Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Έφθασε χθες το βράδυ το Υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ»  στον  Ναύσταθμο στη Σαλαμίνα, προερχόμενο από τα Ναυπηγεία του Κίελου της Γερμανίας.
Σήμερα  το απόγευμα θα γίνει η επίσημη υποδοχή και η ένταξή του στον Στόλο, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΕΘΑ Β.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝ.ΥΠΕΘΑ Π.ΜΠΕΓΛΙΤΗ.
Πρόκειται για το γνωστό ελαττωματικό υποβρύχιο,  που έμεινε γνωστό,  ως το «υποβρύχιο που γέρνει». Από το Π.Ν. υποστηρίζουν ότι αυτό το πρόβλημα διορθώθηκε.
Χθες όμως εντοπίστηκαν  και κάποια άλλα προβλήματα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΓΕΝ , «χάθηκε» μια επικαλυπτική  λαμαρίνα  που αποκολλήθηκε από τον πυργίσκο του υποβρυχίου,  λόγω των εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών στη Βόρεια Θάλασσα.
Επίσης,  σύμφωνα με πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώνονται αρμοδίως, είχαμε επιπλέον και την  αποκόλληση  τμήματος της πλώρης του υποβρυχίου, πάνω στο οποίο ήταν τοποθετημένη η συσκευή  σόναρ.
Υπενθυμίζω ότι αυτό το υποβρύχιο κόστισε 526 εκατομμύρια ΕΥΡΩ στο Ελληνικό Δημόσιο και πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να το πουλήσει,  έστω και με 300 εκατομμύρια ΕΥΡΩ, αν φυσικά βρει αγοραστή.


Τρία (3) ακόμη υποβρύχια ιδίου τύπου ναυπηγούνται τώρα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που έχουν περάσει στα χέρια του νέου ιδιοκτήτη Ισκαντάρ Σάφα.
Το εντυπωσιακό είναι ότι προχθές  στη  Βουλή ψηφίστηκε αιφνιδιαστικά σε άσχετο νομοσχέδιο τροπολογία που δίνει φορολογική αμνηστία (!) στους νέους ιδιοκτήτες των ΕΝΑΕ και  αλλάζει  τον προηγούμενο νόμο, καταργώντας την Abu Dhabi Mar και «βαπτίζοντας»  και επίσημα την  την εταιρεία του Ι.Safa, ως νέο ιδιοκτήτη των ΕΝΑΕ! Το νομοσχέδιο με το οποίο δίνεται φορολογική αμνηστία στην νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία  των Ναυπηγείων αφορούσε, αν το πιστεύεις,  την ... ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Επίσης , είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την πώληση και της άλλης Ναυπηγικής Μονάδας , δηλαδή τα Ναυπηγεία Ελευσίνας – Νεωρίου στο κ.Σάφα, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα Ναυπηγοκατασκευαστική Μονάδα.
Μάλιστα έχουν δοθεί διαβεβαιώσεις στον κ.Σάφα, ότι σύντομα θα ξεκινήσει η ναυπήγηση 4 Φρεγατών τύπου ΦΡΕΜ, συνολικοί κόστους ΠΕΡΊΠΟΥ 5 δισεκατομμυρίων ΕΥΡΩ, όπου τα ελληνικά Ναυπηγεία θα αναλάβουν σοβαρό υποκατασκευστικό έργο.

ΚΑΙ ενώ γίνονται ΟΛΑ αυτά, σε λίγη ώρα ο πρώην Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Βαγγέλης Βασιλάκος, αναμένεται να καταθέσει στην αρμόδια επιτροπή εξωτερικών ΚΑΙ Άμυνας της Βουλής, όπου θα καταγγείλει, όπως ο ίδιος δηλώνει, «σημεία και τέρατα», που αφορούν υπερκοστολογημένες συμβάσεις προμήθειας οπλικών συστημάτων, αλλά και αγορές πανάκριβων αλλά άχρηστων, όπως υποστηρίζει,  όπλων,  για την Εθνική μας Άμυνας. Επίσης ο κ.Βασιλάκος έχει χαρακτηρίσει ως χαριστική και σκανδαλώδη την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον κ.Σάφα.  
Να δούμε, αν σήμερα θα επιμείνει σε αυτά και κυρίως , πως θα τεκμηριώσει τις πολύ σοβαρές κατηγορίες, που αφορούν πιθανή διασπάθιση δημοσίου χρήματος , με πρόσχημα την αμυντική θωράκιση της χώρας.   


                                            ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα