Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Με τη συμμετοχή της Ρωσίας το νέο ΝΑΤΟ

 του Χρήστου   Καπούτση 

  
  Το προσεχές διήμερο (19-20 Νοεμβρίου) οι αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων της Ατλαντικής Συμμαχίας, θα  επικυρώσουν, εκτός απροόπτου,  τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, στη  Σύνοδο κορυφής  που θα γίνει στη Λισσαβώνα.  Στα ενδιαφέροντα αυτής της Συνόδου είναι ότι για  πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΑΤΟ, θα παραστεί σε  σύνοδο Κορυφής  ο πρόεδρος της Ρωσίας! Η παρουσία του προέδρου της Ρωσίας στη Λισσαβώνα, σχετίζεται με τη συνεργασία του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στην εγκατάσταση  αντιπυραυλικής ασπίδας, ως αφετηρία ευρύτερης συνεργασίας. Υπενθυμίζεται πάντως,  ότι η Ρωσία έχει εκφράσει την διαφωνία της για τα αμερικανικά σχέδια εγκατάστασης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη, θεωρώντας ότι αποτελούσε απειλή για την ίδια, αφού είχε στόχο να εξουδετερώσει την πυρηνική της ισχύ. Ωστόσο, για το αντιπυραυλικό ΝΑΤΟϊκό σχέδιο η Ρωσία δεν έχει εκφράσει αντιρρήσεις. Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Φ. Ράσμουσεν προτείνει  να περιληφθεί και η Ρωσία στην νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα,  ώστε αυτή να καλύπτει μια ευρύτερη περιοχή  από το Βανκούβερ έως το Βλαδιβοστόκ.
Αν ευοδωθεί η συνεργασία ΝΑΤΟ και Ρωσίας και στον στρατιωτικό τομέα, ασφαλώς θα έχουμε Στρατηγικές αλλαγές στην παγκόσμια ανισορροπία ισχύος και είναι σαφές , ότι προκύπτει ένα πολυπολικό διεθνές περιβάλλον ασφάλειας.   


Το ΝΑΤΟ που είχε σχεδιαστεί να παρέχει εδαφική προστασία στα κράτη-μέλη του από προσδιορισμένη απειλή, στη Λισσαβώνα θα αποφασιστεί να  μετεξελιχτεί σε έναν  δυναμικό και ευέλικτο πολιτικο-στρατιωτικό οργανισμό, που θα οικοδομεί την ασφάλεια και θα αντιμετωπίζει απειλές όπως είναι η τρομοκρατία, η πειρατεία , ο κυβερνοπόλεμος και οι πυραυλικές επιθέσεις, από κράτη με αυταρχικά καθεστώτα όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα.  Η συνεργασία του ΝΑΤΟ  με τη Ρωσία, είναι απαραίτητη για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των παραπάνω  ασύμμετρων απειλών. Στη Λισσαβώνα θα απαντηθεί με πειστικό τρόπο, εκτιμούν υψηλόβαθμα στελέχη στης Συμμαχίας, το ερώτημα, γιατί θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει το ΝΑΤΟ και στον 21ο αιώνα, παρότι αποτελεί απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου!
Σε δηλώσεις του, λίγες μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής , ο  γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Φ. Ράσμουσεν τόνισε ότι το νέο στρατηγικό δόγμα θα επαναβεβαιώνει το σκοπό της ευρωατλαντικής συμμαχίας που είναι η άμυνα του εδάφους των κρατών μελών της και πως θα εξακολουθήσει να ισχύει το άρθρο 5 της Συνθήκης, σύμφωνα με το οποίο η επίθεση κατά ενός συμμάχου είναι επίθεση κατά όλων. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Α. Φ. Ράσμουσεν το νέο στρατηγικό δόγμα θα πρέπει να λάβει υπόψη του την ανάγκη εκσυγχρονισμού της στρατιωτικής μηχανής του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των πυρηνικών όπλων.
Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής στη Λισσαβώνα, είναι και ο πυρηνικός αφοπλισμός, ένα θέμα που διχάζει τη  Γαλλία και τη Γερμανία, αφού οι Γερμανοί επιμένουν ότι θα πρέπει η Ευρώπη να μην έχει στο έδαφός της πυρηνικά, ή τουλάχιστον τα πυρηνικά όπλα της Γαλλίας και της Βρετανίας, να τεθούν υπό την κηδεμονία του ΝΑΤΟ.   Και ακόμη θα συζητηθεί η στρατιωτική συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Ε.Ε., ένα περίπλοκο θέμα στο οποίο εμπλέκονται η  Κύπρος, η  Ελλάδα και η  Τουρκία. Όπως είναι γνωστό, η Τουρκία «μπλοκάρει» τη στρατιωτική συνεργασία ΝΑΤΟ-Ε.Ε., αφού βάζει βέτο στη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία αρνείται να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος.
Επίσης, το νέο ΝΑΤΟ σχεδιάζεται,  παράλληλα με τη συλλογική άμυνα και την αντιπυραυλική ασπίδα, να έχει τη δυνατότητα διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων οπουδήποτε στον Πλανήτη, εκεί όπου απειλούνται τα συμφέροντα της Συμμαχίας. Στο νέο ΝΑΤΟ επιφυλάσσεται ο ρόλος του Παγκόσμιου «χωροφύλακα». Είναι σαφές ότι, το πάθημα του ΝΑΤΟ  στο Αφγανιστάν, δεν έχει γίνει μάθημα για τους νατοϊκούς.

 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "πολιτικά ΘΕΜΑΤΑ"

                                              

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί