Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στη μάχη για την αντιμετώπιση της φτώχειας και στήριξης ανέργων που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν βασικά προβλήματα καθημερινότητας ρίχνονται οι και οι Ένοπλες Δυνάμεις.

Ραδιοφωνική ανάλυση του Χρήστου Καπούτση 11-12-10

Σχόλια

  1. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ή ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ

    ΚΑΝΕΛΛΗ-ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΑΡΡΗΣ

    Παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Παπαθεμελή

    Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ I Σ

    Ο Πολιτικός Όμιλος για τη Δημοκρατία και την Πατρίδα και οι Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ Σας προσκαλούν εγκάρδια στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Στέλιου Παπαθεμελή:
    ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ή ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ,
    Κείμενα εθνικής αυτογνωσίας και στρατηγικής

    Την Τρίτη 14 / 12 7 μ.μ. στην ΕΣΗΕΑ ( Ακαδημίας 20 )

    Θα μιλήσουν: ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ, ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ και ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
    Συντονίζει ο συγγραφέας & εκδότης του manifesto ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ


    http://papathemelis.blogspot.com/2010/12/blog-post_10.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ,ΔΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ...

    Ειναι εμφανες οτι η πολιτεια επιδιωκει με συναυλιες υποπολιτισμικης ενοτητας, στις κεραυνοβοληθεισες εκ του δολιου εποικισμου περιοχες της ελλαδος, οπως τις αποκαλεσε τις πρωτες, να αποσπασει εκβιαστικα μια παρενδυσιακη κοινωνικη ειρηνη τετελεσμενων ως το σχεδιον προεβλεπε.

    βεβαια καλως την ειπε συναυλια ενοτητας.

    ενοτητα αναμεσα σε καθεστως και εποικους θηρευτες εναντια στο κοινο θυμα τους ελληνες γηγενεις προς τρωσιν ...

    και πραγματι υπαρχει αυτη.

    το ενα κοβει και οι αλλοι ραβουν κοστουμακια στους πολιτες με αρχισχεδιαστη υπερατλαντικο μοδιστρο διεθνους φημης ...

    φυσικα η πολιτεια επιδιωκει παντα μια επιπλαστη κοινωνικη ειρηνη.

    αυτο μονο την αφορα ως προσωπα που την στελεχωνουν για να μακροημερευει γενικως .

    επομενως θελει να την επιβαλλει με καθε μορφη και ορους,αδιαφορωντας για το περιεχομενον και την βιωσιμοτητα αυτης.

    τοιουτοτροπως αδιαφορει τι ειδους ειρηνη θα εξασφαλισει η μαλλον εκβιαστικα επιβαλλει δια του φοβου επι των ελληνων πολιτων,αν αυτη ειναι μια ειρηνη που βιαστης και θυμα εξαναγκαζονται σε ψυχαναγκαστικο πλαγιασμα στο ιδιο κρεβατι...φτανει δια πασης υλικης και ψυχικης και πνευματικης βιας εξαναγκασμου και αναπρογραμματισμου νοησης των θυματων να την επιτυχει...

    αδιαφορει επομενως για το περιεχομενο,θελει την εκβιαστικη παρα φυσιν συνουσια ωστε να κρατησει την ουσια της επιπλαστης ηρεμιας ως προτιμητεα λυσιν,αδιαφορωντας για το αποτελεσμα της ανθρωποφαγιας αναμεσα σε θηρευτες εποικους και ημεδαπα θηραματα.

    η κοινωνικη εντροπια ας καταληξει σε δομη σκεφτεται , και ας ειναι και εποικιστικη ,αυτο φτανει στην πολιτεια ως ειρηνη...

    αρκειται απλως να ορισει λοιπον ζωνες θηραματος για τους εισαγομενους πεινασμενους θηρευτες ,ωστε να βαλει ταξη στη θηρα χωρικα και να μην καταληφθουν βοσκοτοπια ζουγκλας, στο ευγενες προαστιον Π.Ψυχικο λ.χ,αλλα επεκεινα αφηνει ελευθερο το κυνηγι δια να τραφουν οι θηρευτες στις προστατευμενες (για θηρα προφανως και επ'ωφελειαν αυτων, της πολιτειας,της ειρηνης και του αρχιμοδιστρου...) περιοχες απο τα θηραματα και τις σαρκες τους...

    αλλωστε οπως και στο σερενγκετι,στην ζουγκλα των νομων της εξελιξης των αγριων ζωων εις την αφρικη,τα θηραματα ειναι υπεραρκετα για να θρεψουν τους πολλαπλασιαζομενους προσαρμοστεους θηρευτες,ενω και οι τελευταιοι υπεραναγκαιοι για να διατηρηθει η φυσικη ισορροπια πληθυσμου των απροσαρμοστων στα νεα δεδομενα ταξης απο την δημιουργικη εντροπια θηραματων και να καθαρισουν αυτα απο τα πιο αδυναμα γηγενη κομματια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα