OΜΙΛΙΑ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΠΤΥΧΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΗΣ 62ης ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΆΜΥΝΑΣ (ΣΕΘΑ)

Κύριε εκπρόσωπε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κύριε Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης, κύριε Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, κύριε Διοικητά της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κυρίες και κύριοι, κυρίες και κύριοι απόφοιτοι της Σχολής Εθνικής Άμυνας, σας συγχαίρω θερμά εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, της Κυβέρνησης και όλης της ελληνικής πολιτείας.

Όπως είχε την ευκαιρία, πριν από λίγο να μας πει πολύ παραστατικά ο Διοικητής της Σχολής, η ΣΕΘΑ είναι το μεταπτυχιακό σχολείο διακλαδικού χαρακτήρα των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι η ύψιστη μετεκπαιδευτική διαδικασία που συντελείται διακλαδικά στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων και σταθερή και επίμονη οδηγία μου είναι να αναβαθμίσουμε, όσο γίνεται περισσότερο τη Σχολής Εθνικής Άμυνας, να εντείνουμε τους δεσμούς της με ξένα και ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα, να επιμείνουμε στο μεταπτυχιακό χαρακτήρα της, όχι μόνο επαγγελματικά αλλά και ακαδημαϊκά, να συνδέσουμε τη ΣΕΘΑ με το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων και με εκείνες τις υπηρεσίες του Υπουργείου και των Γενικών Επιτελείων που συνδέονται άμεσα με το στρατηγικό σχεδιασμό, δηλαδή με το βασικό αντικείμενο των σπουδών στρατιωτικών και πολιτικών στελεχών στη ΣΕΘΑ.

Βεβαίως, όπως είχα την ευκαιρία να πω κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου με τον κ. Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας στην Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου στη Θεσσαλονίκη, στις μέρες μας είναι αλήθεια πως η διαχείριση των κρίσεων είναι τόσο απαιτητική, που πολλές φορές το τακτικό, το επιχειρησιακό και το στρατηγικό επίπεδο συμπίπτουν.  Και πρέπει όποιος διαχειρίζεται στρατηγικά τα ζητήματα να έχει άμεση επαφή με αυτό που συμβαίνει και επιχειρησιακά και τακτικά και βεβαίως και το αντίστροφο. Γιατί πολλές φορές στο επίπεδο της τακτικής διοίκησης κρίνονται στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές, κρίνεται η ίδια η αξιοπιστία, η αξιοπρέπεια και πολλές φορές συμβολικά η κυριαρχία της χώρας.

Κυρίες και κύριοι, η σημερινή μέρα είναι βεβαρημένη. Η χτεσινή τρομοκρατική επίθεση, η χτεσινή δολοφονία ενός αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας που έφερε την τιμητική ιδιότητα του υπασπιστή του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, μέσα στο κτήριο του Υπουργείου, δίπλα από το γραφείο του Υπουργού, είναι αναμφίβολα μια βαριά προσβολή της εθνικής μας κυριαρχίας και της εθνικής μας ασφάλειας. Είναι μια προσβολή στη δημοκρατία, μια προσβολή στο κράτος δικαίου.  Είναι μια προσβολή που δεν θα μείνει φυσικά αναπάντητη από τον ίδιο το νόμο και από τη Δικαιοσύνη.

Δείχνει η χτεσινή δολοφονία, η χτεσινή τρομοκρατική άνανδρη ενέργεια που έγινε με ιδιαίτερο θράσος και χτύπησε τον σκληρό πυρήνα του κράτους, ότι ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας δεν έχει εύκολο τέλος, ότι είμαστε υποχρεωμένοι, χαλυβδώνοντας την εθνική και κοινωνική μας συνοχή, να δώσουμε στον ελληνικό λαό στον Έλληνα πολίτη, σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, το αίσθημα ασφάλειας που λείπει, δυστυχώς, σε όλα τα επίπεδα.

Ένα αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να θωρακιστεί και με την αστυνομική και με τη στρατιωτική και με τη θεσμική και με την πολιτική και με την κοινωνική έννοια του όρου.

Εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια σε πολύ μεγάλο βαθμό ταυτίζονται ως προβλήματα, γιατί στις μέρες μας η ίδια η έννοια της κυριαρχίας έχει γίνει και εξαιρετικά εύθραυστη και εξαιρετικά πολύπλοκη. Κυριαρχία είναι -και υπό την εσωτερική και υπό την εξωτερική της διάσταση- μια ικανότητα αυτοπροσδιορισμού που δίνει σε μια συλλογική οντότητα, στο έθνος, στην κοινωνία, στην πολιτεία μια αίσθηση αυτοεκτίμησης και τελικά μια αίσθηση ασφάλειας. Γι' αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να συνδέσετε το αντικείμενο των μεταπτυχιακών σας σπουδών στη Σχολή Εθνικής Άμυνας με την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα μας ένα πραγματικά στρατηγικό ορίζοντα.

Αυτός ο ελληνικός στρατηγικός ορίζοντας πολλές φορές είναι μυωπικός. Δεν μας επιτρέπει να δούμε όλα τα δεδομένα και τη διασύνδεσή τους. Πέφτει θύμα η στρατηγική προσέγγιση μιας συγκυριακής δήθεν δημοσιογραφικής προσέγγισης, που ευτελίζει τα μεγέθη και μας οδηγεί σε παρεξηγήσεις στον τόπο μας.

Ο στρατηγικός ορίζοντάς μας πρέπει να είναι πανοπτικός. Η λήψη του πρέπει να είναι δορυφορική, να βλέπει τη μεγάλη εικόνα και ταυτόχρονα να μπορεί να εστιάσει και στην πιο μικρή λεπτομέρεια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό τη στρατηγική μας την υπαγορεύει η ίδια η γεωγραφία, που βρίσκεται στη βάση κάθε γεωπολιτικής και γεωοικονομικής θεώρησης.

Η γεωγραφία σε συνδυασμό με το διεθνές δίκαιο, η άρνηση του αναθεωρητισμού είναι θεμελιώδες δόγμα και της χώρας μας και κάθε σύγχρονου θεσμικά αναπτυγμένου κράτους.

Εκτός όμως από τη γεωγραφία και το διεθνές δίκαιο, υπάρχει η ιστορία, υπάρχουν οι συμβολισμοί η διαχείριση των οποίων είναι το κρισιμότερο πρόβλημα της πολιτικής -εν γένει, εσωτερικής και εξωτερικής- συμπεριλαμβανομένης και της αμυντικής και της πολιτικής ασφάλειας, υπάρχουν ιδεολογικά ή ιδεοληπτικά προβλήματα, υπάρχουν αδράνειες διανοητικές και θεωρητικές, υπάρχουν προκαταλήψεις, υπάρχουν νοοτροπίες πολιτιστικά δεδομένα που ενώ νομίζουμε ότι λειτουργούν ως γέφυρα ειρήνης, πολύ συχνά λειτουργούν ως μηχανισμοί αναπαραγωγής εντάσεων.

Και βεβαίως όλα αυτά συνδέονται με τον σκληρό πυρήνα, που είναι η ορθή εκτίμηση της απειλής και αυτός καθ’ αυτόν ο συσχετισμός των στρατιωτικών δυνάμεων, που είναι όμως -εν τέλει- μια από τις πολλές παραμέτρους που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας.

Η ακραία και ανυπέρβλητη παράμετρος, αλλά όχι η μόνη και πολλές φορές δεν είναι καν η κρισιμότερη,  όταν πολλά πράγματα κρίνονται σε μικρό χρόνο σημειακά επεισοδιακά, αλλά έχουν επιπτώσεις στρατηγικού και ιστορικού χαρακτήρα. Και φυσικά έχουν επιπτώσεις στο ίδιο το αντικείμενό μας που είναι ο εθνικός μας χώρος και η εθνικής μας κυριαρχία και η εθνική μας ασφάλεια.

Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν τίποτε χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας τι συμβαίνει στην εθνική, την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία. Δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για κυριαρχία εσωτερική και εξωτερική, χωρίς να έχεις μια ικανότητα δημοσιονομικού και γενικότερα οικονομικού και αναπτυξιακού αυτοπροσδιορισμού, μέσα στις συλλογικές οντότητες στις οποίες μετέχουμε, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέσα στους κόλπους των ανεπτυγμένων δυτικών οικονομιών, που υφίστανται την περίοδο αυτή μια γενικευμένη και οξύτατη δημοσιονομική κρίση, που είναι το επακόλουθο και η απόρροια της κρίσης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, της κρίσης της χρηματοοικονομικής σφαίρας που ζήσαμε τα προηγούμενα 3 – 3,5 χρόνια διεθνώς.

Γι' αυτό η προσπάθεια που κάνουμε και που οφείλουμε να κάνουμε ως κράτος, ως οικονομία ως κοινωνία ως πολιτικό σύστημα, προκειμένου να αποκτήσουμε ξανά την ικανότητα δημοσιονομικού και αναπτυξιακού κατ’ επέκταση αυτοπροσδιορισμού, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ως στρατηγικό πρόβλημα, ως πρόβλημα ασφάλειας, ως πρόβλημα ισχύος. Γιατί είναι μια παράμετρος που επηρεάζει εν τέλει το συσχετισμό των δυνάμεων και άρα την ικανότητα της χώρας να διαχειρίζεται πολύ κρίσιμα θέματα και να διαπραγματεύεται.

Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να επαναλάβουμε και σήμερα, από εδώ, από τη Σχολή Εθνικής Άμυνας, ότι η δημοσιονομική δυσχέρεια της χώρας η οποία δεν παύει να είναι μια αναπτυγμένη πλούσια χώρα με τεράστιες ικανότητες, 27^η οικονομία στον κόσμο σε όγκο, 22^η σε επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης διεθνώς, αυτή η δημοσιονομική κρίση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θίγει τον πυρήνα της εθνικής και κοινωνικής συνοχής και δεν θα οδηγήσει ποτέ, σε κάμψη των δογμάτων και των παραδοχών της εθνικής μας πολιτικής, της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, που εις πείσμα των όσων πιστεύουν πολλοί συμπατριώτες μας, είναι αντικείμενο και προϊόν μακράς και σταθερής συναίνεσης των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να διασφαλίσουμε την εθνική και κοινωνική συνοχή, την πολιτική σταθερότητα, την ομαλή και αξιόπιστη και αξιοπρεπή λειτουργία των δημοκρατικών μας θεσμών. Γιατί χωρίς δημοκρατία, χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς κοινωνική ευαισθησία και αλληλεγγύη δεν υπάρχει ούτε έθνος, ούτε δημοκρατικά οργανωμένη πολιτεία, ούτε κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, ούτε ευημερία.

Εσείς τώρα ως νέοι επιτελείς καλείστε να αποδείξετε όλα αυτά τα οποία μελετήσατε και ερευνήσατε, τους δέκα μήνες της παραμονής σας στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, στην πράξη, στην καθημερινή σας δουλειά, επιτελική και επιχειρησιακή.

Αυτό ισχύει τηρουμένων των αναλογιών και για τους εκπροσώπους του πολιτικού προσωπικού και για τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας που μετέχουν στην εκπαιδευτική αυτή διαδικασία και τα οποία επιχειρησιακά άλλωστε την κρίσιμη στιγμή, υπάγονται στις διαταγές του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.

Απευθύνομαι όμως σε εσάς και ως μέλη της κοινωνίας, ως ένστολους -όσοι είστε αξιωματικοί- πολίτες και σας καλώ και σας παρακαλώ να αντιληφθείτε ποια είναι η ευθύνη της κοινωνίας των πολιτών, για όλα αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με δύσκολο τρόπο, με άμεσες γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις, αυτό το διάστημα, που είναι το διάστημα μιας κρίσης την οποία πρέπει να διαχειριστούμε με στρατηγική επάρκεια και προοπτική.

Έχουμε την ικανότητα, μπορούμε να συγκροτήσουμε και να εφαρμόσουμε αυτό το εθνικό σχέδιο.  Μπορούμε και πρέπει να αποκτήσουμε την αισιοδοξία που απαιτείται.

Με αυτές τις σκέψεις θέλω να συγχαρώ την καθεμιά και τον καθένα από εσάς, να σας ζητήσω να ανταποδώσετε στην πολιτεία αυτά που έχει επενδύσει πάνω σας και να σας ευχηθώ υγεία και προκοπή σε εσάς και στις οικογένειές σας.

Σας ευχαριστώ πολύ.