Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κραυγή οργής από τους πάντες

30/09/2010 |  Της Μικαέλλας Λοίζου


Ξεπέρασε τα όρια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη δήλωσή του για διπλή εισβολή, είναι το συμπέρασμα του καταιγισμού διαμαρτυριών που έλαβε χώρα χθες, όταν τα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο αντιλήφθηκαν τι είχε εκστομίσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η καθυστέρηση στις αντιδράσεις οφείλεται εν μέρει στο γεγονός πως το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, για άγνωστους λόγους, στην ανταπόκρισή του «φίλτραρε» τη δήλωση-φωτιά, με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ που λάμβαναν την πληροφόρησή τους απ’ εκεί, να μην την αναπαραγάγουν. Χθες, ωστόσο, το εσωτερικό μέτωπο πήρε φωτιά.
Η Αθήνα, όπως φαίνεται, προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός, για να μη λάβει περαιτέρω διαστάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν πολιτικό κόστος και για την ίδια. Η Ελληνική Πρεσβεία, με λειτουργό της οποίας επικοινωνήσαμε, δήλωσε απλά «ουδέν σχόλιο» στις ερωτήσεις μας, προσθέτοντας πως αν υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση, θα κοινοποιηθεί. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τα κόμματα στην Κύπρο, τα οποία μίλησαν με σκληρή γλώσσα και κατηγόρησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για ιστορική ισοπέδωση και εξίσωση της Ελλάδας με την Τουρκία.

Υιοθέτησε τουρκικά επιχειρήματα

«Οφείλει ο Πρόεδρος Χριστόφιας να βρει το πολιτικό θάρρος και ανάστημα να απολογηθεί και να αποσύρει την ατυχή δήλωσή του», δήλωσε χθες ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ Χάρης Γεωργιάδης. Εξήγησε ότι ο κυπριακός λαός έμεινε άφωνος όταν άκουσε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να υιοθετεί την τουρκική επιχειρηματολογία του 1974, εξισώνοντας την Ελλάδα με τον εισβολέα και κατακτητή της Κύπρου. «Είναι ένα πράγμα να αντικρίζουμε την ιστορία με αυτοκριτική διάθεση και να καταδικάζουμε ασφαλώς το προδοτικό πραξικόπημα και είναι εντελώς διαφορετικό, ο ίδιος ο Πρόεδρος, να προβαίνει σε μια τέτοια ανήκουστη και ανιστόρητη ενέργεια που προκαλεί τα αισθήματα όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων, αλλά και του ελληνικού λαού και προσβάλλει όλους εκείνους τους Ελλαδίτες, που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα κυπριακά εδάφη», τόνισε ο κ. Γεωργιάδης.
Έτσι διαπραγματεύεται;
«Τραγικό σφάλμα, ιστορική αναλήθεια και παραχάραξη της πραγματικότητας που μόνο θλίψη προκαλούν», χαρακτήρισε ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ Δημήτρης Παπαδάκης τις αναφορές Χριστόφια. Τόνισε ότι το πραξικόπημα υπήρξε, καθ’ ομολογίαν, συνωμοσία που σχεδιάστηκε από ξένα κέντρα με έδρα τις ΗΠΑ και η ευθύνη δεν μπορεί να βαραίνει την Ελλάδα και μάλιστα με το χαρακτηρισμό της εισβολής, όπως ισχυρίζεται ο Πρόεδρος Χριστόφιας και να εξισώνεται η Ελλάδα με την Τουρκία στις ευθύνες για την κυπριακή τραγωδία. «Λυπούμαστε ειλικρινά γιατί ο Πρόεδρος Χριστόφιας, για μιαν ακόμη φορά, προβαίνει σε δηλώσεις που παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια με συνέπεια η εικόνα του Κυπριακού να διαστρεβλώνεται διεθνώς και να δημιουργούνται λανθασμένες και παραπλανητικές εντυπώσεις», ανέφερε. Διερωτήθηκε, μάλιστα, αν έτσι διαπραγματεύεται με την τουρκική πλευρά και αν είναι δυνατόν να προβάλλει αυτού του είδους τις απόψεις, ενώ έπρεπε να προβάλλει το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Ο κ. Παπαδάκης υπογράμμισε ακόμη ότι ο Πρόεδρος ανατρέπει με τις δηλώσεις του τη βάση των διεκδικήσεων και από ένα διεθνές βήμα προσέφερε ένα τεράστιο άλλοθι στην Τουρκία.
Να αρθεί στο ύψος του αξιώματός του
«Ο κύριος Χριστόφιας υπερέβη αυτοβούλως τα εσκαμμένα. Η αναφορά του για δύο εισβολές είναι προκλητική και εθνικά απαράδεκτη γιατί εξισώνει την Ελλάδα με τις κατοχικές ευθύνες και τα εγκλήματα εποικισμού και γενοκτονίας, που η Τουρκία διαπράττει από το 1974 στην Κύπρο»,

υπογράμμισε ο Εκπρόσωπος του ΕΥΡΩΚΟ Μιχάλης Γιωργάλλας. Οι αναφορές Χριστόφια αποτελούν πρωτόγνωρο ολίσθημα που ενισχύει την επιχειρηματολογία της Τουρκίας, συμπλήρωσε. «Η Άγκυρα απέκτησε το τέλειο άλλοθι για να συνεχίσει να δικαιολογεί πειστικά την παράνομη εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο», τόνισε, προσθέτοντας ότι ο Πρόεδρος αθώωσε την Τουρκία από τα εγκλήματά της και τη δικαίωσε για την εισβολή στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να αρθεί στο ύψος του αξιώματος που υπηρετεί, τόνισε ο κ. Γιωργάλλας, αποκαλώντας «ύβρη», για τους εκατοντάδες Ελλαδίτες στρατιώτες που πολέμησαν γενναία εναντίον των εισβολέων, τα λεγόμενά του. Κάλεσε δε τον Πρόεδρο να ανασκευάσει, κατά την επίσκεψη του Έλληνα Προέδρου.
Αποενοχοποίησε την Τουρκία
Για «αλυσίδα άτοπων και άστοχων δηλώσεων» του Προέδρου από τις ΗΠΑ έκαναν λόγο οι Οικολόγοι. Σε ανακοίνωσή τους ανέφεραν ότι οι τελευταίες του δηλώσεις οδηγούν «κατ' ευθείαν σε αποενοχοποίηση της κατοχικής δύναμης», ενώ πυροδοτούν εντάσεις στο εσωτερικό. Το Κίνημα διερωτάται «μήπως ο Πρόεδρος, με αυτές τις εμπρηστικές του δηλώσεις, προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τη συζήτηση για τις προτάσεις που καταθέτει στις απευθείας διαπραγματεύσεις και να αποφύγει την ανάληψη των ευθυνών του;».
Χλιαρή αντίδραση από τους συγκυβερνώντες!
Ακόμα και τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, διαφωνούν με την ιστορική προσέγγιση του Προέδρου Χριστόφια, αν και προσπάθησαν να μπαλώσουν τα πράγματα με τις δηλώσεις τους. Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού δήλωσε ότι η ελλαδική χούντα ήταν μέρος του πραξικοπήματος που διενεργήθηκε σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ουσιαστικά εφάρμοσε σχέδια που είχαν εκπονηθεί στο ΝΑΤΟ, μαζί με την τοπική ΕΟΚΑ Β’, και συνέβαλε στο να εξευρεθεί μια «δικαιολογία» για την Τουρκία να εισβάλει στο νησί, δικαιολογία που έψαχνε για χρόνια. «Σε καμία περίπτωση το πραξικόπημα δεν δικαιολογεί την τουρκική εισβολή και, πολύ περισσότερο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανένας να δικαιολογήσει τη συνεχιζόμενη κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο», τόνισε. Σημείωσε ότι αυτή είναι η άποψη διαχρονικά και του κόμματός του και του Προέδρου Χριστόφια και εξέφρασε λύπη που απομονώνεται η συγκεκριμένη φράση για να δοθεί η εντύπωση ως προς το αντίθετο. Υπογράμμισε δε ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας σε καμία περίπτωση δεν εξισώνει τα δύο πράγματα.
Το ΔΗΚΟ, από πλευράς του, με δήλωση του Εκπροσώπου του Φώτη Φωτίου, ανέφερε ότι θεωρεί ότι η αναφορά Χριστόφια «συνιστά μιαν ατυχή και λανθασμένη άποψη, με την οποία το ΔΗΚΟ δεν συμφωνεί, ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν η συγκεκριμένη δήλωση έγινε εκτός Κύπρου και σε συγκεκριμένο ακροατήριο, ίσως της μεγαλύτερης δεξαμενής σκέψης». Πρόσθεσε ότι «δεν μπορεί και είναι λάθος να εξισώνεται η Ελλάδα με την Τουρκία στις ευθύνες για την κυπριακή τραγωδία», σημειώνοντας ότι πραξικόπημα και εισβολή αποτελούν δύο πράξεις του ίδιου εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, γεγονός ιστορικά και πολιτικά τεκμηριωμένο.

Τα όρια του μαζοχισμού

Σε δηλώσεις του στη «Σ», ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Γιώργος Κολοκασίδης ανέφερε ότι «είναι αδιανόητο να εξισώνεται το ανόμημα μιας πραξικοπηματικής κυβέρνησης με τη συνεχιζόμενη, μέχρι σήμερα, κατοχή και εθνοκάθαρση, που συμβαίνει στα κατεχόμενα επί διαδοχικών κυβερνήσεων». Αυτό είναι ανιστόρητο, πρόσθεσε, και αγγίζει τα όρια του μαζοχισμού.
Σε ανακοίνωσή της, η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους τονίζει ότι η Ελλάδα δεν είναι «λεγόμενη» μητέρα-πατρίδα και ποτέ δεν εισέβαλε στην Κύπρο, ενώ η ταύτιση της χούντας με την Ελλάδα προκαλεί αποτροπιασμό. Σημειώνει, ακόμη, ότι ο Πρόεδρος «εξουδετερώνει πλείστα όσα επιχειρήματα χρησιμοποιούνται καθημερινά στον αγώνα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δίδει τη δυνατότητα σε κάθε καλόπιστο ή κακόπιστο παράγοντα να τον επικαλείται και να μας απαντά ότι και η Ελλάδα έκανε εισβολή στην Κύπρο».
«Ο κ. Χριστόφιας επιβεβαιώνει, δυστυχώς, ότι δεν μπορεί να διαχωρίσει το αν το ακροατήριο αποτελείται από στελέχη λαϊκών οργανώσεων ή το διεθνή παράγοντα. Παραμένει παντού αιχμάλωτος των προπαγανδιστικών θέσεων που το ΑΚΕΛ υιοθέτησε για εσωτερική κατανάλωση», επισήμανε σε ανακοίνωσή του ο ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ιωάννης Κασουλίδης. Τόνισε ότι η δήλωση πλήττει καίρια τη διεθνή μας παρουσία.
Τα έμπλεξε στη μετάφραση ο Πρόεδρος;
Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πιστεύει πραγματικά ότι η δράση της Ελλάδας το καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο είναι αντίστοιχη με τη δράση της Τουρκίας εκείνο το διάστημα και εντεύθεν, υπάρχει σαφές εννοιολογικό αλλά και ιστορικοπολιτικό πρόβλημα, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της διχογνωμίας. Ο Πρόεδρος χρησιμοποίησε την αγγλική λέξη «invade» στον αόριστό της, η οποία σημαίνει «εισβάλλω». Το ρήμα αυτό χρησιμοποιείται όταν μία χώρα παραβιάζει ως εχθρός τα σύνορα ενός ανεξάρτητου κράτους, στοχεύοντας στην κατοχή εδαφών ή την υπόταξή του, εξηγεί ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ως εισβολή, χαρακτηρίζεται η παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας ανεξάρτητου κράτους. Γι’ αυτό και οι κινήσεις της Τουρκίας θεωρούνται πέραν πάσης αμφιβολίας «εισβολή».
Το πραξικόπημα, αντιθέτως, προσδιορίζεται ως η αιφνίδια και δυναμική πολιτική ενέργεια, που στοχεύει στην παράνομη ανατροπή κυβερνήσεως ή πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση, συνήθως, αντιλαϊκών και απολυταρχικών καθεστώτων. Σε γενικές γραμμές, η ανάληψη της διοίκησης ενός εγχώριου στρατού και η χρήση του κατά της νόμιμης κυβέρνησης κρίνεται ως πραξικόπημα και όχι ως εισβολή, η οποία προϋποθέτει έξωθεν στρατιωτικές επεμβάσεις. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της 15ης Ιουλίου του 1974, όταν χρησιμοποιήθηκε ο στρατός για ανατροπή του Εθνάρχη Μακαρίου. Συνεπώς, η φράση που έπρεπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να χρησιμοποιήσει για να αποδώσει την ενέργεια, είναι η γαλλικής προελεύσεως «coup d’ etat».
Σημειώνεται, πάντως, ότι πολλοί ηγέτες είθισται να μιλούν μέσω διερμηνέα, όταν δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν επαρκώς μια ξένη γλώσσα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα