Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας «Αμμόχωστος, μια ευρωπαϊκή πόλη-φάντασμα»

Παρουσία των Προέδρων της Κυπριακής και της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.κ. Δημήτρη Χριστόφια και Κάρολου Παπούλια, καθώς και του Δημάρχου Αμμοχώστου κ. Αλέξη Γαλανού, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Φίλιππος Πετσάλνικος εγκαινίασε σήμερα την έκθεση φωτογραφίας «Αμμόχωστος, μια ευρωπαϊκή πόλη-φάντασμα».
Ο κ. Πετσάλνικος εγκαινιάζοντας την έκθεση υπογράμμισε ότι «είναι χρέος της Βουλής των Ελλήνων να τιμήσει τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας» και εξέφρασε τη χαρά του για το γεγονός ότι στους χώρους του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων φιλοξενείται μία αξιόλογη και ξεχωριστή φωτογραφική έκθεση για την Αμμόχωστο, «την πόλη-φάντασμα που έχει γίνει σύμβολο των αγώνων για την επανένωση του νησιού και που αποτυπώνει με τον πλέον παραστατικό τρόπο το τραύμα του ξεριζωμού, αλλά και την αγωνία της δημιουργικής επιστροφής», όπως είπε. 



     Όπως επεσήμανε ο κ. Πετσάλνικος, «οι μνήμες του διωγμού και της εποχής πριν από αυτόν, σε πλήρη αντίθεση μεταξύ τους, παραμένουν ζωντανές. Ζωντανό όμως είναι και το όνειρο των εκτοπισμένων σε διάφορες περιοχές της Κύπρου αλλά και του εξωτερικού, κατοίκων της Αμμοχώστου, να επιστρέψουν στην  πατρίδα, στη γειτονιά τους, στα σπίτια τους».
   «Η έκθεση, χάρη στην αμεσότητα του φωτογραφικού φακού, μας μεταφέρει όχι μόνο εικόνες από το φυσικό τοπίο της κατεχόμενης “ευρωπαϊκής πόλης-φαντάσματος” αλλά εκφράζει και τα συναισθήματα ενός λαού που διατηρεί, με συμπαραστάτες όλους εμάς, ακέραιη και ασίγαστη την επιθυμία για εύρεση λύσης στο πρόβλημά του και για αποκατάσταση της δικαιοσύνης» κατέληξε ο κ. Πετσάλνικος.
Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Αμμοχώστου χαρακτήρισε την κατεχόμενη πόλη «σύμβολο του πόθου των Ελλήνων της Κύπρου για επιστροφή», εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση ότι παρά τις δυσκολίες και την αρνητική στάση της τουρκικής πλευράς «μια μέρα θα επιστρέψουμε στην πόλη μας».
 «Γιορτάζουμε τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας, θλιβόμαστε για τα 36 χρόνια της προσφυγιάς. Η πόλη αυτή είναι ακατοίκητη έρημη, καταστρέφεται καθημερινά. Μία ευρωπαϊκή πόλη από μία χώρα η οποία χτυπά την πόρτα της Ευρώπης και θέλει να ονομάζεται ευρωπαϊκή. Από μια χώρα η οποία καίγεται για το λαό της Γάζας για τον αποκλεισμό της Γάζας,  και μια χώρα η Τουρκία, που αποκλείει τους πρόσφυγες της Αμμοχώστου να γυρίσουν στα σπίτια τους. Ούτε κάν μπορούν να μπουν στην πόλη μας. Είναι στρατιωτική ζώνη και κλειστή» πρόσθεσε ο κ. Γαλανός υπενθυμίζοντας τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας που μιλούν για τα στρατεύματα κατοχής της Τουρκίας, το 550 του 1974  και το 779 το 1992.
Ο κ. Γαλανός τόνισε πως «η υπόθεση της Αμμοχώστου είναι κάτι πολύ απλό πέρα από την ανθρωπιστική πλευρά, είναι ένα τεστ καλής θέλησης από την Τουρκία»  και ότι «δεν μπορεί κανείς να πιστέψει - και πρώτος  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το έχει αποδείξει , με όλη την καλή θέληση - πως μπορεί η Τουρκία να θέλει λύση όταν δεν επιτρέπει καν εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών να μπουν στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου».
Ανέφερε ότι ο Δήμος Αμμοχώστου προχώρησε σε μία μεγάλη κινητοποίηση συλλογής υπογραφών, όπου σε τέσσερα χρόνια, συγκέντρωσε περίπου 30.000 χιλιάδες υπογραφές και τώρα προχωρά σε έκθεση φωτογραφιών σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης.
«Η διακαής μας επιθυμία είναι η επιστροφή της Αμμοχώστου, να επιτευχθεί με βάση τη εισήγηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, να δημιουργήσει το απαραίτητο ψυχολογικό κλίμα. Το μομέντουμ για να προχωρήσουμε σε μια λύση επανένωσης και απελευθέρωσης της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής και από τους εποίκους. Μία Κύπρο επανενωμένη, επίσης μια Κύπρο σταθμό ειρηνικό λαών και πολιτισμών» τόνισε ο κ. Γαλανός. 
  Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων ο Δήμαρχος Αμμοχώστου παρέδωσε στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων το σπασμένο κλειδί της κατεχόμενης πόλης εν όψει της ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη Αμμοχώστου που πρόκειται να πραγματοποιηθεί όταν ο κ. Πετσάλνικος επισκεφθεί τη Μεγαλόνησο.
Η έκθεση που έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 10 χώρες ανά τον κόσμο, διοργανώνεται στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, με πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων και του Δήμου Αμμοχώστου. Περιλαμβάνει 50 φωτογραφίες της κατεχόμενης Αμμοχώστου πριν και μετά την εισβολή του 1974.    

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα