Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι άγνωστοι Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ και η Βρετανίδα βαρόνη Κάθριν Αστον.


Οι «27» ευρωπαίοι ηγέτες επέλεξαν τα  πρόσωπα που θα καταλάβουν δύο κορυφαίες θέσεις στην ιεραρχία της Ε.Ε.
Αν στόχος των ευρωπαίων ηγετών ήταν να αναβαθμίσουν το διεθνές κύρος της Ε.Ε. τοποθετώντας δυο ισχυρές προσωπικότητες,  για τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και για τη θέση του ύπατου εκπροσώπου για την Εξωτερική πολιτική και την Ασφάλεια της Ε.Ε., τότε μάλλον απέτυχαν στις επιλογές τους.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διόρισαν ως πρώτο πρόεδρο της Ε.Ε. τον Βέλγο Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό Χέρμαν βαν Ρομπουί ή Ρομπάι  και ως ΥΠΕΞ τη Βρετανίδα βαρόνη Κάθριν Αστον.
Οι επιλογές αυτές προκάλεσαν την  σχεδόν ειρωνική αντίδραση σύσσωμου του ευρωπαϊκού Τύπου. Τους χαρακτηρίζουν πολιτικά άχρωμους, άπειρους  και χωρίς το αναγκαίο πολιτικό εκτόπισμα.  Άραγε, ένας εύπορος τεχνοκράτης και χριστιανοδημοκράτης πολιτικός και μια βρετανίδα βαρόνη, τι κοινάμπορεί να έχουν με τον μέσο ευρωπαίο πολίτη;


Πάντως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες  ενθουσίασαν με την επιλογή τους  τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, αλλά δυσαρέστησαν την Τουρκία.
Η Τουρκική Κυβέρνηση εξέφρασε ήδη την ανησυχία της,  για την επιλογή του Χέρμαν Βαν Ρομπουί, με τις δεδηλωμένες «αντιτουρκικές θέσεις» του , σχετικά   με την  προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.  Ο Χέρμαν βαν Ρομπάι, γνήσιο τέκνο της ευρωπαϊκής Χριστιανοδημοκρατίας, έχει από ετών ξεκαθαρίσει ότι κατά την άποψή του η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, δεν έχει θέση στην ευρωπαϊκή οικογένεια, ενώ δεν συμφωνεί  ούτε και με την ενσωμάτωση των Βαλκανικών κρατών  στην ευρωπαϊκή ένωση.
Να σημειώσουμε ότι με την συνθήκη της Λισσαβώνας, που η εφαρμογή της ξεκινάει την 1-1-2010, ο νέος Πρόεδρος της Ε.Ε. θα έχει θητεία δυόμισι ετών που μπορεί άπαξ να ανανεωθεί και θα προεδρεύει των Συνόδων Κορυφής της Ε.Ε.
Υπάρχει και ένα ακόμη πολιτικό και ουσιαστικό Θέμα, αν οι διορισμένοι ηγέτες της Ε.Ε., θα έχουν μεγαλύτερη πολιτική ισχύ, από τους εκλεγμένους Προέδρους και Πρωθυπουργούς των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Πάντως ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η Καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ  έχουν  κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι από αυτές τις επιλογές. Και αυτό διότι, ισχυροποιείται ο  «γαλλο-γερμανικού άξονα»,  αφού το δίδυμο Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ και Κάθριν Αστον, δεν διαθέτουν το πολιτικό ανάστημα, να εναντιωθούν στις πολιτικές επιλογές της Γερμανίας και της Γαλλίας. Ήδη, έγκυροι πολιτικοί αναλυτές προβλέπουν ότι σύντομα θα εξελιχθούν σε διακοσμητικά πρόσωπα της εξουσιαστικής ελίτ των Βρυξελών.
ΤΟ ερώτημα είναι,  αν   η εξέλιξη αυτή είναι ενισχυτική ή υπονομευτική της προσπάθειας πολιτικής ενοποίησης της Ε.Ε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί