Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ κ. ΠΑΝΟΥ ΜΠΕΓΛΙΤΗ ΣΤΟΝ Ρ/Σ «ΑΘΗΝΑ 98.4» ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο τηλέφωνό μας ο Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας ο κ. Πάνος Μπελγίτης. Κύριε Υπουργέ γεια σας.



Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κύριε Πάικο καλημέρα και καλή εβδομάδα. 


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, πριν πάμε στο θέμα του Σκαραμαγκά για το οποίο κιόλας σας παρακαλέσαμε να μιλήσουμε, να σας πω ότι είδα πρόσφατα μια δημοσκόπηση της VPRC η οποία λέει ότι κατά 86% τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι αξιωματικοί, δεν εμπιστεύονται την πολιτική ηγεσία. Αυτό βεβαίως διαχρονικά, στα 20 χρόνια, δεν αφορά εσάς μόνο. Δεν είναι ένα πρόβλημα αυτό σοβαρό;



Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Γνωρίζω τη δημοσκόπηση της VPRC και τις αναλύσεις που έχει κάνει, νομίζω όμως ότι απουσιάζουν πολλές σημαντικές παράμετροι όλη αυτή τη χρονική περίοδο, μετά τη μεταπολίτευση, προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα.
                        Αυτή είναι μια σχέση εμπιστοσύνης που έχει τρωθεί ιστορικά ανάμεσα στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία, τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό στη χούντα, στη μεταπολίτευση τα πράγματα είναι αλλιώς, απ’ τη μεταπολίτευση και μετά.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διαφορετική προσέγγιση και απ’ τις εκάστοτε ηγεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων σε σχέση με το ποιος έχει τις αρμοδιότητες στο Υπουργείο, σε σχέση με το ρόλο και την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων μέσα στην κοινωνία και με το κατά πόσο μπορούν να συμβαδίζουν με τις κοινωνικές εξελίξεις. Και αυτό έχει να κάνει ιστορικά με μια αντίληψη που ήθελε τις Ένοπλες Δυνάμεις εγκλωβισμένες, στεγανοποιημένες, χωρίς κοινοβουλευτικό δημοκρατικό έλεγχο, έξω απ’ την κοινωνία. Η εμπιστοσύνη χτίζεται καθημερινά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ας μην επεκταθούμε πολύ σε αυτό για να προλάβουμε τα άλλα. Αλλά είναι ευθύνη πλέον της πολιτικής ηγεσίας να αναστρέψει την εικόνα αυτή.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ασφαλώς και αυτή είναι η πολιτική μας ευθύνη. Από την άλλη πλευρά είναι ευθύνη και των ένστολων πολιτών, στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των μετεχόντων στην ευρύτερη δημόσια λειτουργία, των δημοσίων λειτουργών, να συνδέσουν το βηματισμό τους, τους προβληματισμούς τους, τις ανησυχίες τους, με τις κοινωνικές εξελίξεις. Και αυτό είναι το κρίσιμο πολιτικό και κοινωνικό μέγεθος σε σχέση με τον ρόλο και την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα άλλο εύρημα της έρευνας της VPRC το οποίο δικαιολογεί ίσως το πρώτο, είναι ότι κατά 74% τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων μιλούν για κομματισμό απόλυτο στις Ένοπλες Δυνάμεις. Κομματισμό που αφορά την εξέλιξη των αξιωματικών, τις μεταθέσεις κλπ. κλπ. Και αυτή η εικόνα είναι χρέος σας να την ανατρέψετε.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Συμφωνώ. Είναι οι γκρίζες ζώνες που παρήχθησαν σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, με όλες τις κυβερνήσεις, γι’ αυτό και η ευθύνη ανήκει σε όλες τις κυβερνήσεις, η προσπάθεια, το άγχος, για τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων με κομματικούς όρους. Κάτι που θέλουμε να αποτρέψουμε και το αποτρέπουμε σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό με το νέο νόμο που υπερψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για την εξέλιξη.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Περί ιεραρχίας και υπηρεσιακής εξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μου δίνετε την ευκαιρία κ. Υπουργέ επ’ αυτού και πριν πάμε στο θέμα του Σκαραμαγκά να θυμίσω και πάλι, να πω ότι κάνατε μια πολύ μεγάλη τομή με το ότι αποτρέψατε τη συνταξιοδότηση κατά συρροή των αξιωματικών που νεότεροί τους κρίνονται εξελίξιμοι. Και δημιουργήσατε την παράλληλη επετηρίδα. Ξέρετε, υπάρχει η αίσθηση σε στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ότι αυτή η παράλληλη επετηρίδα είναι ουσιαστικά ένα ψυγείο που περιμένουν οι άνθρωποι 8-10 χρόνια απλώς να συμπληρώσουν τα χρόνια να πάρουν σύνταξη. Και δεν είναι ουσιαστική αξιοποίησή τους.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό είναι μια λάθος άποψη. Είναι προσλαμβάνουσες λανθασμένες που στηρίζονται σε πρακτικές του παρελθόντος. Προχωρήσαμε σε μια μεταρρυθμιστική τομή για την ενίσχυση των εγγυήσεων διαφάνειας, αξιοκρατίας, επαγγελματικών όρων και προϋποθέσεων για την ανέλιξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
                        Πρόκειται πραγματικά για μια πρωτόγνωρη και δημοκρατική διαδικασία που ενσωματώνεται στο νόμο που φέραμε και υπερψηφίστηκε στη Βουλή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όντως, αυτό είναι αλήθεια.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ως προς την παράλληλη επετηρίδα, είναι γεγονός ότι πρέπει να ξεμπλοκάρουμε την επετηρίδα των Ενόπλων Δυνάμεων με τους καλύτερους όρους αξιοκρατίας και διαφάνειας, αναδεικνύοντας τα καλύτερα στελέχη στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σύμφωνοι.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι που δεν κρίνονται κατ’ απόλυτη εκλογή δεν έχουν την αξία τους, την εμπειρία και τις γνώσεις τους να προσφέρουν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά να έχουν και περιεχόμενο δουλειάς ουσιαστικό.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ασφαλώς. Είναι γεγονός ότι όλους αυτούς τους αξιωματικούς θα τους αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αξιοποιώντας την εμπειρία, τη γνώση και τον επαγγελματισμό τους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ να προλάβω διότι δε μένουν παρά 3 λεπτά. Κλείσαμε τη συμφωνία για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με το Άμπου Ντάμι και με τους Γερμανούς κλπ. Εδώ πέρα υπάρχουν διάφορα ζητήματα. Δεν θα προλάβουμε να τα λύσουμε όλα. Συμφωνήσαμε να πάρουμε τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ το υποβρύχιο που μπατάρει, συμφωνήσαμε να πάρουμε και τα άλλα τρία που δεν ξέρουμε πως θα είναι.
                        Έχουμε πληρώσει ήδη το 80% και συμφωνήσαμε να αγοράσουμε και άλλα δύο υποβρύχια επιπλέον που και εδώ πρέπει μέσα στο Νοέμβριο να δώσουμε πολλά λεφτά 300 εκατ. δε θυμάμαι. Δηλαδή μήπως είναι μία ετεροβαρής συμφωνία τουλάχιστον ως προς το σκέλος αυτό;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να διευκρινίσω ότι μονογραφήθηκε η συμφωνία και θα υπογραφεί μετά την υπερψήφισή της από τη Βουλή. Αυτό γιατί θέλω να δείξω ότι όλα τα κρίσιμα ζητήματα που συνδέονται με την Εθνική Άμυνα, σήμερα, τίθενται υπό το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό έλεγχο. Δεν έχουμε να κρύψουμε απολύτως τίποτα και αυτό είναι επίσης μια θεσμική καινοτομία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σύμφωνοι. Πολύ καλά κάνετε. Αυτό επί του διαδικαστικού.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ως προς την ουσία. Το διαδικαστικό είναι και βαθιά πολιτικό και δημοκρατικό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστό, συμφωνώ.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ως προς την ουσία του ερωτήματος, τον Οκτώβρη του 2009 κληθήκαμε να διαχειριστούμε ένα μεγάλο αδιέξοδο σε σχέση με τη λειτουργία, το μέλλον και τις θέσεις εργασίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σύμφωνοι. Να σας ρωτήσω. Όλα αυτά γίνονται με αντάλλαγμα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας; Γιατί αν ήταν αυτό, θα μπορούσαμε απλώς να πληρώνουμε τους ανθρώπους εκεί πέρα για 10 χρόνια και να μην πάρουμε τα…

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι εύλογο το ερώτημά σας και η παρατήρησή σας, ασφαλώς όμως όχι. Γίνονται καταρχήν για να βρούμε το πρακτικό αντίκρισμα των 2 δις 100 εκατ. που δόθηκαν από το 2001 μέχρι το 2008 για την κατασκευή των νέων υποβρυχίων και τον εκσυγχρονισμό των παλιών υποβρυχίων, δίχως μέχρι σήμερα να έχει, έστω και μηδενικό ποσοστό ιδιοκτησίας, το ελληνικό δημόσιο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τίποτα.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Γίνεται επίσης για να διασφαλίσουμε το δημόσιο συμφέρον, τα χρήματα που ελληνικού λαού, αλλά και το συμφέρον της Εθνικής Άμυνας της χώρας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Ο κ. Υπουργός είπε ότι το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ είναι αξιόπλοο. Θυμόμαστε ότι ο Μεϊμαράκης είχε πει ότι είναι κινητό φέρετρο και ότι δε θα βάλω μέσα ναυτικούς Έλληνες.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Και μάλιστα μας είχε κατηγορήσει ότι δημιουργούμε ένα πλωτό φέρετρο, κατά αψυχολόγητο τρόπο που δε συνάδει στον πολιτικό πολιτισμό μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποια είναι η αλήθεια;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Όλα θα συζητηθούν στη Βουλή. Υπήρξαν πολλές παθογενείς ζώνες στη διαχείριση αυτής της σύμβασης απ’ το 2001 μέχρι το 2008. Υπήρξαν πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν, σε αυτό το απόλυτο αδιέξοδο. Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ είναι απόλυτα, επιχειρησιακά και τεχνικά, αξιόπλοος και αυτό δεν το λένε μόνο οι εμπειρογνώμονες του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας, και ο Έλληνας κυβερνήτης του υποβρυχίου, αλλά το λένε όλες οι εκθέσεις, όλα τα πορίσματα της Κρατικής Υπηρεσίας Εξοπλισμών της Γερμανίας και βεβαίως όλοι οι τεχνικοί.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ότι υποχρεωθήκαμε να παραγγείλουμε άλλα δυο υποβρύχια με πολλά λεφτά, μήπως εντέλει κ. Υπουργέ πρόκειται για μια πολιτική συμφωνία που δεν έχει επιχειρησιακό αντίκρισμα;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δεν υποχρεωθήκαμε να κατασκευάσουμε δύο νέα υποβρύχια. Είναι δική μας η απόφαση να φύγουμε από την προηγούμενη σύμβαση του 2001 περί εκσυγχρονισμού τριών παλαιού τύπου υποβρυχίων, εκσυγχρονισμός ο οποίος θα κόστιζε πάρα πολύ. Το είδαμε ήδη με ένα εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο τύπου 209 που στοίχιζε περίπου 460 εκατ., όταν σήμερα έχουμε επιτύχει συγκεκριμένες, σταθερές τιμές 500 εκατ. για την κατασκευή των νέων υποβρυχίων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η προοπτική είναι το μοντέλο του Σκαραμαγκά να επεκταθεί και στην Ελευσίνα και στο Νεώριο; Δηλαδή η ίδια εταιρεία του Άμπου Ντάμπι να πάρει και αυτά; Δηλαδή δεδομένου ότι όλα αυτά ζουν μόνο από το Πολεμικό Ναυτικό από πουθενά αλλού.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δύο τα ζητήματα που θέτετε. Το ελληνικό δημόσιο και ιδιαίτερα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν έχει καμία αρμοδιότητα πάνω στην προοπτική, στην τύχη, στο ρόλο των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Νεωρίου της Σύρου.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ελευσίνας εννοείτε.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Της Ελευσίνας. Είναι μια ιδιωτική επιχείρηση. Άρα, οι όποιες συμφωνίες αφορούν τους ιδιοκτήτες των ναυπηγείων αυτών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Και είναι θέμα αγοράς.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι θέμα ακριβώς αγοράς. Εμείς τιμούμε τις κρατικές συμφωνίες που έχουν  υπογραφεί από προηγούμενες κυβερνήσεις με σεβασμό στη συνέχεια του κράτους, γιατί αυτό επιβάλει η αξιοπιστία του κράτους και της κυβέρνησής μας. Απ’ την άλλη πλευρά θέτετε ένα κρίσιμο ζήτημα κατά πόσο ο ναυπηγικός τομέας στην Ελλάδα μπορεί να είναι βιώσιμος, να έχει αναπτυξιακό μέλλον, μόνο μέσα από τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Αυτό πραγματικά είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αφορά την ελληνική οικονομία, την ανάπτυξη, τη στρατηγική ανάπτυξης του τόπου, αφορά μια νέα ναυπηγοεπισκευαστική στρατηγική που έχει ανάγκη ο τόπος μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστά ρίχνετε το μπαλάκι και καλά κάνετε δηλαδή, σε συναδέλφους σας Υπουργούς. Έχει δημιουργηθεί μια σύγχυση, να κλείσουμε με αυτό παρακαλώ, για το αν είχε πει ο κ. Βενιζέλος ότι αυτό το σχέδιο νόμου πρέπει να υπερψηφιστεί και από την αντιπολίτευση. Ότι αν δεν υπερψηφιστεί από την αντιπολίτευση δεν θα ισχύει. Το είχε πει καθαρά την πρώτη φορά. Αυτό νομικά, θεσμικά, πώς στέκεται;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ο κ. Βενιζέλος ανέδειξε την ευθύνη που πρέπει να διακρίνει την αξιωματική αντιπολίτευση σε κρίσιμα ζητήματα που συνδέονται τόσο με την Εθνική Άμυνα της χώρας, όσο και με την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ μου είναι άλλο αυτό όμως και άλλο δεν θα ισχύει αν δεν υπερψηφιστεί και από την αντιπολίτευση.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη της μέσα από τις θεσμικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Θέλουμε μια συμφωνία που υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του να υπερψηφίσει ή να καταψηφίσει τη σύμβαση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι απλώς θέμα πολιτικής ευθύνης εσείς λέτε.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Πιστεύω ότι είναι θέμα όχι απλώς πολιτικής ευθύνης. Είναι θέμα εθνικής ευθύνης, όταν συνδέεται με το δημόσιο συμφέρον, με τα χρήματα του ελληνικού λαού.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και με την Εθνική Άμυνα.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Με την Εθνική Άμυνα και την αναπτυξιακή προοπτική των Ναυπηγείων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Και εγώ. Να είστε καλά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλή σας μέρα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα