Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η αποφράς 15Η ΙΟΥΛΙΟΥ του 1965 και του 1974 . Τότε που προδόθηκε η Δημοκρατία και ακρωτηριάστηκε η Κύπρος!


Του Χρήστου Καπούτση
 
     Η νόμιμη και δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου ανατρέπεται με βασιλικό πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου του 1965. Την ίδια ημερομηνία, αλλά εννέα χρόνια αργότερα, το 1974, η χούντα των Αθηνών ανατρέπει τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Το πρώτο πραξικόπημα «άνοιξε το δρόμο» στη   χούντα των Συνταγματαρχών που,  την   21η Απριλίου του 1967 , κατέλυσαν το Δημοκρατικό μας πολίτευμα. Το άλλο, το πραξικόπημα κατά του  Μακαρίου,  «άνοιξε την κερκόπορτα» για την  εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο. Έτσι η 15η Ιουλίου είναι η αποφράς ημερομηνία της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας,  διότι είναι η αφετηρία, της προδοσίας της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και του ακρωτηριασμού της Κύπρου.  Αν δεν είχε ανατραπεί ο «γέρος της Δημοκρατίας», θα είχε επιβληθεί Δικτατορία και θα είχε στη συνέχεια προδοθεί η Κύπρος; Δεν είναι δύσκολη η απάντηση, αλλά η Ιστορία δεν γράφεται με απαντήσεις σε υποθετικά ερωτήματα!
Ωστόσο, τα γεγονότα οδηγούν στην Αλήθεια, αν όμως ερμηνεύονται σωστά, όπως για παράδειγμα τα εξής:
·        Στις 24 Ιουνίου του 1964, στην Ουάσιγκτον ο  πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Γεώργιο Παπανδρέου. Στο επίκεντρο της συζήτησης η επίλυση του Κυπριακού. Είχε προταθεί η παραχώρηση στρατιωτικής  βάσης στην Τουρκία στο  Καστελόριζο,  ως αντάλλαγμα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο έλληνας πρωθυπουργός είχε απαντήσει ότι αυτό δεν το επιτρέπει το Σύνταγμα της χώρας. Και η απάντηση του αμερικανού Προέδρου «Fuck the Constitution»!   Ακολούθησαν  τα Ιουλιανά και  μια παρατεταμένη πολιτική κρίση που οδήγησε στην δικτατορία των συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967.
·         Η χούντα κατέρρευσε μόλις ανέτρεψε τον Μακάριο προκαλώντας την τουρκική εισβολή και την de facto "επίλυση" του Κυπριακού. Ο τότε Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μ.Ετσεβίτ, θα δηλώσει μερικά χρόνια αργότερα, ότι «το Κυπριακό λύθηκε οριστικά το 1974»!
·        Η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου  είχε θετική εκτίμηση για το σχέδιο Άτσεσον, αλλά εντελώς αρνητική,   οι  Μακάριος και  Γρίβας. Η διαφωνία αυτή, είχε προκαλέσει τη ρήξη μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας.
·        Ο Μακάριος έστειλε επιστολή στον «Πρόεδρο» Γκιζίκη στις   2 Ιουλίου 1974 και του ζητούσε να αποχωρήσουν από την Κύπρο ΟΛΟΙ οι Έλληνες αξιωματικοί.
·        Με το γνωστό ισχυρισμό του Δικτάτορα Δ.Ιωαννίδη,  «Βγάλτε από τη μέση τον Παπά που δεν θέλει την Ένωση», ξεκίνησε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε  η τραγωδία της Κύπρου
Σήμερα Πέμπτη 15 Ιουλίου του 2010, απέχουμε μόλις 45 και 36 χρόνια από τα δραματικά γεγονότα του 1965 και του 1974 αντίστοιχα.
Στην  Ελλάδα έχει αποκατασταθεί πλήρως η Δημοκρατία, αλλά οι πληγές στην μαρτυρική Κύπρο παραμένουν ακόμη «ανοιχτές»…




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...