Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εκλογές στο κατεχόμενα κυπριακά εδάφη

Εκλογές διεξάγονται σήμερα στα κατεχόμενα από τους Τούρκους κυπριακά εδάφη. Οι Τουρκοκύπριοι και έποικοι Τούρκοι ψηφίζουν σήμερα για την ανάδειξη του Προέδρου του «ψευδοκράτους».
Το ενδιαφέρον για τους ελληνοκύπριους εστιάζεται στο αποτέλεσμα των εκλογών, διότι, θα αναδείξει τον εκπρόσωπο των τουρκοκυπρίων στις ενδοκοινοτικές συνομιλίες με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ.Χριστόφια, για την επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου.

Βασικοί αντίπαλοι στην σημερινή εκλογική αναμέτρηση είναι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και ο «πρωθυπουργός» του ψευδοκράτους Ντερβίς Έρογλου.

Ο Ταλάτ δηλώνει ότι υποστηρίζει τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, αν και κάποιες θέσεις του στις έως τώρα διαπραγματεύσεις με τον Κύπριο Πρόεδρο Δ. Χριστόφια, δημιουργούν πολλά ερωτηματικά, αν τελικά εννοεί και τα όσα λέει.
Ο βασικός αντίπαλός του , ο Έρογλου , χαρακτηρίζεται ως εθνικιστής και τάσσεται ανοικτά υπέρ της λύσης της συνομοσπονδίας, της αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, της νομιμοποίησης των τετελεσμένων της στρατιωτικής εισβολής του 1974 και γενικά είναι ο εκφραστής της σκληρής γραμμής. Ο Έρογλου δηλώνει, ότι μια έντιμη λύση του Κυπριακού θα είναι η διχοτόμηση και κατηγορεί τον Αλί Ταλάτ για αδικαιολόγητη υποχωρητικότητα στις συνομιλίες με τον Δ.Χριστόφια.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τις «εκλογές» θα κερδίσει ο Έρογλου, που υποστηρίζεται με φανατισμό από το σύνολο σχεδόν των τούρκων εποίκων.
Πάντως τον πρώτο λόγο στα κατεχόμενα έχει η Άγκυρα.
Η Ισλαμική Κυβέρνηση Ερντογάν στηρίζει τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ενώ το «βαθύ» κεμαλικό κράτος τον Ντερβίς Ερογλου.


Η διαμάχη Ισλαμιστών και Κεμαλιστών για τη νομή της Εξουσίας στην Τουρκία, έχει μεταφερθεί και στην τουρκοκυπριακή διοικητική περιφέρεια.
Στην περίπτωση εκλογής του Ερογλου, τότε οι ενδοκοινοτικές διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, το πιθανότερο είναι, ότι θα καταρρεύσουν.
Σε κάθε περίπτωση, ο νικητής των λεγόμενων προεδρικών εκλογών στα κατεχόμενα, αν δεν είναι ο εκλεκτός της Άγκυρας, θα είναι σίγουρα ο συνεχιστής του επικοινωνιακού παιγνιδιού της Τουρκίας.
Η Στρατηγική της Τουρκίας στο Κυπριακό, είναι σαφές, ότι δεν επηρεάζεται από το αποτέλεσμα των εκλογών στο τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων της Ουάσινγκτον, αναφερόμενος στο Κυπριακό είπε ότι: « χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν το 2004, και αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν η διεθνής κοινότητα να εξακολουθεί να στηρίζει την ελληνοκυπριακή πλευρά η οποία το καταψήφισε χωρίς να την "τιμωρεί" γι αυτή την απόφασή της, και να διατηρεί σε απομόνωση την τουρκοκυπριακή κοινότητα παρότι αυτή το υπερψήφισε.»


Σχόλια

  1. Ανεξαρτητα εαν διαφωνουμε με τον Ερογλου, οποιος υποστηριζει την κυριαρχια του και τον λαο του και τιμα τους νεκρους του (εχοντας το προνομιο του νικητη του πολεμου) ειναι Εθνικιστης; Αυτα λεγατε στους οπλιτες σας; Tι συμπερασματα ειναι αυτα κυριε Καπουτση; Δεν πρεπει να βαζουμε ταμπελες οποτε μας συμφερει και οποτε θελουμε για τις αποψεις του οποιουδηποτε.Η αγαπη για την πατριδα δεν ειναι Εθνικισμος. Αν διαβασετε τις δηλωσεις του Ερογλου θα δειτε οτι τονιζει παντοτε οτι θα υποστηριξει το ''Κρατος του'' και τον Λαο του οπου και αν βρισκεται.Που ειναι το κακο; O Ερογλου ειναι παντοτε παρων σε παρελασεις, σε εθνικα μνημοσυνα,επισκεται ευαγη ιδρυματα ,ομιλει σε πανεπιστημια της Τουρκιας, και σε ψευδοπανεπιστημια των κατεχομενων,σεμιναρια κτλ. Ας κανουν και οι Ελληνες πολιτικοι αυτα και μετα βλεπουμε.Ο Ερογλου ειναι ενας σοβαρος εθνικος Ηγετης και δεν πρεπει να μας κακοφαινεται. Μακαρι να ειχαμε και εμεις εναν Ελληνα Ερογλου.
    Εγω σεβομαι τον καθε ηγετη ο οποιος υποστηριζει τον Λαο του ανεξαρτητα εαν διαφωνω μαζι του και ειναι απεναντι μου.
    Ταυτα για Αμμοχωστιανο Ιατρο Derviş Eroğlu.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...