ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

  Με επίκεντρο την Οικονομία, βρισκόμαστε στη δίνη μιας πολύπλευρης κρίσης.

Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια κοινωνικά προβλήματα και  έχει «απλώσει» ένα δίχτυ  κατάθλιψης , αγωνίας,  απογοήτευσης και  παραίτησης στους έλληνες πολίτες, κυρίως σε εκείνους που έχει  εξουθενώσει η οικονομική κρίση.  

ΜΙΑ βασική παράμετρος είναι ότι, αυτή η  οικονομικο-πολιτική κρίση,   έχει αγγίξει και τα εθνικά μας θέματα. Έχουν μειωθεί δραστικά ακόμη και οι αναγκαίες δαπάνες για την αμυντική θωράκιση της Χώρας μας, κάτι  που είναι προδήλως ανησυχητικό.

Η διπλωματία μιας χώρας στηρίζεται στην οικονομία, στις Ένοπλες Δυνάμεις και την κοινωνική συνοχή.

Αν αυτοί  οι πυλώνες , τα στηρίγματα της διπλωματίας είναι αδύνατα,  τότε,  η διπλωματία μας μοιραία δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική, ειδικά  στο σημερινό συγκρουσιακό διεθνές περιβάλλον, όταν επιπλέον η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή, την επεκτατική και διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας.

Η Ελλάδα , που είναι «γονατισμένη» λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να συνομιλεί ισότιμα με την  Τουρκία, που διαθέτει    πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις (στα 56 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το νέο εξοπλιστικό της πρόγραμμα) και  συγκαταλέγεται στις 20 πιο  ανεπτυγμένες οικονομίες  του Πλανήτη ( η Τουρκία μετέχει και στο κλάμπ των G-20).

Αναμφίβολα,  η Ελλάδα είναι σε αδύναμη,  πολιτικά και διπλωματικά, θέση,  έναντι της ισχυρής Τουρκίας.

Συνεπώς, μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση, η Ελλάδα, θα πρέπει να «παγώσει» , με διάφορα διπλωματικά προσχήματα, τις  συνομιλίες με την Άγκυρα. Αποτελεί Στρατηγικό δόγμα στις διμερείς σχέσεις, ο αδύνατος να υποχωρεί και ο ισχυρός  να επιβάλει τις απόψεις του. (ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ , διάλογος "Αθηναίων και Μηλίων")

Είναι σαφές ότι, οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες στη παρούσα φάση άπτονται και εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Αν τώρα επιτευχθεί ελληνοτουρκική  πολιτική συμφωνία,  είτε για το Αιγαίο, είτε για άλλα θέματα (Θράκη, Κύπρος), είναι προφανές ότι αυτή θα είναι μάλλον ετεροβαρής . Και πιθανότατα, θα έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία τα εθνικά μας συμφέροντα.

Η κακή οικονομική κατάσταση μπορεί κάποτε με θυσίες από το Λαό να ξεπεραστεί, οι απώλειες όμως σε θέματα εθνικής κυριαρχίας  ΠΟΤΕ δεν επανορθώνονται.

Παρόλα αυτά, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι,  η Ελλάδα πιέζεται (ΝΑΤΟ και ΗΠΑ) να προχωρήσει σε πολιτική συμφωνία με την Τουρκία. Και αυτό  διότι,  είναι  πολύ πιθανόν, διάφορες Πολυεθνικές  εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ενέργεια, να έχουν πολύ συγκεκριμένους στόχους , για την αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται, όπως υποστηρίζουν, στο βυθό της θάλασσας του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.  Και είναι σαφές ότι, όσο δεν διευθετούνται οι  εκκρεμότητες  που δημιουργούνται από την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας,  η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου καθίσταται προβληματική. 

 Η Ελληνική Κυβέρνηση,  για να αντιμετωπίσει τις διεθνείς πιέσεις,  για πολιτική συμφωνία με την Τουρκία, θα πρέπει να ακολουθήσει επιθετική πολιτική.

Να απαιτήσει από την Τουρκία, ως προϋπόθεση  διαλόγου,  τον απόλυτο σεβασμό του υφιστάμενου νομικού και κυριαρχικού καθεστώτος του Αιγαίου και κυρίως, την εφαρμογή του νέου Δικαίου της Θάλασσας (1982), για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ),  που περιλαμβάνει και την υφαλοκρηπίδα,  που είναι και η μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά, αφού τα υπόλοιπα συνιστούν απλά διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.