Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δηλώσεις ΥΠΕΞ κ. Δ. Δρούτσα με το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Α. F. Rasmussen (Αθήνα 21.10.2010)

κ. Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Θα ήθελα να καλωσορίσω θερμά τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ τον κ. Rasmussen, ο οποίος επισκέπτεται σήμερα την Αθήνα. Αυτό γίνεται στο πλαίσιο μιας περιοδείας του σε πρωτεύουσες κρατών - μελών της Συμμαχίας. Προετοιμάζει με εντατικούς ρυθμούς την προσεχή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα γίνει στη Λισσαβόνα στις 19 και 20 Νοεμβρίου και αναμένουμε ο Υπουργός Άμυνας ο κ. Βενιζέλος και εγώ, να έχουμε εποικοδομητικές συνομιλίες μαζί του και στη συνέχεια της σημερινής ημέρας. Θα έχουμε ένα γεύμα εργασίας και μετά και ο κ. Βενιζέλος θα έχει τη δική του συνάντηση με τον κ. Rasmussen και βεβαίως και τον Πρωθυπουργό.

Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής της Λισσαβόνας είναι όντως σημαντική. Κατά τη διάρκειά της θα υιοθετηθεί το λεγόμενο νέο Στρατηγικό Δόγμα της Συμμαχίας και θα ληφθούν ορισμένες σημαντικές αποφάσεις για τις μελλοντικές δράσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, τη νέα δομή Διοίκησης, τη μεταρρύθμιση των δομών της Συμμαχίας, τις λεγόμενες εταιρικές σχέσεις του ΝΑΤΟ, το ζήτημα της αντιπυραυλικής προστασίας, καθώς και τη συνεργασία του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.


Το νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ αποσκοπεί στον εκσυγχρονισμό του ΝΑΤΟ, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκρίνεται πληρέστερα στις σημερινές προκλήσεις ασφαλείας. Την πρώτη ύλη, αν θέλετε, του σχεδίου που συζητάμε διαμόρφωσαν οι προτάσεις ορισμένων ικανών και έμπειρων διπλωματών από τις χώρες της Συμμαχίας, μεταξύ των οποίων και ο νυν Γενικός Γραμματέας του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών ο Πρέσβης κ. Ζέπος.

Το σχέδιο αυτό βρίσκεται τώρα στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας του και σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της χώρας μας, ιδίως σε ό,τι αφορά την επιβεβαίωση του δεσμού της συλλογικής άμυνας και στη διατήρηση του θεμελιώδους κανόνα της ομοφωνίας σε ό,τι αφορά τη λήψη αποφάσεων.

Πιστεύουμε βαθιά σε μια δημιουργική συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό χωρίς αποκλεισμό μελών από κοινές δράσεις σε ένα πλαίσιο που να κατοχυρώνει την αυτονομία στη λήψη αποφάσεων ενός εκάστου των Οργανισμών αυτών.

Επίσης υποστηρίζουμε σταθερά την ενδυνάμωση της στρατηγικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και προσβλέπουμε στην πραγματοποίηση της Συνόδου Κορυφής του Συμβουλίου ΝΑΤΟ – Ρωσίας κατά τη Σύνοδο στη Λισσαβόνα. Μια βιώσιμη αρχιτεκτονική ασφάλειας στον ευρω-ατλαντικό χώρο οφείλει να συμπεριλαμβάνει αυτονόητα και τη Ρωσία και η Ελλάδα, θέλω να θυμίσω σε αυτό το σημείο, έχει καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια μέσω της Ελληνικής Προεδρίας στον ΟΑΣΕ το 2009 και τη λεγόμενη Διαδικασία της Κέρκυρας για την προώθηση ακριβώς αυτού του στόχου.

Τελικά θεωρούμε επίσης ιδιαίτερα σημαντικό οι δράσεις του ΝΑΤΟ να εδράζονται στην ισχυρότερη δυνατή νομιμοποιητική βάση και συγκεκριμένα να τελούν σε συμβατότητα με τις αρχές της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών καθώς και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και η παράμετρος αυτή έχει νομίζω μεγάλη σημασία και για το κύρος του ΝΑΤΟ ως αξιόπιστου παράγοντα της διεθνούς ασφάλειας.

Για άλλη μια φορά να καλωσορίσω το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ τον κ. Rasmussen στην Ελλάδα, να τον ευχαριστήσω για την επίσκεψη στη χώρα μας και για όλη τη δουλειά που έχει κάνει έως σήμερα και να του ευχηθώ καλή επιτυχία ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισσαβόνα.

κ. A. F. Rasmussen: Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ πολύ για τη θερμή υποδοχή, χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναβρίσκομαι στην Αθήνα.

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου για την αφοσίωση που δείχνει η  Ελλάδα στη Συμμαχία μας, για τη συνεισφορά σας στις επιχειρήσεις μας, όπως επίσης και για την εξαιρετική συνεργασία που έχω μαζί σας προσωπικά, αλλά και με την Κυβέρνησή σας.

Ο κ. Δρούτσας, ο Υπουργός Εξωτερικών κι εγώ σήμερα είχαμε μια πολύ παραγωγική συνάντηση και θα ήθελα σχετικά να επισημάνω τρία σημεία.

Κατ' αρχήν συζητήσαμε το Αφγανιστάν. Στο Αφγανιστάν σημειώνεται πρόοδος, οι Ταλιμπάν αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό πίεση παντού, ενώ ταυτόχρονα έχει σημειωθεί πρόοδος και στο εσωτερικό των δυνάμεων ασφαλείας του Αφγανιστάν.Και έτσι θεωρώ ότι κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισσαβόνα, θα ανακοινωθεί ότι η μεταβίβαση προς τις δυνάμεις ασφαλείας στο Αφγανιστάν, μπορεί να ξεκινήσει από το 2011. Και ταυτόχρονα θα στηρίξουμε την επιθυμία του Προέδρου Καζάι, οι δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν να είναι επικεφαλής σε όλη την επικράτεια της χώρας μέχρι το 2014. Η διαδικασία αυτή θα γίνει βαθμιαία. Δεν είναι κάτι που στηρίζεται σε χρονολογίες, αλλά θα στηριχθεί στην κατάσταση που θα επικρατήσει επί του πεδίου. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι πράγματι οι δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν, μπορούν να αναλάβουν την ασφάλεια. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να εκπαιδεύσουμε και στρατιώτες αλλά και Αστυνομία του Αφγανιστάν. Γι' αυτό το λόγο η εκπαιδευτική μας αποστολή στο Αφγανιστάν είναι πάρα πολύ σημαντική και ζητώ από όλους τους συμμάχους και τους εταίρους να στείλουν εκπαιδευτές και βεβαίως προς αυτή την κατεύθυνση είναι σημαντικό ότι η Ελλάδα αύξησε την αποστολή των εκπαιδευτών.

Το δεύτερο θέμα που συζητήσαμε είναι το νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο θα διαμορφώσει το μέλλον της Συμμαχίας. Και θα επαναλάβουμε ότι η βασική αποστολή του ΝΑΤΟ είναι η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας των πληθυσμών και των χωρών μας.
Αλλά για να μπορέσει να βελτιωθεί η άμυνά μας, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις ασφαλείας της εποχής μας, όπως είναι η τρομοκρατία, οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και οι πυραυλικές επιθέσεις.
Έτσι περιμένω η Διάσκεψη Κορυφής να αποφασίσει να δημιουργηθεί ένα σύστημα πυραυλικής άμυνας, που θα έχει βάση το ΝΑΤΟ. Και την απόφαση αυτή θα τη συνοδεύσουμε από μια πρόσκληση προς τη Ρωσία, να πλαισιώσει αυτή την άμυνα. Στα πλαίσια της Διάσκεψης Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα γίνει στη Λισσαβόνα, θα γίνει και μια συνάντηση κορυφής ΝΑΤΟ – Ρωσίας μέσα στο πλαίσιο του Συμβουλίου του ΝΑΤΟ. Και ελπίζω ότι αυτή  συνάντηση θα ανοίξει το δρόμο για μια ισχυρή και πρακτική συνεργασία ΝΑΤΟ – Ρωσίας.

Τέλος συζητήσαμε το θέμα της συνεργασίας του ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή Ένωση και χαίρομαι που συμφωνούμε απόλυτα ότι είναι σημαντικό να φύγουν και τα τελευταία εμπόδια για να μπορέσει πραγματικά να αναπτυχθούν όλες οι δυνατότητες συνεργασίας ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε περιοχές και σε πεδία όπου συνυπάρχει το ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και όπου υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης στρατιωτικών δυνάμεων από κοινού, θα πρέπει να συνεργαζόμαστε για να κάνουμε οικονομίες στα χρήματα των φορολογουμένων.

Και όσον αφορά τις πολιτικές διαβουλεύσεις, αυτό θα πρέπει να μπορεί να γίνει για όλα τα θέματα που είναι κοινού ενδιαφέροντος. Αυτοί είναι οι στόχοι μου και ο κ. Υπουργός κι εγώ συμφωνήσαμε ότι πρέπει να εργαστούμε πολύ σκληρά, για να πραγματοποιηθούν. Ευχαριστώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η ερώτηση είναι για τον κ. Γενικό Γραμματέα, αν θεωρεί ότι είναι λογικό και δόκιμο η Ευρωπαϊκή Ένωση να δεχτεί να υπάρξουν και να αποκατασταθούν και να προωθηθούν οι σχέσεις με μια χώρα, η οποία θέτει βέτο στην ένταξη ενός κράτους - μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε άλλους διεθνείς Οργανισμούς.

κ. A. F. Rasmussen: Προφανώς αυτός πρέπει να είναι ένας στόχος τον οποίο θα αντιμετωπίσουμε ισόρροπα. Έχουμε πρόβλημα συμμετοχής, αλλά έχουμε πρόβλημα συμμετοχής και από τις δυο πλευρές. Μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να δώσει τη σύμφωνη γνώμη της για να συνεργαστεί η Τουρκία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας και ούτε μπόρεσε να συνάψει συμφωνία ασφαλείας η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία. Και ταυτόχρονα, όπως επισημάνατε, η Τουρκία δεν έχει ακριβώς αποδεχτεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από 27 κράτη - μέλη.

Αυτό είναι λοιπόν είναι το πρόβλημα συμμετοχής που έχουμε και από τις δυο πλευρές.

Γι' αυτό παροτρύνω την Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει σε αυτό το σύμφωνο με την Τουρκία και ταυτόχρονα η Τουρκία πρέπει να συνεργαστεί, να παραδεχτεί ότι η συνεργασία Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΝΑΤΟ, πρέπει να γίνεται και με τα 27 κράτη - μέλη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η ερώτηση είναι αν συζητήσατε το θέμα της ένταξης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής  Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ και το θέμα του ονόματος, που εκκρεμεί ανάμεσα στις δυο χώρες.

κ. A. F. Rasmussen: Ναι, το θέμα συζητήθηκε και η άποψη του ΝΑΤΟ επ’ αυτού είναι απόλυτα σαφής. Εξακολουθεί να ισχύει η απόφαση της Διάσκεψης του Βουκουρεστίου και η απόφαση του ΝΑΤΟ είναι η εξής: θα μπορούν να αρχίσουν οι συνομιλίες με τα Σκόπια, όταν θα έχει βρεθεί μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση στο θέμα του ονόματος. Αυτή είναι μια απολύτως ξεκάθαρη απόφαση και σε αυτό πρέπει να προσθέσω ότι όλες οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ, απαιτούν ομοφωνία.
Ζητώ, παροτρύνω όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να εξευρεθεί μια λύση, το ταχύτερο δυνατό.

κ. Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Να πω κι εγώ πάνω σε αυτό το θέμα ότι νομίζω η θέση του ΝΑΤΟ και αυτά που εξέφρασε ο Γενικός Γραμματέας και σήμερα είναι σαφή και θα ήθελα απλώς να επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι η θέση της Ελλάδας καθώς και η βούληση της Ελλάδας για μια λύση στο θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, είναι γνωστή.

Και θα ήθελα για άλλη μια φορά να καλέσω την ηγεσία των Σκοπίων, κι εκείνη να προσέλθει με το ίδιο εποικοδομητικό πνεύμα, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., για να βρούμε μια λύση σε αυτό το θέμα της ονομασίας.

Ευχαριστούμε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα