ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΑΟΖ) · ΕΊΝΑΙ τεράστιο το βάρος της ευθύνης του Γ.Α. Παπανδρέου και πιθανή αμέλεια για τη ρύθμιση της ΑΟΖ είναι ανεπίτρεπτη, διότι θα συνιστούσε απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με ενδεχόμενο δόλο!

Με επίκεντρο την Οικονομία, βρισκόμαστε στη δίνη μιας πολύπλευρης κρίσης.

Η χώρα μας, εξαιτίας εγκληματικών λαθών των κομμάτων εξουσίας (κυρίως των Κυβερνήσεων  Κ.Σημίτη και  Κώστα Καραμανλή, αλλά  και Γ.Α.Παπανδρέου,  που «κληρονόμησε» μια σχεδόν κατεστραμμένη οικονομία και  προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κρίση δανεισμού αλλοπρόσαλλα, επιβάλλοντας σκληρή λιτότητα στους Έλληνες εργαζόμενους και αφήνοντας ανέγγιχτους τους μεγαλοφοροφυγάδες κ.ά),  αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, με ορατό το ενδεχόμενο της χρεωκοπίας.

Η οικονομικο-πολιτική κρίση όμως, έχει αγγίξει και τα εθνικά μας θέματα. Έχουν μειωθεί δραστικά οι αναγκαίες δαπάνες για την αμυντική θωράκιση της Χώρας μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρά λειτουργικά και επιχειρησιακά προβλήματα.

Η διπλωματία μιας χώρας στηρίζεται στην οικονομία, στις Ένοπλες Δυνάμεις και την κοινωνική συνοχή. Αν αυτοί  οι πυλώνες , τα στηρίγματα της διπλωματίας είναι αδύνατα,  τότε,  η διπλωματία μοιραία δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική, ειδικά  στο σημερινό συγκρουσιακό διεθνές περιβάλλον, όταν επιπλέον η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή, την επεκτατική και διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας.

Η βαθιά οικονομική κρίση , σύμφωνα με κυνική ομολογία του πρωθυπουργού Γ.Α.Παπανδρέου, έχει καταστήσει τη χώρα μας, περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας! 

Ανταλλάξαμε, το δανεισμό (από Δ.Ν.Τ. , Κομισιόν  και Ε.Κ.Τ.) για τη αμφίβολη σωτηρία της Οικονομίας, με την εκχώρηση τμήματος της Εθνική μας Ανεξαρτησία!

Ο Ελληνοτουρκικός διάλογος συνεχίζεται, με πιέσεις από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, για υποχωρήσεις της Ελλάδας στις Τουρκικές απαιτήσεις.

Σε αυτές τις περιστάσεις, η απάντηση της Ελληνικής Κυβέρνησης θα πρέπει να είναι επιθετική, αλλά στα πλαίσια της νομιμότητας.

Η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους, να ζητήσει από την Τουρκία, την οριοθέτηση της  Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο , ως όρο εκ των ουκ άνευ,  για τη συνέχιση των διμερών  συνομιλιών. Πρόκειται για εξαιρετικής σημασίας ζήτημα, διότι η οριοθέτησή της  διαμορφώνει ένα νέο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο. Είναι μια ρύθμιση αναγκαία, που όχι μόνο διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, άλλα  και διευρύνει τα θαλάσσια όρια άσκησης της εθνικής μας κυριαρχίας. Η απαίτηση της Ελλάδας για οριοθέτηση της ΑΟΖ, αποτελεί και ένα σαφές μήνυμα της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι είναι αποφασισμένη να προασπίσει τα Εθνικά μας συμφέροντα. Στην αντίθετη περίπτωση, που η Ελληνική Κυβέρνηση διακατεχόμενη από φοβικά σύνδρομα έναντι της Τουρκίας, «αμελήσει» την οριοθέτηση της ΑΟΖ, θα φέρει ευθύνες για την αναπόφευκτη ζημία επί θεμάτων εθνικής μας κυριαρχίας .

Σύμφωνα λοιπόν με το Δίκαιο της θάλασσας (1982), τα περί υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ καθορίζονται ως εξής:

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ),  είναι μία νέα ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών, με τεράστιο εύρος (μέχρι 200 ναυτ. μίλια από τις ακτές), που περιλαμβάνει τα ύδατα, το βυθό και το υπέδαφος της περιοχής της, και αρχίζει μετά το τέλος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Το σημαντικό είναι  ότι ουσιαστικά η ΑΟΖ περιέλαβε και συγχώνευσε στο καθεστώς της, τον προϋφιστάμενο θεσμό της Υφαλοκρηπίδας.

 Στην Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη το παράκτιο κράτος έχει κυριαρχικά δικαιώµατα για σκοπούς εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Στην  ΑΟΖ το παράκτιο κράτος, δικαιούται να κάνει έρευνες στον βυθό και να αξιοποιεί κατά το δοκούν τα υποθαλάσσια ορυκτά (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) 

Και ακόμη, νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που κατοικούνται, έχουν δικής τους  ΑΟΖ,  άρα και υφαλοκρηπίδα (π.χ. Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Στρογγύλη, Μεγίστη, Καστελόριζο και δεκάδες άλλα μικρά κατοικημένα νησιά).

Συνεπώς, είναι ακατανόητη η εμμονή της Κυβέρνησης στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ θα έπρεπε ήδη να είχε προβεί στην σχετική προετοιμασία , για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Επισημαίνουμε ότι, η  Ελλάδα, βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), το οποίο αποτελεί παράλληλα και εθιμικό δίκαιο, δικαιούται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.

Κατά την επικύρωση της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, η χώρα μας προέβη σε δήλωση ότι ο χρόνος και ο τρόπος άσκησης του δικαιώματος επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης είναι ζήτημα που απορρέει από την εθνική της στρατηγική, χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε κατ’ ελάχιστον απεμπόληση εκ μέρους της του δικαιώματος αυτού. 

Απαντώντας η  Τουρκία στη σύννομη ελληνική ενέργεια, με ομόφωνο ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (8/6/1995), απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα σε περίπτωση επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης πέραν των 6 ν.μ. (causus belli)!.

Το εντυπωσιακό  είναι ότι, η  Τουρκία, ενώ  δεν έχει υπογράψει και δεν έχει επικυρώσει το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), έχει οριοθετήσει την  ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα με την Ρουμανία, την Βουλγαρία και με την Ρωσία!!

Πάντως το διακύβευμα , οικονομικό , ενεργειακό , πολιτικό και στρατιωτικό, από την οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι τεράστιο. Αρκεί η επισήμανση ότι,  η θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται από τις ακτές της Θράκης, περιλαμβάνει το Αιγαίο, την θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης και της  Κύπρου, που   φτάνει μέχρι τις  μεσογειακές ακτές της Τουρκίας, της Συρίας, του Ισραήλ και της Βόρεια Αφρικής, είναι πολύ πιθανόν να κρύβει στον βυθό της τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, προκειμένου να εκτιμηθεί η  σημασία της οριοθέτησης της ΑΟΖ. 

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

 Η Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, επιμένει το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (συνολικά 13) του Καστελόριζου να εξαιρεθεί από τις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η Τουρκία διατείνεται ότι, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκική διπλωματία υποστηρίζει ακόμη, ότι το σύμπλεγμα των 13 νησίδων της περιοχής του  Καστελόριζου διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ , ούτε και δικής τους υφαλοκρηπίδα!

Αν όμως γίνει αποδεκτή η τουρκική άποψη, τότε, το Καστελόριζο αποκόπτεται από τον Εθνικό κορμό και το επόμενο βήμα θα είναι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του. Και το σημαντικότερο, αν γίνει δεκτό ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει δυνατότητα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας.

Το Καστελόριζο έχοντας δική του ΑΟΖ, ως κατοικούμενο νησί, αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο. Δηλαδή  η Τουρκία δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.  Γι’ αυτό η Άγκυρα αρνείται να δεχθεί ότι το Καστελόριζο διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Συνεπώς , είναι μείζον Εθνικό θέμα το Καστελόριζο και θα πρέπει να απορριφθεί κάθε συζήτηση που εγείρεται από την Τουρκία, να εξαιρεθεί αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα από τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες,  για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας καταρχήν και της ΑΟΖ σε επόμενο στάδιο.

                   ********8

Η Κυπριακή Δημοκρατία αγνόησε τις τουρκικές απειλές και προχώρησε σε συμφωνία με το Ισραήλ, για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Η Ισραηλινό- Κυπριακή συμφωνία για την ΑΟΖ, είναι σαφές ότι , αποτελεί διπλωματική ήττα για τη Τουρκία, διότι η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος και συνεπώς, δεν της αναγνωρίζει το δικαίωμα να συνάπτει Διεθνείς Συμφωνίες! 

Στις έντονες διαμαρτυρίες της Άγκυρας, Κυβερνητικός αξιωματούχος του Ισραήλ, απάντησε: ««Οι Τούρκοι επιδεικνύουν έναν θλιβερό κυνισμό καταγγέλλοντας την ενεργειακή  συμφωνία του Ισραήλ με την Κύπρο με επιχείρημα,  ότι κατέχουν στρατιωτικά το βόρειο τμήμα της Κύπρου»!

Φυσικά το διακύβευμα είναι ο εντοπισμός τεραστίων ποσοτήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου (κοίτασμα «Λεβιάθαν») σε περιοχές που συμπεριλαμβάνονται στην οριοθετημένη πλέον ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ.

Η Άγκυρα έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να είναι απούσα στην χάραξη ενεργειακών συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι προφανές ότι θα αντιδράσει και θα επιχειρήσει να ανατρέψει κάθε συμφωνία που αντιστρατεύεται τα συμφέροντά της.

Η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά,  έχουν  κατηγορήσει τη Κύπρο πως διαπραγματεύεται τον ορυκτό πλούτο της περιοχής με το Λίβανο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο,  αλλά και με τη Συρία, ερήμην της Τουρκίας.

Το εντυπωσιακό είναι ότι πριν  μερικά χρόνια ο αείμνηστος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τ.Παπαδόπουλος είχε προτείνει στον Έλληνα Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή  να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Κυβέρνηση της Ν.Δ.  δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία,  που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο όχι μόνο για το Καστελόριζο,  αλλά και θα δημιουργούσε μόνιμα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Κύπρο!

 Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν ήθελε να δημιουργήσει ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και απέρριψε την πρόταση του ΤΑΣ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.

Πάντως, η Ελληνική  Κυβέρνηση, η  Κυβέρνηση του Γ.Α.Παπανδρέου, μετά την πρόσφατη ισραηλινό-κυπριακή συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία και για την οροθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας- Ισραήλ –Κύπρου. Η Κυβέρνση θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε ψήφισμα που θα έχει την έγκριση της Βουλής, με το οποίο να δημιουργεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΜΙΚΗ ΖΩΝΗ στις Ελληνικές Θάλασσες, όπως δικαιούται να πράξει. Και εν συνεχεία η πράξη αυτή να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ και την Ε.Ε.

Εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν πραγματοποιήσει άμεσα οριοθέτηση της ΑΟΖ τουλάχιστον ανάμεσα στην Ελλάδα,  στην Κύπρο και το Ισραήλ, ώστε  να προκαταλάβει την παράνομη Τουρκική ΑΟΖ στην Μεσόγειο, τότε η Ελλάδα θα υποστεί μια νέα και ιδιαιτέρως δεινή διπλωματική, οικονομική  και πολιτική  ήττα, αφού θα έχει αυτοεξαιρεθεί από την εκμετάλλευση του τεράστιου ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου.

ΕΊΝΑΙ τεράστιο το βάρος της ευθύνης  του Γ.Α. Παπανδρέου και  πιθανή αμέλεια για τη ρύθμιση της ΑΟΖ  είναι  ανεπίτρεπτη, διότι  θα συνιστούσε  απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με ενδεχόμενο  δόλο!  

                

                                                 ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ