69 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το έπος του 1940.

Ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος που ξεκίνησε την 28^η  Οκτωβρίου 1940 και μετά,  η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, ήταν συγκρούσεις  με δυσανάλογες δυνάμεις, σχετικά με τα στρατιωτικά  μέσα και τα  όπλα, των εισβολέων και των αμυνομένων.

Από τη μια ο Γολιάθ, οι φασιστικές δυνάμεις του άξονα με βαρύ οπλισμό σύγχρονης τεχνολογίας , από την άλλη,  ο Δαυίδ ο Ελληνικός στρατός με αναχρονιστικά μέσα, που αγωνίζεται , όχι με τα όπλα,  αλλά με την ψυχή του. Και αγωνίζεται για την ύπαρξή του, την ιστορία του και  για τις παραδόσεις του.

Ένα ήταν το όραμα του Ελληνικού Στρατού το 1940.

Να διατηρήσει Ελεύθερη  την  Πατρίδα. Να μην κατορθώσουν οι δυνάμεις του φασισμού, της βίας και του σκότους , να αλυσοδέσουν τον Ελληνικό Λαό.

Στον αγώνα αυτόν ο ελληνικός λαός, παρότι στέναζε κάτω από το Δικτατορικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά,  έδωσε και πάλι το δυναμικό παρόν,  μέσα από το προσωπικό του ύφος.

 ΚΑΙ το επένδυσε,  με το ανυπέρβλητο ηθικό του μεγαλείο και την ακατάβλητη αγωνιστικότητά του.

Αλλά, και η τότε ηγεσία της Ελλάδας, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Μετά όμως από τις πρώτες εντυπωσιακές επιτυχίες του Ελληνικού Στρατού , με τη συνδρομή και του Λαού, η κατάσταση στο μέτωπο διαφοροποιήθηκε.

Η Γερμανική συντριπτική υπεροχή στην στρατιωτική τεχνολογία ,  χάρις στον σιδερένιο της όγκο, θα πετύχει,  να γονατίσει τη μαχόμενη Ελληνική ψυχή.

 Το ελληνικό μέτωπο κατάρρευσε τον Απρίλιο του 1941 και τα γερμανικά «πάντσερ» απλώθηκαν σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

Ακολουθούν τα μαύρα χρόνια της κατοχής.

 Ο Ελληνικός Λαός αναβαίνει τον δικό του Γολγοθά.

Η πείνα, το κρύο  και οι ασθένειες αποδεκατίζουν τον αστικό κυρίως πληθυσμό.

Τα έκτακτα Στρατοδικεία και τα Γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα , σημαδεύουν και αποδεκατίζουν Έλληνες πατριώτες,  αγωνιστές της ελευθερίας.

Είναι η εποχή που οι δωσίλογοι καλοπερνούν και οι μαυραγορίτες θησαυρίζουν.

 Κατά την διάρκεια της κατοχικής περιόδου (1941-1944) το Έθνος των Ελλήνων συνέχισε, πλην  θλιβερών εξαιρέσεων,  με κάθε τρόπο την αντίσταση κατά του Άξονα, τόσο στην κατεχόμενη Ελλάδα,  όσο και στη Βόρεια Αφρική, την Ιταλία και τα νησιά του Αιγαίου.

Μέχρι που ήρθε η πολυπόθητη απελευθέρωση. Αποτέλεσμα της δράσης των Ελεύθερων στο φρόνημα Ελλήνων.

Έτσι δημιουργήθηκε αυτή η εποποιία, το καύχημα και η δόξα της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού Έθνους, που στηρίχτηκε σε μια λέξη. Την ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ.

Αντίσταση στον Εισβολέα. Αντίσταση στον Καταχτητή. Αντίσταση στη ΣΚΛΑΒΙΑ.

Δυστυχώς όμως, το ηθικό πλεονέκτημα των Ελλήνων της περιόδου 1940-44, καταρράκωσε,  ο φρικτός εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε και καταβύθισε το γένος των Ελλήνων στην αδελφοκτόνο συμφορά, ο απόηχος της οποίας , ΈΣΤΩ και εξασθενισμένος, φτάνει και ως τις μέρες μας.

Είναι χαρακτηριστικό,  ότι οι νεκροί έλληνες του ελληνο-ιταλικού και ελληνο-γερμανικού πολέμου,  έφτασαν στις 15 χιλιάδες περίπου.

Οι έλληνες,  που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ξεπέρασαν τις 70 χιλιάδες.