Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΑ ΔΕΜΑΤΑ

του Χρήστου Καπούτση

   
    Τα παγιδευμένα δέματα, που περικλείουν μικρής ισχύος εκρηκτικούς μηχανισμούς, επαναφέρουν στην επικαιρότητα  το θέμα της εξάρθρωσης των τρομοκρατικών ομάδων, που δρουν σχεδόν ανενόχλητες στην Αθήνα.
Είναι σαφές ότι στο λεγόμενο «αντιεξουσιαστικό» χώρο, έχουν δημιουργηθεί κάποιοι πυρήνες από επαγγελματίες της τυφλής βίας.
Το χειρότερο είναι ότι, κάποια από αυτά τα ακραία στοιχεία, προσανατολίζονται στην ένοπλη δράση.  Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι, υπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο. Είναι η πιθανή διασύνδεση των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων με τη Διεθνή Τρομοκρατία, όμως,  δεν υπάρχουν προς το παρόν, επαρκή στοιχεία, που να τεκμηριώνουν αυτό το  ενδεχόμενο.

Θα πρέπει, να διευκρινίσουμε το εξής:  η οικονομική κρίση και η προφανής αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, δεν γέννησαν  την Τρομοκρατία και την Εγκληματικότητα. ΑΥΤΕΣ ως ακραίες αντισυστημικές εκδηλώσεις υπήρχαν και σε εποχές πολιτικής σταθερότητας και οικονομικής ευμάρειας και ευημερίας. 
Οι εγχώριοι εγκληματίες και οι επαγγελματίες της τρομοκρατίας, προβάλλουν ως άλλοθι την οικονομική κρίση και καπηλεύονται το πολιτικοψυχολογικό κλίμα,  που η κρίση δημιουργεί , και ωθεί ανήσυχους νέους, που βιώνουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον τη μιζέρια και την κοινωνική  περιθωριοποίηση,  στην υιοθέτηση μεθόδων σύγκρουσης , με ότι αυτοί χαρακτηρίζουν ως πολιτικοοικονομικό κατεστημένο. Η σύγκρουση αυτή όμως έχει  πολιτικό-ιδεολογικό υπόβαθρο. 
Πάντως σε κάθε περίπτωση, η υγιής αντίδραση στις αντιλαϊκές επιλογές της Κυβέρνησης, των θιγομένων πολιτών, των εργαζομένων, των απολυμένων, των συμβασιούχων, των ανέργων, δεν θα πρέπει να συνδέεται με κανένα τρόπο με τους επαγγελματίες της τρομοκρατίας. Αυτοί είναι στυγνοί εγκληματίες , ανήκουν στην περιοχή του οργανωμένου εγκλήματος και θα πρέπει να απομονωθούν από το κοινωνικό σύνολο, εισπράττοντας  την κοινωνική χλεύη και αποδοκιμασία. Και φυσικά, οι μετέχοντες στις τρομοκρατικές ομάδες επιβάλλεται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των εγκληματικών πράξεών τους,  από το συντεταγμένο και ευνομούμενο ελληνικό κράτος, που στη συγκεκριμένη περίπτωση εκφράζεται από τις διωκτικές και τις δικαστικές αρχές. 

Σχόλια

  1. Πως εξηγήτε το οτι όλοι οι συλληφθέντες και οι καταζητούμενοι πήγαιναν στο ίδιο σχολείο στο Ψυχικό ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί