Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οικονομική επίθεση με πολιτικό στόχο

Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη κερδοσκοπικών παιγνίων, που έχουν διπλό στόχο. Να αποσταθεροποιήσουν τη ζώνη του ευρώ και να οδηγήσουν την Ελλάδα σε χρεοκοπία και εκτός ευρωζώνης.
Ποιοι πρωτοστατούν σε αυτή την προσπάθεια; Οι επενδυτικές τράπεζες, οι οίκοι αξιολόγησης (όπως η Coldman Sachs), οι επιχειρηματίες που κατέχουν ισχυρά ΜΜΕ (όπως οι «New York Time», η «Financial Time»,  το CNN), αλλά και  το city του Λονδίνου και  η  Wall Street , δηλαδή τα «ευαγή»  ιδρύματα που συνδέονται είτε έμμεσα, είτε άμεσα,  με την πολιτική  και οικονομική ελίτ των ΗΠΑ. 
Ενδεχόμενη  χρεοκοπία ή υπαγωγή της  Ελλάδας στο υπό αμερικανική κηδεμονία Δ.Ν.Τ., θα δημιουργούσε αναστάτωση με πιθανή την αποσταθεροποίηση, νομισματική και πολιτική , στην  ευρωζώνη.  Μια τέτοια εξέλιξη, θα ενίσχυε το δολάριο έναντι του ευρώ και θα συνέβαλε στην ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας.
Επίσης η  Ελλάδα,  είναι η μόνη χώρα της νοτιανατολικής Ευρώπης (Βαλκάνια) , που καλύπτεται  νομισματικά από το ευρώ. Εφόσον η Ελλάδα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει  την ευρωζώνη, τότε θα αποδυναμωθεί , όχι μόνο οικονομικά , αλλά και πολιτικά και διπλωματικά. Η Ελλάδα, χωρίς την πολιτική στήριξη της Ε.Ε.,  μπαίνει σε περιπέτειες και σε θέματα Εθνικής ασφάλειας. Ελλοχεύει ο κίνδυνος, η Ελλάδα πιεζόμενη από τα αδηφάγα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα  και την αδίστακτη αμερικανο-βρετανική διπλωματία, να δεχτεί «λύσεις» σε Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη, που θα την καταστήσουν οιονεί δορυφόρο της Τουρκίας!
Στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ είναι η δημιουργία μιας φιλοαμερικανικής  ζώνης από την Αδριατική, τα Βαλκάνια, την ανατολική Μεσόγειο (Ισραήλ, Λίβανος, Κύπρος), την Τουρκία, τον Καύκασο και το Κουρδιστάν, που θα παρεμβάλλεται μεταξύ της Ρωσίας και των «θερμών θαλασσών», αλλά και μεταξύ του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε. (Γερμανία και Γαλλία) και της νοτιοανατολικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Μια ζώνη που θα είναι  υπό την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική επιρροή των ΗΠΑ. Το σχέδιο Ανάν ή παραλλαγής του για την Κύπρο και η έξοδος της Ελλάδας από τη Ευρωζώνη,  είναι εξελίξεις ευνοϊκές για την προώθηση  των γεωστρατηγικών και γεωοικονομικών στόχων των ΗΠΑ.
                                                   Χ.Α.Κ.

Σχόλια

  1. Μὲ βάση τὸ παραπάνω άρθρο καταλαβαίνει κανεῖς ὅτι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση εἶναι κάποια προστάτρια δύναμη. Η Ε.Ε. εἶναι η 5η φάλαγξ κατά τὴν ἄποψή μου. Η.Π.Α. καὶ Ε.Ε. ἔχουν ξετυλίξει ἕναν τσακωμὸ τύπου ΝΔ ΠΑΣΟΚ καὶ ἐμεῖς καὶ καλὰ εἴμαστε μὲ τὸν ἕναν προστάτη.

    Ἡ Ἑλλάδα ὅ,τι εἶναι νὰ κάνει θὰ τὸ κάνει μόνη της ἀφοῦ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι ἀνοιχτὰ ἐναντίον μας.

    Αὐτὸ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ πᾶνε στὸ Γουδῆ οἱ προδόται καὶ νὰ φτιάξουμε ἄμεσα παραγωγὴ καὶ ἐξόρυξη πλούτου. Νὰ ἀπελαθοῦν οἱ μετανάστες καὶ νὰ ἐπεκταθοῦμε στὰ 12 μίλια. Τέλος casus beli καὶ στὴν παραμικρὴ παραβίαση. 1 μέτρο ἂν παραβιάσουν τὸν ἐναέριο χῶρο ἰσοπεδώνουμε τὰ παράλια ἀπροειδοποίητα καὶ τελειώνει τὸ ζήτημα.

    Οἱ Τοῦρκοι εἶναι κότες ποὺ μόνο μὲ ἐγγυήσεις κάνουν κάτι.Ὅταν ὁ Παπανδρέου τὸ εἶχε πάει πραγματικὰ γιὰ πόλεμο τότε κάνανε ἀμέσως πίσω.

    Αἱ μεγάλαι δυνὰμεις βάζουν μόνο φωτιές, δὲν ἀνακατεύονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα