Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είδε και ελληνικό «Αττίλα» ο Πρόεδρος Χριστόφιας!

Είδε και ελληνικό «Αττίλα» ο Πρόεδρος Χριστόφιας!
Λονδίνο, 29 Σεπτεμβρίου 2010
Διπλή εισβολή είδε το 1974 στην Κύπρο ο Πρόεδρος Χριστόφιας, αφού «οι δύο αποκαλούμενες μητέρες πατρίδες ουσιαστικά εισέβαλαν και οι δύο», όπως ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του, στο ίδρυμα Brookings στην Ουάσιγκτον. Τόσο απλά δηλαδή, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας εξίσωσε την βάρβαρη τουρκική εισβολή, τους 200.000 πρόσφυγες, τους χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και την κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, με το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών!
Αντιλαμβάνεται ο κ. Χριστόφιας ότι ο ελληνικός κυπριακός λαός είναι το θύμα της εισβολής και της παράνομης κατοχής της μισής Κύπρου από την Τουρκία, και όχι ο θύτης; Ότι ο λαός αυτός τον εμπιστεύτηκε και τον εξέλεξε στο ανώτατο αξίωμα του κράτους, για να αγωνιστεί για την ελευθερία και την δικαίωση αυτού του τόπου; Πώς μπορούμε τώρα να αναμένουμε από τη διεθνή κοινότητα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, να ασκήσουν πίεση στην Τουρκία για την παράνομη εισβολή και κατοχή, όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος της ημικατεχόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας, της δίνει συγχωροχάρτι;
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου, λυπούμαστε πραγματικά, για τις δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια, στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Ίσως να αρέσκεται στα εύσημα που του δίνει η ακροδεξιά τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Yeni Volkan», όταν ούρλιαζε τον προηγούμενο Σεπτέμβριο «Bravo Hristofyas!». Ίσως «η εισβολή της Ελλάδας στην Κύπρο», να εμπεριέχεται στα βιβλία Ιστορίας που προσπαθεί να εισάγει πάση θυσία στα σχολεία, η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ. Ίσως από το Προεδρικό Μέγαρο, ο κ. Χριστόφιας να αντικρίζει άλλες σημαίες στον Πενταδάκτυλο. Δεν γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε όμως, είναι πως στις 20 Ιουλίου 1974, στην Κύπρο εισέβαλε παράνομα ο τουρκικός στρατός και πως οι σημαίες στον Πενταδάκτυλο δεν είναι άλλες από αυτές της Τουρκίας και του ψευδοκράτους.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί