Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επίσκεψη Υπουργού Εξωτερικών, κ. Δημήτρη Δρούτσα, στην Κύπρο



Ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Δημήτρης Δρούτσας, πραγματοποιεί την Τετάρτη 8 και την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010 επίσκεψη στην Κύπρο, η οποία είναι και η πρώτη επίσκεψη από την ανάληψη των καθηκόντων του.     

Ο κ. Υπουργός θα γίνει δεκτός από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Δημήτρη Χριστόφια, και από τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, κ. Μάριο Κάρογιαν.

Περαιτέρω, ο κ. Δρούτσας θα συναντηθεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο. Επίσης, θα συναντηθεί με την ηγεσία των πολιτικών κομμάτων και θα παρακαθίσει σε γεύμα εργασίας παρατιθέμενο από τον Υπουργό Εξωτερικών, κ. Μάρκο Κυπριανού.

Στο πλαίσιο της επίσκεψης, ο κ. Υπουργός Εξωτερικών θα καταθέσει στεφάνι στα Φυλακισμένα Μνήματα και στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στο Στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, όπου και θα καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των πεσόντων της ΕΛΔΥΚ.


Σχόλια

  1. TO ΓΟΥΔΙ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ...

    Παραδέχεται μυστική διπλωματία με την Τουρκία ο Γ.Παπανδρέου! - "Mιλάμε οκτώ χρόνια εμπιστευτικά"!
    Επικίνδυνα ... ειλικρινής ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, παραδέχεται μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδος και Τουρκίας για το status quo του Αιγαίου, οι οποίες ξεκίνησαν επί των ημερών του στο υπουργείο Εξωτερικών το 2002. Πρόκειται για τους περίφημους «γύρους διερευνητικών επαφών», οι οποίοι έχουν φτάσει αισίως τους 46 (!) ενώ σε απάντηση που δίνει σε σχετική ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ στη Βουλή παραδέχεται ότι «το περιεχόμενο των συζητήσεων είναι εμπιστευτικό και δεν κρατούνται πρακτικά»!

    Ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας δηλώνει ότι επί οκτώ χρόνια συζητούμε με την Τουρκία, πρακτικά τις απαιτήσεις της, αφού η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία πέρα από την απλή ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας και δεν τυρούνται πρακτικά συζητήσεων!

    Δηλαδή οι διαπραγματευτές του έτους 2010 θυμούνται τις συζήτησαν το 2002 ή το 2003 οι τότε διαπραγματευτές ή η ομάδες του υπουργείου Εξωτερικών επί ημερών Ν.Μπακογιάννη (επί υπουργίας Π.Μολυβιάτη στο ΥΠΕΞ, οι «γύροι» είχαν «παγώσει» σε μεγάλο βαθμό), ξέρουν τι συζήτησαν οι ομάδες του Γ.Παπανδρέου το 2002-2004. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι τεράστιο.

    Η θέση του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών Γ.Παπανδρέου, πρακτικά είναι έωλη. Φυσικά και διατηρούνται πρακτικά, πιθανόν να μην συνυπογράφονται, αλλά διατηρούνται από την κάθε πλευρά. Και μάλιστα ατύπως συμφωνούνται. Αλλά μια τέτοια παραδοχή θα προκαλούσε αίτηση κατάθεσης εγγράφων στη Βουλή με όλες τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει η αποκάλυψη των όσων τερατωδών σε βάρος της χώρας συζητούνται στους περίφημους «γύρους διερευνητικών επαφών».

    Αλλά και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ομολογείται ευθέως ότι το περιεχόμενο "είναι εμπιστευτικό και δεν κρατούνται πρακτικά".

    Τι σημαίνει «εμπιστευτικό περιεχόμενο»; Από πότε είναι εμπιστευτικές και μη ανακοινώσιμες οι συζητήσεις που γίνονται με μία χώρα η οποία έχει θεσμοθετήσει τις αναθεωρητικές θέσεις της κατά των ελληνικών συνόρων, διεθνών συμφωνιών κλπ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος έχει εξουσιοδοτήσει και σε ποια θεσμικά κείμενα περιλαμβάνεται πρόβλεψη μυστικής διπλωματίας με μία χώρα που σε επίπεδο λόγων και κυρίως πράξεων, συνιστά κορυφαία απειλή για την Ελλάδα, είναι άγνωστο.


    Ας δούμε ολόκληρο το κείμενο της απάντησης του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου:

    «Η ελληνική πολιτική ως προς ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι διαχρονικά σταθερή, με αποκλειστικό στόχο την επίλυση του με βάση το Διεθνές Δίκαιο, χρησιμοποιώντας τα μέσα ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών που απορρέουν από τον Χάρτη
    των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

    Εν προκειμένω, το αντικείμενο της νομικής διαφοράς με την Τουρκία έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου μεταξύ των τουρκικών ακτών και των πλησίον αυτών ελληνικών νησιών του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου καθώς και στη Δωδεκάνησο, λαμβανομένου βεβαίως υπόψη ότι, βάσει του άρθρου 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας του 1982 (UNCLOS) το οποίο ενσωματώνει εθιμικό δίκαιο, τα νησιά δικαιούνται υφαλοκρηπίδας, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις της Σύμβασης όπως αυτές εφαρμόζονται στις ηπειρωτικές περιοχές.

    Υπενθυμίζεται επίσης ότι τα δικαιώματα της Ελλάδας επί της υφαλοκρηπίδας υφίστανται εξ αρχής και αυτοδικαίως (άρθρο 77 παρ. 3 UNCLOS), δεν απαιτείται δηλαδή ρητή διακήρυξη του ελληνικού κράτους για την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων.

    Περαιτέρω, σημειώνεται ότι οι διερευνητικές επαφές έχουν στόχο την εξεύρεση κοινού εδάφους για την επίλυση της διαφοράς. Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση επιδίωξε την εντατικοποίηση των
    διερευνητικών επαφών, έχοντας ως βασικό σκοπό την ολοκλήρωση τους ώστε να μην αποτελέσουν μία αέναη διαδικασία.

    Υπενθυμίζεται ότι οι διερευνητικές επαφές έχουν ξεκινήσει από το 2002 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 45 γύροι (σ.σ.: είχαμε και έναν «γύρο» ακόμα στο μεταξύ, δηλαδή 46), με τον τελευταίο να έχει λάβει, χώρα στις 19 Ιουλίου 2010 στην Κωνσταντινούπολη. Τέλος, από την έναρξη των διερευνητικών επαφών, συμφωνήθηκε από τις δύο πλευρές το περιεχόμενο των συζητήσεων να είναι εμπιστευτικό και να μην κρατούνται πρακτικά».

    Να σημειώσουμε εδώ κάτι άλλο το οποίο πιθανότατα να είναι και «εκφραστική ανεπάρκεια», αλλά σε τέτοιους καιρούς όλα είναι πιθανά: Στην απάντηση αναφέρεται επι λέξει: «...μεταξύ των τουρκικών ακτών και των πλησίον αυτών ελληνικών νησιών του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου καθώς και στη Δωδεκάνησο...». Δηλαδή η Δωδεκάνησος δεν περιλαμβάνεται με σαφήνεια μεταξύ των «ελληνικών νησιών», αλλά μεσολαβεί ένα «...καθώς και στη...», ενώ θα αρκούσε μία διατύπωση όπως «...και της Δωδεκανήσου».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την ερώτηση και αίτηση κατέθεσης εγγράφων τις είχαν καταθέσει στις 29 Ιουλίου οι βουλευτές του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, Θανάσης Παφίλης, Λιάνα Κανέλλη, Γιώργος Μαρίνος και Γιώργος Μαυρίκος, σε σχέση με το ζήτημα του καθορισμού της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Αφορμή για την παρέμβαση του ΚΚΕ είχαν αποτελέσει δηλώσεις του ατιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, με τις οποίες περιόριζε την
    ελληνική υφαλοκρηπίδα μόνο στα αβαθή (μέχρι 200 μέτρα βάθος!) του Αιγαίου. Η γνωστή και ως «υφαλοκρηπίδα του ροφού»

    Τόσο το υπουργείο Εξωτερικών, όσο και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, απάντησαν γραπτά. Την απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών υπογράφει ο πρωθυπουργός υπό την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών και σε αυτήν αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι οι προσπάθειες διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας γίνονται στη βάση των όσων προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.

    Οπως όμως αποκαλύπτει το ΥΠΕΞ, «οι διερευνητικές επαφές έχουν ξεκινήσει από το 2002 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 45 γύροι, με τον τελευταίο να έχει λάβει χώρα στις 19 Ιουλίου 2010 στην
    Κωνσταντινούπολη. Από την έναρξη των διερευνητικών επαφών, συμφωνήθηκε από τις δύο πλευρές το περιεχόμενο των συζητήσεων να είναι εμπιστευτικό και να μην κρατούνται πρακτικά».

    Στη δική του απάντηση, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να «μαζέψει» την απίστευτη δήλωση Πάγκαλου και σημειώνει ότι «η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει οριστεί στη Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι του 1982» και ότι «ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής και ισχύουν οι κανόνες οριοθέτησης, οι οποίοι έχουν νομολογηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Και καταθέτει ως έγγραφα την απάντηση που έδωσε στο ... defencenet.gr και στον «Ριζοσπάστη» σε συνέντευξη Τύπου!

    Στην ερώτησή τους, οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούσαν να μάθουν «αν οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης συνιστούν νέα προσέγγιση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας κατά τις διαπραγματεύσεις με την τουρκική κυβέρνηση κατά παρέκκλιση και απεμπόληση των όσων προβλέπονται από το
    Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 στα άρθρα που αφορούν την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 76-Ορισμός της υφαλοκρηπίδας και άρθρο 77-Δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα)».

    Παράλληλα, απαιτούσαν από την κυβέρνηση «να καταθέσει μέσα στις προθεσμίες που προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής όλα τα σχετικά έγγραφα ή τα πρακτικά των συνομιλιών μεταξύ της ελληνοτουρκικής διαπραγματευτικής ομάδας για το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας».

    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα