!!

**

Υπενθυμίζω πάντως, ότι τον Ιούνιο του 2007 , οι ευρωβουλευτές της Ν.Δ. με εξαίρεση τον Αντώνη Σαμαρά είχαν υπερψηφίσει , την έκθεση του Ολλανδού ευρωβουλευτή Ερικ Μέγιερ για την ΠΓΔ Μακεδονίας.

Ανάμεσα στα άλλα , η έκθεση αυτή προέβλεπε ότι: «Το ζήτημα του ονόματος δεν αποτελεί εμπόδιο για την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη στην ΕΕ της π.Γ.Δ.Μακεδονίας». Και συνεχίζει και ξεκαθαρίζει η έκθεση Μέγιερ ότι «η ένταξη της χώρας (σ.σ. της ΠΓΔΜ) στην ΕΕ θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από την εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης...»! Πουθενά δεν υπάρχει η αναφορά, για αλλαγή του ονόματος της FYROM.

Η πρόταση Μέγιερ είχε ευρεία αποδοχή από το ευρωκοινοβούλιο, αφού υπερψηφίστηκε από 558 ευρωβουλευτές.

**

ΟΙ επόμενοι τρεις μήνες μέχρι το τέλους το έτους, είναι ένα χρονικό διάστημα εξαιρετικά κρίσιμο και το Σκοπιανό.

Ίσως να έχουμε νέα απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου ή της αρμόδιας για την διεύρυνση Ευρωπαϊκής επιτροπής, που να φέρει την Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.

Όλα τα πολιτικά κόμματα και ειδικά τα κόμματα εξουσίας, θα πρέπει να δυναμώνουν την Εθνική γραμμή στο Σκοπιανό, με ουσιαστικές διπλωματικές πρωτοβουλίες.

Είναι σαφές ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ουσιώδεις διαφορές για το Σκοπιανό.

Η χθεσινή φραστική αντιπαράθεση για το Σκοπιανό του κ.Κουμουτσάκου με τον Γ.Λομβέρδο, δεν είχε ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο και μάλλον αδικεί το θέμα. Δικαιολογούνται , λόγω προεκλογικής περιόδου και μόνο ως προεκλογικά πυροτεχνήματα.

Αλλά δεν χρειάζονται τέτοιες κομματικές συμπεριφορές για τα εν εξελίξει Εθνικά μας Θέματα. Και δεν χρειάζονται και εν τέλει δεν είναι και εθνωφελείς τέτοιες αντιπαραθέσεις.

Και αυτό, είναι βέβαιο, ότι το ξέρουν εξίσου καλά και ο κ.Κουμουτσάκος , αλλά και ο κ.Λομβέρδος, που αν μη τι άλλο , τουλάχιστον διακρίνονται για τις γνώσεις και την ευαισθησία τους, για τα Εθνικά Θέματα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα