Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ISAF "αιμορραγεί" στο Αφγανιστάν


Προβληματίζονται έντονα, οι Κυβερνήσεις των κρατών που συμμετέχουν στην πολυεθνική στρατιωτική δύναμη που έχει αναπτυχθεί στο Αφγανιστάν, για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων, για το οικονομικό κόστος  και κυρίως,  για τις σοβαρές απώλειες των στρατιωτικών, αφού η αντίσταση που προβάλλουν οι Αφγανοί Αντάρτες Ταλιμπάν και άλλοι οπλαρχηγοί, είναι ιδιαίτερα σκληρή και φονική. Η  πολυεθνική στρατιωτική δύναμη (ISAF)  αποτελεί στρατιωτικό Σχηματισμό επιπέδου Σώματος Στρατού με 5 Ταξιαρχίες, που είναι ανεπτυγμένες  σε όλη την επικράτεια του Αφγανιστάν και η δύναμή της ανέρχεται σε 71.420 στρατιώτες από 42 χώρες, εκ των οποίων οι 14 δεν είναι κράτη -μέλη του ΝΑΤΟ. 
Επιπλέον στον Αφγανιστάν  βρίσκονται 33.270 αμερικανοί  πεζοναύτες.
Σύνολο  αμερικανο-νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων  104.690.

                               
Ο αμερικανός Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, πιέζεται, ώστε να πάρει άμεσα μία απόφαση για το Αφγανιστάν. Αν δηλαδή, θα εγκρίνει την αποστολή 40 χιλιάδων επιπλέον αμερικανών πεζοναυτών, όπως εισηγείται ο αμερικανός στρατιωτικός Διοικητής των αμερικανό-νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν ο Στρατηγός  Στάνλεϊ Μακρίσταλ,  ή αν θα επιλέξει την πρόταση του Αμερικανού πρέσβη στην Καμπούλ, Καρλ Αϊκενμπέρι,  που στα μνημόνιά του εκφράζει σοβαρότατους ενδοιασμούς σχετικά με την ενίσχυση των Αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, ενδοιασμούς που, όπως εξηγεί, απορρέουν από την «παραβατική συμπεριφορά» του Αφγανού προέδρου Χαμίντ Καρζάι και την εξάπλωση της διαφθοράς στην κυβέρνησή του.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος σε πρόσφατη  συνεδρίαση του Πολεμικού Συμβουλίου  ζήτησε την αναθεώρηση των στρατηγικών επιλογών του ακολουθεί η Κυβέρνησή του  στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ  Ομπάμα απαίτησε χρονοδιαγράμματα:
Πρώτον, για τη μεταβίβαση του τομέα ασφαλείας από την ISAF στην αφγανική κυβέρνηση και δεύτερον, για την έξοδο των Αμερικανών πεζοναυτών από τη χώρα.
Ωστόσο, ο  αμερικανός Πρόεδρος , αν αποφασίσει την ενίσχυση των δυνάμεων στο Αφγανιστάν,  αναλαμβάνει  το πολιτικό ρίσκο να εξελιχθεί το ανοιχτό μέτωπο σε αυτή την ασιατική χώρα,  σε ένα  νέο Βιετνάμ για τις  ΗΠΑ και τους Συμμάχους της. Και φυσικά, ο αμερικανός Πρόεδρος θα πρέπει να αξιολογήσει και τις συνέπειες,  από  ενδεχόμενη  αποχώρηση των αμερικανο-νατοϊκών δυνάμεων,  χωρίς να έχουν επιτευχθεί οι στρατηγικοί στόχοι των  ΗΠΑ. Μια εσπευσμένη αποχώρηση ή ακόμη χειρότερο, μια στρατιωτική ήττα,  θα συνιστούμε πλήγμα στο διεθνές κύρος της υπερδύναμης, αλλά και της αξιοπιστίας του ΝΑΤΟ.  Και παράλληλα, θα συνιστούσε  νίκη των δυνάμεων που συνδέονται είτε έμμεσα,  είτε άμεσα,  με τη διεθνή τρομοκρατία και με την παράνομη  διακίνηση όπλων και ναρκωτικών.
Η ελληνική συμμετοχή
Τον Ιανουάριο του 2009 το ΚΥΣΕΑ είχε αποφασίσει την  μετακίνηση της βασικής ελληνικής μονάδας που είναι το Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης Αφγανιστάν (ΤΕΣΑΦ) από την Καμπούλ, προς τη Χεράτ, όπου βρίσκεται η  Δυτική Ταξιαρχία των Δυνάμεων της  ISAF.  Και συγκεκριμένα στη ΦΑΡΑΧ, στο νοτιοδυτικό  Αφγανιστάν. Η  ΦΑΡΑΧ  είναι  περιοχή με τον υψηλότερο βαθμό  κινδύνου με βάση τις  εκτιμήσεις από την ISAF!
Το ΚΥΣΕΑ την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου,   αποφάσισε   ομόφωνα , να  μην αυξηθεί αριθμητικά και να μην μετακινηθεί από την ΚΑΜΠΟΥΛ, η Ελληνική στρατιωτική Δύναμη , που βρίσκεται στο Αφγανιστάν.  
   Έτσι, θα  συμμετέχουμε με τις παρακάτω δυνάμεις :
            (1)        Το ΤΕΣΑΦ, συνολικής δύναμης 122 στελεχών 
            (2)        7 επιτελείς στο Στρατηγείο της ISAF και 1 επιτελή στην Ταξιαρχία Πρωτεύουσας (RC-C).
            (3)        2 στελέχη στο Στρατηγείο της ISAF στον  Εθνικό Πυρήνα Πληροφοριών (NIC) .
            (4)         3 Αξιωματικούς  επιτελείς στην Ομάδα Συμβούλων (OMLT) του   Αφγανικού στρατού.
                     (5)           Αριθμό πτήσεων  Αεροσκαφών  C-130 της ΠΑ  μέχρι ABU DHABI για την υποστήριξη και εάν απαιτηθεί έκτακτη εκκένωση των δυνάμεων της ISAF.
Είναι σαφές ότι η απόφαση του ΚΥΣΕΑ,   θα δυσαρεστήσει το ΝΑΤΟ και το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Για να μην διαταραχτούν όμως οι σχέσεις μας  με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, το ΚΥΣΕΑ, αποφάσισε να διατεθούν επιπλέον , 22 στρατιωτικοί σύμβουλοι για να καλύψουν ανάγκες για την ανασυγκρότηση του Αφγανικού Στρατού και  10 αξιωματικοί στο Στρατηγείο της ISAF .  Επίσης , θα συνεισφέρουμε 3 εκατομμύρια ΕΥΡΩ, στο Ταμείο του Αφγανικού Στρατού για τις ανάγκες ανασυγκρότησής του, ενώ θα αναλάβουμε την εκπαίδευση στελεχών του Αφγανικού Στρατού, που θα γίνει σε στρατόπεδο εδώ στην Ελλάδα.   Και ακόμη, από την 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010, η Ελλάδα θα αναλάβει την ασφάλεια των  πτήσεων τους Αεροδρόμιου της ΚΑΜΠΟΥΛ, διαθέτοντας 53 στελέχη της Πολεμική μας  Αεροπορίας.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα