Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ημέρα Θρήνου σήμερα για την οικογένεια της Αεροπορίας Στρατού.


Νεκροί είναι και οι δύο χειριστές του ελικοπτέρου ΑΠΑΤΣΙ , που κατά τη διάρκεια δοκιμαστικής πτήσης κατέπεσε φλεγόμενο κοντά στο ελικοδρόμιο της Πάχης Μεγάρων στις 11.50.
ΟΙ νεκροί είναι ένας Λοχαγός και ένας Αρχιλοχίας, έμπειροι δοκιμαστές- χειριστές  με πολύχρονη εκπαίδευση στα Απάτσι.
Το συγκεκριμένο επιθετικό ελικόπτερο τύπου AH-64DHA, είχε ενταχθεί πριν από λίγους μήνες στη δύναμη της Αεροπορίας  Στρατού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το πρόβλημα της πτώσης εντοπίζεται στο ουραίο στροφείο. Και πρόβλημα σε αυτό το σημείο καθιστά το ελικόπτερο ακυβέρνητο.
Άρα οι έρευνες εντοπίζονται κυρίως σε τεχνικό πρόβλημα. Και το ενδεχόμενο αυτό απαιτεί λεπτομερή και επίπονη έρευνα, σχετικά  με την αξιοπιστία του υλικού ή του ελέγχου από το τμήμα των τεχνικών εδάφους.  
Ωστόσο, με απόλυτο σεβασμό στους νεκρούς πιλότους, θα πρέπει να περιοριστούμε σε αυτές τις εκτιμήσεις  και να περιμένουμε τις έρευνες που ήδη έχει ξεκινήσει η αρμόδια Επιτροπή Διερεύνησης ατυχήματος.
.
Τα ελικόπτερα ΑΠΑΤΣΙ είναι από πλέον σύγχρονα στον Κόσμο και έχουν πολύ χαμηλό έως μηδενικό δείκτη ατυχημάτων.
Είναι το δεύτερο ατύχημα για την ΑΕΡΟΠ. ΣΤΡΑΤΟΥ, καθώς  το Νοέμβριο του 2008, ένα άλλο ΑΠΑΤΣΙ κατέπεσε,  ενώ πραγματοποιούσε επικίνδυνη άσκηση μέσα σε στενή χαράδρα.
Το σημερινό ατύχημα είναι αρκετά περίεργο και δεν μπορεί να εξηγηθεί,  πως  ξέσπασε φωτιά και απανθράκωσε το πλήρωμα, δεδομένου ότι έπεσε από σχετικά μικρό ύψος. Και αυτό διότι, στα Ε/Π Apache, υπάρχουν ειδικά συστήματα απορρόφησης κραδασμών από την πτώση, αλλά και αποφυγής εκδήλωσης πυρκαγιάς.
Αναμένεται επίσημη ανακοίνωση από το ΓΕΣ, αφού ενημερωθούν πρώτα οι οικογένειες των θυμάτων στρατιωτικών.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί