Του Χρήστου Καπούτση
Με επίκεντρο την Οικονομία, βρισκόμαστε στη δίνη μιας πολύπλευρης κρίσης. Η χώρα μας, εξαιτίας εγκληματικών λαθών των κομμάτων εξουσίας (κυρίως των Κυβερνήσεων Κ.Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, αλλά και Γ.Α.Παπανδρέου, που «κληρονόμησε» μια σχεδόν κατεστραμμένη οικονομία και προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κρίση δανεισμού αλλοπρόσαλλα, επιβάλλοντας σκληρή λιτότητα στους Έλληνες εργαζόμενους και αφήνοντας ανέγγιχτους τους μεγαλοφοροφυγάδες κ.ά), αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, με ορατό το ενδεχόμενο της χρεωκοπίας. Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια κοινωνικά προβλήματα και έχει «απλώσει» ένα δίχτυ κατάθλιψης , αγωνίας, απογοήτευσης και παραίτησης στους έλληνες πολίτες, κυρίως σε εκείνους που έχουν εξουθενώσει η οικονομική κρίση και τα αντιλαϊκά μέτρα της Κυβέρνησης.
Η οικονομικο-πολιτική κρίση όμως, έχει αγγίξει και τα εθνικά μας θέματα. Έχουν μειωθεί δραστικά οι αναγκαίες δαπάνες για την αμυντική θωράκιση της Χώρας μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρά λειτουργικά και επιχειρησιακά προβλήματα. Ανώτατος αξιωματικός δήλωσε στο περιοδικό μας , ότι στο Στράτευμα επικρατεί εικόνα διάλυσης και οριακά μπορεί να χαρακτηριστεί ως αξιόμαχο!!
Η διπλωματία μιας χώρας στηρίζεται στην οικονομία, στις Ένοπλες Δυνάμεις και την κοινωνική συνοχή. Αν αυτοί οι πυλώνες , τα στηρίγματα της διπλωματίας είναι αδύνατα, τότε, η διπλωματία μοιραία δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική, ειδικά στο σημερινό συγκρουσιακό διεθνές περιβάλλον, όταν επιπλέον η χώρα μας αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή, την επεκτατική και διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας.
Η βαθιά οικονομική κρίση , σύμφωνα με κυνική ομολογία του πρωθυπουργού Γ.Α.Παπανδρέου, έχει καταστήσει τη χώρα μας, περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας! Ανταλλάξαμε, το δανεισμό (από Δ.Ν.Τ. , Κομισιόν και Ε.Κ.Τ.) για τη αμφίβολη σωτηρία της Οικονομίας, με την εκχώρηση τμήματος της Εθνική μας Ανεξαρτησία!
Η Ελλάδα , που είναι «γονατισμένη» λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να συνομιλεί ισότιμα με την Τουρκία, που διαθέτει με πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις (στα 56 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το νέο εξοπλιστικό της πρόγραμμα) και συγκαταλέγεται στις 20 πιο ανεπτυγμένες οικονομίες του Πλανήτη ( η Τουρκία μετέχει και στο κλάμπ των G-20).
Αναμφίβολα, η Ελλάδα είναι σε αδύναμη, πολιτικά και διπλωματικά, θέση, έναντι της ισχυρής Τουρκίας. Συνεπώς, μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση, η Ελλάδα, θα πρέπει να «παγώσει» τις συνομιλίες με την Άγκυρα, διότι, αποτελεί Στρατηγικό δόγμα στις διμερείς σχέσεις, ο αδύνατος να υποχωρεί και ο ισχυρός να επιβάλει τις απόψεις του. Είναι σαφές ότι, οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες στη παρούσα φάση άπτονται και εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Αν τώρα επιτευχθεί ελληνοτουρκική πολιτική συμφωνία είτε για το Αιγαίο, είτε για άλλα θέματα (Θράκη, Κύπρος), είναι προφανές ότι αυτή θα είναι ετεροβαρής και θα έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία τα εθνικά μας συμφέροντα. Η κακή οικονομική κατάσταση μπορεί κάποτε με θυσίες από το Λαό να ξεπεραστεί, οι απώλειες όμως σε θέματα εθνικής κυριαρχία ΠΟΤΕ δεν επανορθώνονται.
Παρόλα αυτά, εφόσον η Ελλάδα πιέζεται (ΝΑΤΟ και ΗΠΑ) να προχωρήσει σε συμφωνία με την Τουρκία για το Αιγαίο, τότε θα πρέπει η Κυβέρνηση να ακολουθήσει επιθετική πολιτική. Να απαιτήσει από την Τουρκία, ως προϋπόθεση για την έναρξη διαλόγου, τον απόλυτο σεβασμό του υφιστάμενου νομικού και κυριαρχικού καθεστώτος του Αιγαίου και κυρίως, την εφαρμογή του νέου Δικαίου της Θάλασσας (1982), για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας που είναι και η μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά, αφού τα υπόλοιπα συνιστούν απλά διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)
Η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους, να ζητήσει από την Τουρκία, την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο , ως όρο εκ των ουκ άνευ, για τη συνέχιση των διμερών συνομιλιών. Πρόκειται για εξαιρετικής σημασίας ζήτημα, διότι η οριοθέτησή της διαμορφώνει ένα νέο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο. Είναι μια ρύθμιση αναγκαία, που όχι μόνο διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, άλλα και διευρύνει τα θαλάσσια όρια άσκησης της εθνικής μας κυριαρχίας. Η απαίτηση της Ελλάδας για οριοθέτηση της ΑΟΖ, αποτελεί και ένα σαφές μήνυμα της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι είναι αποφασισμένη να προασπίσει τα Εθνικά μας συμφέροντα. Στην αντίθετη περίπτωση, που η Ελληνική Κυβέρνηση διακατεχόμενη από φοβικά σύνδρομα έναντι της Τουρκίας, «αμελήσει» την οριοθέτηση της ΑΟΖ, θα φέρει ευθύνες για την αναπόφευκτη ζημία επί θεμάτων εθνικής μας κυριαρχίας . Σύμφωνα λοιπόν με το Δίκαιο της θάλασσας (1982), τα περί υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ καθορίζονται ως εξής:
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), είναι μία νέα ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών, με τεράστιο εύρος (μέχρι 200 ναυτ. μίλια από τις ακτές), που περιλαμβάνει τα ύδατα, το βυθό και το υπέδαφος της περιοχής της, και αρχίζει μετά το τέλος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ο νέος αυτός θεσμός αποτελεί τη σημαντικότερη και επαναστατικότερη καινοτομία του νέου δικαίου της θάλασσας. Εξίσου σημαντικό γεγονός αποτελεί ότι ουσιαστικά η ΑΟΖ περιέλαβε και συγχώνευσε στο καθεστώς της τον προϋφιστάμενο θεσμό της Υφαλοκρηπίδας, που ταυτίσθηκε πλέον με τον βυθό της ΑΟΖ (τουλάχιστον μέχρι το όριο των 200 μιλίων από την ακτή). Στην Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη το παράκτιο κράτος έχει κυριαρχικά δικαιώµατα για σκοπούς εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των φυσικών πόρων. Τρίτες χώρες διατηρούν το δικαίωμα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας και αεροπλοΐας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη(ΑΟΖ).
Επίσης, η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, είναι ότι, η ΑΟΖ περιλαμβάνει στη δικαιοδοσία της όχι μόνο το πετρέλαιο και άλλα κοιτάσματα του βυθού, αλλά και την αλιεία. Στην ΑΟΖ το παράκτιο κράτος, δικαιούται να κάνει έρευνες στον βυθό και να αξιοποιεί κατά το δοκούν τα υποθαλάσσια ορυκτά (πετρέλαιο και φυσικό αέριο)
Και ακόμη, νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που κατοικούνται, έχουν δικής τους ΑΟΖ, άρα και υφαλοκρηπίδα (π.χ. Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Στρογγύλη, Μεγίστη, Καστελόριζο και δεκάδες άλλα μικρά κατοικημένα νησιά).
Συνεπώς, είναι ακατανόητη η εμμονή της Κυβέρνησης στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ θα έπρεπε ήδη να είχε προβεί στην σχετική προετοιμασία , για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Επισημαίνουμε ότι, η Ελλάδα, βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), το οποίο αποτελεί παράλληλα και εθιμικό δίκαιο, δικαιούται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.
Κατά την επικύρωση της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, η χώρα μας προέβη σε δήλωση ότι ο χρόνος και ο τρόπος άσκησης του δικαιώματος επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης είναι ζήτημα που απορρέει από την εθνική της στρατηγική, χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε κατ’ ελάχιστον απεμπόληση εκ μέρους της του δικαιώματος αυτού.
Απαντώντας η Τουρκία στη σύννομη ελληνική ενέργεια, με ομόφωνο ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (8/6/1995), απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα σε περίπτωση επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης πέραν των 6 ν.μ. (causus belli)!.
Το εντυπωσιακό είναι ότι, η Τουρκία, ενώ δεν έχει υπογράψει και δεν έχει επικυρώσει το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα με την Ρουμανία, την Βουλγαρία και με την Ρωσία!! Ίσως αυτή η βιασύνη της Τουρκίας να αποδειχτεί ένα τραγικό λάθος της τουρκικής διπλωματίας, διότι δημιούργησε ένα προηγούμενο δεχόμενη αυτή την έννοια της ΑΟΖ, για τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ δεν δέχεται το ίδιο, ούτε στο Αιγαίο, αλλά ούτε και προς την Μεσόγειο!! Η Ελληνική διπλωματία, για λόγους μη κατανοητούς, δεν έχει αξιοποιήσει ακόμη αυτή την αστοχία της Τουρκίας. Γιατί άραγε;
Πάντως το διακύβευμα , οικονομικό , ενεργειακό , πολιτικό και στρατιωτικό, από την οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι τεράστιο. Αρκεί η επισήμανση ότι, η θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται από τις ακτές της Θράκης, περιλαμβάνει το Αιγαίο, την θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης και της Κύπρου, που φτάνει μέχρι τις μεσογειακές ακτές της Τουρκίας, της Συρίας, του Ισραήλ και της Βόρεια Αφρικής, είναι πολύ πιθανόν να κρύβει στον βυθό της τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, προκειμένου να εκτιμηθεί η σημασία της οριοθέτησης της ΑΟΖ.
ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ
Εκρηκτικές διαστάσεις έχει πάρει το θέμα του Καστελόριζου στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Η Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, επιμένει το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (συνολικά 13) του Καστελόριζου να εξαιρεθεί από τις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η Τουρκία διατείνεται ότι, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκική διπλωματία υποστηρίζει ακόμη, ότι το σύμπλεγμα των 13 νησίδων της περιοχής του Καστελόριζου διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ , ούτε και δικής τους υφαλοκρηπίδα!
Αν όμως γίνει αποδεκτή η τουρκική άποψη, τότε, το Καστελόριζο αποκόπτεται από τον Εθνικό κορμό και το επόμενο βήμα θα είναι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του. Και το σημαντικότερο, αν γίνει δεκτό ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει δυνατότητα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας.
Το Καστελόριζο έχοντας δική του ΑΟΖ, ως κατοικούμενο νησί, αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο. Δηλαδή η Τουρκία δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Γι’ αυτό η Άγκυρα αρνείται να δεχθεί ότι το Καστελόριζο διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη
Συνεπώς , είναι μείζον Εθνικό θέμα το Καστελόριζο και θα πρέπει να απορριφθεί κάθε συζήτηση που εγείρεται από την Τουρκία, να εξαιρεθεί αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα από τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας καταρχήν και της ΑΟΖ σε επόμενο στάδιο.
Κρήτη – πετρέλαιο και φυσικό αέριο
Όλα τα παραπάνω περί υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αποκτούν πρόσθετο ενδιαφέρον, αν επαληθευτούν οι μελέτες και οι έρευνες που έχουν κάνει τα Πολυτεχνεία Κρήτης και Πατρών, μέσω των οποίων πιστοποιείται ότι νοτίως της Κρήτης, υπάρχει μια … Αλάσκα σε φυσικό αέριο.
Ειδικότερα, ο καθηγητής Γεωχημείας Μηχανικών Ορυκτών Πόρων στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της καναδικής κυβέρνησης, Αντώνης Φώσκολος, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα newsbomb, αναφέρει: «Υπάρχουν τρεις περιοχές κοντά στην Κρήτη με τεράστια αποθέματα πετρελαίων και φυσικού αερίου. Η μια είναι νοτιοανατολικά της Κρήτης και αυτή είναι που ξέρουμε περισσότερο, με βάση τα νέα στοιχεία από τη Γεωλογική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και τη Γεωλογική Υπηρεσία της Γαλλίας.
Έχουμε επίσης μια άλλη που είναι νοτίως της Κρήτης, κάτω από τη Μεσαρά. Και υπάρχει επίσης ένα σημείο που είναι κοντά, προς τη Λιβύη. Είναι τρεις διαφορετικές περιοχές, οι οποίες έχουν αποθέματα. Μπορώ να μιλήσω μόνο για το ένα απόθεμα με πιθανότητα 50% διότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Το υπολογίζω μεταξύ ενός και τριών τρισεκατομμυρίων κυβικών φυσικού αερίου. Τα τρία τρισεκατομμύρια αντιστοιχούν σε ισοδύναμο πετρέλαιο γύρω στα 19 δισεκατομμύρια βαρέλια. Ισοδυναμούν δηλαδή με μια Αλάσκα.»
Επίσης, ο Γεωλόγος Πετρελαίων και Ενεργειακός Οικονομολόγος, Κωνσταντίνος Νικολάου, επισημαίνει ότι: «η απάντηση στην ερώτηση, εάν η Ελλάδα έχει δυνατότητες ανακάλυψης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, είναι κατηγορηματικά θετική. Η Ελλάδα θεωρείται υποσχόμενη πλην όμως ανεξερεύνητη περιοχή, ιδίως σε βάθη κάτω από 3500 μ, στα βαθειά νερά αλλά και σε αβαθείς στόχους που υπόσχονται βιοαέριο».
Κατά τη διάρκεια διήμερου συνεδρίου που διοργάνωσε το Πάντειο Πανεπιστήμιο, διακεκριμένοι επιστήμονες υποστήριξαν ότι:
«ο υποθαλάσσιος χώρος που βρίσκεται μεταξύ Κύπρου–Ισραήλ–Αιγύπτου-Κρήτης θα μπορούσε να περικλείει συνολικά, αποδεδειγμένα και πιθανά αναμενόμενα προς ανακάλυψη και παραγωγή αποθέματα υδρογονανθράκων της τάξης των 15 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (m3). Εάν λάβουμε υπόψη ότι η Ευρώπη των 25 καταναλώνει σήμερα περί τα 500 δις.κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο, τα αποθέματα αυτά αντιπροσωπεύουν τις ανάγκες της για 30 χρόνια. Οι ετήσιες απαιτήσεις της Ελλάδας σε φυσικό αέριο ανέρχονται σε 3,4 δις.κυβικά, ενώ τα αποθέματα είναι περισσότερα από 3,5 τρισεκατομμύρια. Δηλαδή η Ελλάδα έχει αποθέματα για χίλια χρόνια, ή καλλίτερα έχουμε τεράστιες ποσότητες προς εξαγωγή».( δημοσιεύτηκαν στον Τύπο της Κυριακής)
Άρα, το ενδιαφέρον των αμερικανικών Κολοσσών που δραστηριοποιούνται στην ενέργεια, για τις κοιτασματοφόρες περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, είναι αυτονόητο ότι θα είναι πολύ μεγάλο. Και αυτό το ενδιαφέρον των αμερικανών επενδυτών ίσως παράξει πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα και Τουρκία, εφόσον κρίνουν ότι κάποια ή και οι δύο Κυβερνήσεις σε Αθήνα και Άγκυρα, δεν διασφαλίζουν, ότι η συμμετοχή των αμερικανικών εταιρειών θα είναι αρκούντως ικανοποιητική στην εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου!
Τι πρέπει να κάνει άμεσα η Ελληνική Κυβέρνηση ; Να εκδώσει Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο θα καθορίζεται η Ελληνική ΑΟΖ με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Να συνεργαστεί με τις συνορεύουσες χώρες Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ. Να αναθέσει σε αμερικανικές εταιρείες τις υποθαλάσσιες έρευνες, για τον εντοπισμό κοιτασμάτων. Και να αναμένει την αντίδραση της Τουρκίας.
*
*********************************************************
Συνάντηση Ερντογάν με τον Έλληνα επικεφαλής της ΕΥΠ κ. Μπίκα;
Ερώτηση με «ελληνικό» περιεχόμενο κατέθεσε στην τουρκική Εθνοσυνέλευση Τούρκος βουλευτής.
Ο βουλευτής Αδάνων κ. Τατζιντάρ Σεϊχούν περιέλαβε στην ερώτησή του τα ακόλουθα υποερωτήματα: Πού εξαφανίστηκε ο κ. Ερντογάν μεταξύ 18 και 22 Οκτωβρίου; Μήπως πήγε στην Κεσάνη της Αδριανούπολης; Μήπως εκεί συναντήθηκε με τον Έλληνα επικεφαλής της ΕΥΠ κ. Μπίκα; Μήπως αντάλλαξε έγγραφα για τον Οτζαλάν;
Στα ερωτήματα του βουλευτή απάντησε ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης κ. Χουσεϊν Τσιτσέκ. Και είπε ότι βάσει του Νόμου 2937 όλες οι δραστηριότητες που αφορούν θέματα Εθνικής Ασφάλειας διεξάγονται μυστικά!
Αργότερα, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα Gazeteport, ο κ. Σεϊχούν επεσήμανε ότι ο κ. Τσιτσέκ δεν διέψευσε τη συνάντηση του Τούρκου πρωθυπουργού με τον επικεφαλής των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών. Από την πλευρά της Ελληνικής Κυβέρνησης, δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά σε αυτό το θέμα. Δηλαδή, αν έγινε ή όχι , η συνάντηση του Πρωθυπουργού της Τουρκίας με τον επικεφαλής των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών.
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "πολιτικά ΘΕΜΑΤΑ"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου