Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εξαγοράζουν τους Ταλιμπάν οι αμερικανοί , για να νικήσουν στον Πόλεμο στο Αφγανιστάν


Εντυπωσιακές ειδήσεις  από το Αφγανιστάν. Όπως είναι γνωστό, οι αμερικανο-νατοϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, από την αντίσταση των Ταλιμπάν.
Παρά τη  συγκέντρωση ισχυρών στρατιωτών δυνάμεων της Δυτικής Συμμαχίας (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.) στο Αφγανιστάν, δεν θεωρείται πιθανή η στρατιωτική νίκη των εισβολέων, λόγω της λυσσώδους αντίστασης των Ταλιμπάν, της διεφθαρμένης Κυβέρνησης Καρζάι  και των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών στα δυτικά πολιτικά και πολιτιστικά σχέδια.

Και αφού το ΝΑΤΟ, η υπερσύγχρονη στρατιωτική μηχανή, διαπίστωσε ότι δεν έχει επιτυχίες στο πεδίο της Μάχης, επιδιώκει με άλλες μεθόδους να κάμψει την αντίσταση των ανταρτών Ταλιμπάν. 
          Το ΝΑΤΟ λοιπόν, επιδιώκει την πτώση του ηθικού των Taliban με την προσφυγή στην τακτική του χρηματισμού των αφγανών οπλαρχηγών.
Η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ  Αφγανιστάν φαίνεται πως ΕΊΝΑΙ:  «πρέπει να επιδιωχθεί ο χρηματισμός των εχθρών, ώστε να πάψει να μας εχθρεύεται».  
ΈΤΣΙ, με βάσει αυτό το δόγμα, προσεγγίζονται Αφγανοί πολίτες, που είναι πρόθυμοι να λαμβάνουν από το ΝΑΤΟ  μισθό υψηλότερο από εκείνον που τους παρέχεται,  από τους Taliban, ώστε να μισθώσουν τις υπηρεσίες τους,  στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Βέβαια υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, που εκτιμούν ότι,  η  πρόταση χρηματισμού των Αφγανών , ενδεχομένως, αρχικά, ν’ αποδειχθεί αποτελεσματική, να περιοριστούν τα θύματα τις τάξεις των αμερικανο- νατοικών δυνάμεων και ακόμη να σημειώσουν και στρατιωτικές  νίκες που θα ενισχύσουν το ηθικό των στρατιωτών της Δυτικής Συμμαχίας. (Ισχύει το δόγμα, ότι  μπορεί να ηττηθεί  στη μάχη κάποιος που διαθέτει πανίσχυρο στρατό, ποτέ όμως δεν χάνει τον Πόλεμο εκείνος που διαθέτει πολλά χρήματα).
Άλλωστε , στην εποχή της Παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας αγοράζονται μέχρι και οι στρατιωτικές νίκες.
Αλλά, υποστηρίζουν οι νουνεχείς και διορατικοί αναλυτές,  ότι αυτή η τακτική χρηματισμού των Ταλιμπάν   θα πρέπει να απορριφθεί, διότι δεν θα συμβάλει στην ανάπτυξη υγειών κοινωνικών δομών σε μια  χώρα όπως το Αφγανιστάν,  που η διαφθορά αποτελεί σχεδόν αποδεκτή κυβερνητική πρακτική.
Δεν «χτίζεις» υγιές κράτος εξαγοράζοντας συνειδήσεις πολιτών. Και αν δεν υπάρξουν υγιείς κοινωνικές δομές που θα στηρίξουν μια νομιμοποιημένη εξουσία  στο Αφγανιστάν, ώστε να αναλάβει την ευθύνη   της διακυβέρνησης και της ασφάλειας της χώρας, τότε το Αφγανιστάν, πιθανότατα να εξελιχτεί σε νέο Βιετνάμ για τους αμερικανούς και τους συμμάχους τους.



Σχόλια

  1. ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΩΝ (ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΩΝ) ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΙΑΜΕΠ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΟΡΥΦΗΣ.ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ!!!



    Στις 2 Δεκεμβρίου, μία εβδομάδα πριν από τη Σύνοδο Κορυφής(...), το ΕΛΙΑΜΕΠ οργανώνει συζήτηση με θέμα «Η Τουρκία στην Ευρώπη: Σπάζοντας τον φαύλο κύκλο» (SIC..)

    Για φαντασου φαυλος κυκλος..αλλα και καταφατικη βεβαιοτητα επιτυχιας!Ουτε τουρκοι να εγραφαν τον τιτλο...

    Οι...μεγαλοι καλεσμενοι και χορηγοι ...πολιορκητες της Ευρωπης και Μεγαλεξανδροι λυοντες δεσμους!



    "Καλεσμένους" θα εχει την ομάδα λακέδων (think tank το έχει βαφτίσει..) του κ. Αχτισάαρι, που έχει αναλάβει εργολαβικά απο τις ΗΠΑ την προώθηση της τουρκικής υποψηφιότητας και των τουρκικών συμφερόντων!!

    Στην «εθνική», δηλαδη των νεοοθωμανικων πατριωτικων ελιτ που ελεγχουν την κρατικη πολιτικη του ΥΠΕΞ ,αυτή προσπάθεια του φιλελληνικού ΕΛΙΑΜΕΠ, το οποίο απορροφά αρκετά κονδύλια ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό των μη νεοοθωμανων φορολογουμενων, έσπευσαν ως επίσημοι χορηγοί το Βρετανικό Συμβούλιο και φυσικά το ίδρυμα Σόρος....

    Αντιλογος φυσικα σε τετοια σοβαροφανη καρναβαλια συζητησεων λακεδων ουδεις προβλεπεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα