Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στρατηγική η σχέση μας με το Ισραήλ δήλωσε ο ΥΠΕΘΑ Β. Βενιζέλος

Λακωνικές, αλλά περιεκτικές οι δηλώσεις του ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλου και του ΥΠΕΞ του Ισραήλ Α.Λίμπερμαν, μετά τη συνάντησή τους στο γραφείο του Β.Βενιζέλου στο Πεντάγωνο. 
Ο Β. Βενιζέλος είπε ότι η Ελλάδα έχει παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο και πως μπορεί να συμβάλει εποικοδομητικά στο Παλαιστινιακό. Και ακόμη η χώρα μας επιθυμεί να  αναλάβει  πρωτοβουλίες διαμόρφωσης  γνήσιας στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ.
Ο Α. Λίμπερμαν ευχαρίστησε την Ελλάδα για την συνδρομή της στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς που αφάνισε μεγάλη  δασική έκταση  στο Ισραήλ. Και ακόμη υποστήριξε  πως υπάρχουν τομείς ευρύτερης ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας,  όπως η λαθρομετανάστευση και η ενέργεια.
Στη συνάντηση A. Λίμπερμαν και Β. Βενιζέλου  στο Πεντάγωνο  συζητήθηκε  ακόμη και η διμερής αμυντική συνεργασία, με έμφαση τη συνεργασία των Πολεμικών Αεροποριών, αλλά και θέματα προμήθειας στρατιωτικού υλικού. Η Πολεμική Βιομηχανία του Ισραήλ, θεωρείται από τις πλέον εξελιγμένες παγκοσμίως,  αφού παράγει προϊόντα υψηλής στρατιωτικής τεχνολογίας.     
 Οι Πολεμικές αεροπορίες Ελλάδας και Ισραήλ έχουν ήδη πραγματοποιήσει κοινές ασκήσεις, που έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον των πολιτικών αναλυτών, αφού προβάλλονται ερωτήματα σχετικά με  τον πραγματικό στόχο της προχωρημένης αεροπορικής εκπαίδευσης.  
   Το περασμένο καλοκαίρι έγινε  η άσκηση «Μίνωας», ενώ το πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας για το 2011 περιλαμβάνει και μεταστάθμευση ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών σε ισραηλινές βάσεις.
Οι Ισραηλινοί ενδιαφέρονται επίσης και για την πώληση συγκεκριμένου στρατιωτικού υλικού στην Ελλάδα.  Θέλουν να συμμετάσχουν στην επόμενη παρτίδα των πυρομαχικών των αρμάτων Leopard 2, ενώ ενεργό παραμένει το ενδιαφέρον τους για την πώληση συστημάτων αναβάθμισης βομβών αέρος - εδάφους τύπου SΡΙCΕ 1000/2000 που δίνουν ευστοχία και αυξημένο βεληνεκές.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί