Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δεν προβλέπεται γενικευμένη Ελληνοτουρκική στρατιωτική σύρραξη


Πτυχές της αμυντικής πολιτικής της χώρας,  παρουσίασε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στους Βουλευτές μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας.  Η ενημέρωση περιείχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για την ασφάλεια της χώρας, που αποτέλεσαν  αντικείμενο  προβληματισμού για τους Βουλευτές.
Σύμφωνα με την ενημέρωση των στρατιωτικών, η Τουρκία αποτελεί την κύρια απειλή για τη χώρα. Η αύξηση , αριθμητική και ποιοτική,  των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο, καθώς επίσης και η διεύρυνση των αξιώσεων της Τουρκίας σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας,  καθιστούν την Τουρκία μείζονα απειλή για τη χώρας μας.  Η Τουρκία, με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας και με την καθημερινή σχεδόν  επίδειξη στρατιωτικής ισχύος στο Αιγαίο,  στοχεύει στην ανατροπή του υφιστάμενου νομικού και κυριαρχικού καθεστώτος του Αιγαίου.

Ωστόσο, η  εκτίμηση της στρατιωτικής ηγεσίας είναι, ότι δεν προβλέπεται γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη.  Θεωρούν πιο  πιθανό την ένταση τοπικού χαρακτήρα, που θα αξιοποιηθεί διπλωματικά από την Τουρκία.
Παρεμβαίνοντας ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος είπε ότι απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα είναι  «αναγκαία  μια στρατηγική ψυχραιμίας, χωρίς όμως να διολισθήσουμε από τις πάγιες εθνικές μας θέσεις». Οι εκπρόσωποι όλων των πολιτικών, στις παρεμβάσεις τους για τα ελληνοτουρκικά συμφώνησαν ότι, η μοναδική διαφορά που έχουμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 
Για την άμυνα της Κύπρου, η θέση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι ότι λειτουργεί ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος Ελλάδας και Κύπρου, στα πλαίσια μιας διακρατικής  συμφωνίας , για την αντιμετώπιση της κοινής τουρκικής απειλής.
Οι επιτελείς του ΓΕΕΘΑ υποστήριξαν ότι, είναι αναγκαία η συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές είτε του ΝΑΤΟ, είτε της Ε.Ε. (Σομαλία, Αφγανιστάν, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο). Η συμμετοχή μας προσδίδει κύρος στη χώρας μας και ενισχύει τις διπλωματικές προσπάθειες,  για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.
 Για τους εξοπλισμούς, είναι σε εξέλιξη το ΕΜΠΑΕ ύψους 26.5 δισεκατομμυρίων ΕΥΡΩ. Στις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, είναι η συγκρότηση υποεπιτροπής της Βουλής, που θα ασχολείται με τα εξοπλιστικά των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

                                                                                                                    Χ.Α.Κ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα