Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

H οριστική ονομασία της FYROM και η ταυτότητα των Μακεδόνων



Συντάκτης: Νίκος Μάρτης - Πρώην Υπουργός   
Πρόσφατα δημοσιεύματα εφημερίδων αναφέρουν ότι για την οριστική ονομασία της FYROM, προτείνεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη». Η ιστορική αλήθεια όμως είναι ότι η ταυτότητα της Μακεδονίας είναι Ελληνική, όπως επιβεβαιώνεται από τα κατωτέρω γεγονότα.
Oι βαλκανικές χώρες κήρυξαν πόλεμο κατά της Τουρκίας το 1912, την οποία νίκησαν. Ως σύνορα Ελλάδος-Σερβίας ορίστηκε η γραμμή που κατείχαν οι στρατοί των δύο χωρών την ημέρα της ανακωχής, τα οποία είναι και τα σημερινά σύνορα Ελλάδας – FYROM. Η Ελλάδα κατέλαβε το μεγαλύτερο τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας και ίδρυσε τη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας. Ουδείς αμφισβήτησε το δικαίωμα αυτό της Ελλάδας, διότι όλοι γνώριζαν ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Μία μόνο μικρή λωρίδα της αρχαίας Μακεδονίας όπως δήλωσε η Ακαδημία Αθηνών, κατέλαβε η Σερβία και η Βουλγαρία, οι οποίες προσήρτησαν τα εδάφη που κατέλαβαν στα κράτη τους. 
Την 2α Αυγούστου 1944, ο Τίτο, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε τη Βαρντάρσκα Μπαντοβίνα (σημερινή FYROM) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επίσης ο Τίτο, μιμούμενος τον Χίτλερ, ο οποίος για να εδραιώσει τον ναζισμό επινόησε ότι Γερμανοί κατάγονται από την Αρία φυλή, ονόμασε τους κατοίκους της Βαρντάρσκα Μπαντοβίνα ως Μακεδόνες και απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προς απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, τον έλεγχο του Αιγαίου και για να υπηρετήσει τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως. 
Αδιάψευστα γεγονότα για την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων είναι τα ακόλουθα. 
1. Οι Μακεδόνες με τους άλλους Έλληνες είχαν την αυτή γλώσσα, την Ελληνική, τα αυτά ιερά, τους αυτούς Θεούς, που κατοικία είχαν το Μακεδονικό όρος Όλυμπο. Οι Έλληνες αποκλείεται να θεωρούσαν χώρα μη Ελληνική ως κατοικία των Θεών τους.
2. Οι Μακεδόνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στις Αμφικτυονίες, όπου γίνονταν δεκτοί μόνο Έλληνες.
3. Η Παλαιά Διαθήκη μεταφράστηκε στην Ελληνική, διότι οι Εβραίοι της διασποράς γνώριζαν μόνο την Ελληνική. Η Καινή Διαθήκη και οι Πράξεις των Αποστόλων γράφτηκαν στην Ελληνική. Ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη και τη Βέροια, πόλεις που είχαν πολλές δεκάδες χρόνια π.Χ. την αυτή ονομασία που διατηρούν μέχρι σήμερα. Ο Απόστολος Παύλος μίλησε στην Ελληνική και έγραψε τις επιστολές του προς τους Φιλιππησίους και Θεσσαλονικείς στην Ελληνική. Στη Θεσσαλονίκη και Βέροια ο Απόστολος Παύλος συνάντησε Έλληνες και Ελληνίδες που επίστευσαν (4.12 Πράξεις Αποστόλων).
4. Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του μετέδωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό και καθιέρωσαν την Ελληνική γλώσσα όλων των λαών που κατέκτησαν. Η περίοδος αυτή ονομάστηκε Ελληνιστική Εποχή. 
«Η διανοητική συνάντηση των Ελλήνων και των Αράβων, ως συνέπεια της μεταδόσεως της Ελληνικής Παιδείας από τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου», έγραψε στο περιοδικό TIMES της Νέας Υόρκης το 2001 ο Dennis Overbye, «υπήρξε το σημαντικότερο γεγονός της Ιστορίας, οι συνέπειες του οποίου είναι τεράστιες στο Ισλάμ, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Η Ελληνική γλώσσα, μετά την κατάκτηση των Αράβων της Συρίας και Αιγύπτου ήταν επί 100 χρόνια η επίσημη γλώσσα. Άραβες μετέφρασαν στην Αραβική τα συγγράμματα των Ελλήνων φιλοσόφων και κυρίως τα βιβλία του Αριστοτέλη και τα μετέφεραν στην Ισπανία και Ιταλία όπου μεταφράστηκαν στην λατινική και αποτέλεσαν αφετηρία της Αναγεννήσεως. 
Οι ανασκαφές που έγιναν στη Μακεδονία αποκάλυψαν χιλιάδες Ελληνικές επιγραφές και νομίσματα με Ελληνικά γράμματα. 
Το 1982, ο αείμνηστος Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιττεράν, αφού επισκέφτηκε τη Βεργίνα είπε: «Δεν γνώριζα για τις ανασκαφές. Ούτε φανταζόμουν τόσο έντονη την σφραγίδα της Ελλάδας εδώ. Βυθίστηκα στο μεγαλείο των Αρχαίων Μακεδόνων». Ανάλογη δήλωση έκανε και ο Αμερικανός διακεκριμένος Δημοσιογράφος Σούλτσμπεργκερ. 
Οι Υπουργοί Πολιτισμού του Καναδά και της Αυστραλίας, αλλά και όλοι όσοι επισκέπτονται τη Μακεδονία, το Δίον, την Πέλλα, τη Βεργίνα και τα Μουσεία της Μακεδονίας, βλέπουν την αλήθεια για τη Μακεδονία και δηλώνουν ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Ο Αυστραλός Υπουργός δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί της Γιουγκοσλαβίας για τη Μακεδονία, δεν έχουν θέση στην Αυστραλία. 
Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας, μαζί με το Πανεπιστήμιο Lund και με την υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe, σε μελέτη του 1995 για την ταυτότητα της Μακεδονίας, επισήμαναν: «Όλοι και οι Υπουργοί της Ευρώπης πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά και ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Αλλά και στη λωρίδα της αρχαίας Μακεδονίας που κατέλαβαν οι Σέρβοι υπάρχει καταλυτικό στοιχείο για την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, διότι η πόλη Μοναστήρι, σήμερα Μπίτολα, όταν το 1912 κατέλαβαν οι Σέρβοι είχε 17 Ελληνικά Σχολεία. 
Στο πρόσφατο ιστορικό ντοκυμαντέρ του Φώτη Κωνσταντινίδη με τίτλο «Μακεδονία – Ελληνιστική Εποχή μέχρι την Ασία», ξένοι ειδικοί και αρχαιολόγοι, που έκαναν ανασκαφές στην Ασία, δηλώνουν ότι οι τόποι αυτοί με τις Ελληνικές επιγραφές και τα νομίσματα Μακεδόνων Βασιλέων, δεν επιτρέπουν αμφισβήτηση της ταυτότητας των Μακεδόνων ως Ελλήνων. 
Για τους ανωτέρω λόγους και πολλούς άλλους, ως οριστική ονομασία της FYROM επιβάλλεται να μη γίνει δεκτή η προτεινόμενη «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη». 
Οι Σκοπιανοί προβάλλουν ότι η Μακεδονία είναι το συνταγματικό όνομα της χώρας τους. Τον ισχυρισμό αυτό απέρριψε ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ο Μακεδόνας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του έγραψε ότι: «…Η Δημοκρατία αυτή ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Μακεδονία… Ιστορικά διότι οι Σλάβοι έφτασαν στη Βαλκανική χίλια χρόνια μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εθνολογικά γιατί η χώρα τους κατοικείται από Αλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους και Σλάβους, που καμία σχέση δεν έχουν με Μακεδόνες».
Το επιχείρημα ότι μοιράστηκε η Μακεδονία μεταξύ Ελλάδας-Σερβίας-Βουλγαρίας, είναι επίσης απορριπτέο, διότι καμία  Συνθήκη δεν αναφέρει ότι μοιράστηκε η Μακεδονία. Τα σύνορα Ελλάδας – FYROM είναι οι γραμμές που κατείχαν οι στρατοί των χωρών τους την ημέρα της ανακωχής. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913) μετά την ήττα της Βουλγαρίας όρισε τα σύνορα των βαλκανικών χωρών, που πολέμησαν κατά της Βουλγαρίας. Δεν υπάρχει προηγούμενο, στο οποίο χώρα που καταλαμβάνει τμήμα άλλης χώρας, να μην ονομάσει το τμήμα αυτό με το όνομα που είχε. Η Τουρκία κατέλαβε την Ιωνία της Μ. Ασίας, αλλά δεν ονομάζει τους Τούρκους Ίωνες. 
Η Μακεδονία ως επαρχία της Ελλάδας υπάρχει από τον 8ο αιώνα π.Χ.
Όταν το 1967 Μεγάλη Βρετανία θέλησε να γίνει μέλος της τότε Ε.Ο.Κ., δεν έγινε δεκτή με το όνομα αυτό, διότι αντέδρασε η Γαλλία, η οποία έχει επαρχία που ονομάζεται Βρετάνη και έτσι έγινε δεκτή με το όνομα «Ηνωμένο Βασίλειο». Κατά ποία λογική, όταν η Ελλάδα έχει επαρχία που ονομάζεται Μακεδονία, θα δεχθεί η μέχρι το 1944 ονομαζόμενη «Βαρντάρσκα Μπαντοβίνα», να μετονομασθεί τώρα σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη»; Η Δημοκρατία αυτής μπορεί να λάβει οποιοδήποτε όνομα θέλει (Δημοκρατία Παιονίας ή Δημοκρατία των Σκοπίων κτλ) αλλά δεν δικαιούται η ονομασία της να εμπεριέχει τη λέξη «Μακεδονία», όπως διακήρυξε και το Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβώνας. 
Οι διοικούντες τη FYROM, προβάλλοντας ότι οι σημερινοί κάτοικοι της χώρας τους είναι Μακεδόνες, επιδιώκουν να οικειοποιηθούν την ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας και υπάρχουν δυστυχώς ανιστόρητοι και αφελείς, που παραπλανήθηκαν από την προπαγάνδα, του μονοκομματικού αυτού καθεστώτος. 
Τέλος, δεν είναι τυχαίο ότι 340 Καθηγητές Πανεπιστημίων, Αμερικής και άλλων χωρών, με επιστολή τους στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του Προέδρου Μπους (υιού), ο οποίος την επομένη της δεύτερης εκλογής του ως Προέδρου, ονόμασε τη FYROM ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ο Βούλγαρος Πρόεδρος Ζέλεφ, στη Σουηδία το 1993, ερωτηθείς από δημοσιογράφο Σουηδικής εφημερίδας για τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», είπε ότι: «Είναι δημιούργημα μεταπολεμικό της Κομιντέρν και έγκλημα των Τίτο-Στάλιν».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί