Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι σημαίνει ανακήρυξη και οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ


Του Χρήστου Καπούτση

Σύμφωνα με τη Νέα  σύμβαση του ΟΗΕ , για το  Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, ως αποκλειστική οικονομική ζώνη, ή όπως τη λέμε χάριν συντομίας ΑΟΖ, είναι, το τμήμα της θάλασσας που ξεκινάει από το τέλος των χωρικών υδάτων και μπορεί να επεκταθεί μέχρι και  σε απόσταση 200 ναυτικών μιλίων για τις ανοικτές θάλασσες.
Στα χωρικά ύδατα , που για την Ελλάδα το εύρος τους είναι 6 ν.μ. από τις ακτές,  είτε νησιωτικές, είτε ηπειρωτικές, αλλά μπορεί να το επεκτείνει μέχρι και στα 12 ν.μ., στα χωρικά ύδατα λοιπόν, το παράκτιο κράτος, ασκεί πλήρη κυριαρχία και έχει εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Στην Αποκλειστική Οικονομική ζώνη, που ξεκινάει εκεί όπου τελειώνουν τα χωρικά ύδατα, το παράκτιο κράτος, έχει κυριαρχικά δικαιώµατα, μόνο  για την αλιεία και για σκοπούς εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των φυσικών πόρων, που βρίσκονται στο βυθό.  Δεν ασκεί όμως κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα ναυσιπλοΐας, ή ασφάλειας. Για παράδειγμα,  δεν δικαιούται να κάνει νηοψίες.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ως έννοια, είναι υπέρτερη της υφαλοκρηπίδας,διότι η ΑΟΖ περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα. Άρα οριοθέτηση της ΑΟΖ, συνεπάγεται  και οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ δεν ισχύει και το αντίστροφο. Ειδικά για το Αιγαίο, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα συμπίπτουν, υπό την προϋπόθεση, ότι θα αναγνωριστεί ότι, ΟΛΑ τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, διαθέτουν υφαλοκρηπίδα.
Ποιο είναι όμως το σημαντικό πλεονέκτημα, για την Ελλάδας από την ανακήρυξη και εν συνεχεία οριοθέτηση της ΑΟΖ, σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1982;
 Είναι  ότι, νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που κατοικούνται, έχουν δικής τους  ΑΟΖ,  άρα και δική τους υφαλοκρηπίδα. Για παράδειγμα, το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, οι Φούρνοι, το  Καστελόριζο και δεκάδες άλλα μικρά κατοικημένα νησιά, έχουν δική τους ΑΟΖ.  
Ειδικά για το Καστελόριζο, να επισημάνουμε ότι, μόνο εφόσον ανακηρυχτεί η ΑΟΖ Καστελόριζου, τότε μόνο Ελλάδα και Κύπρος θα έχουν συνορεύουσα ζώνη, δηλαδή θα εφάπτονται τα όρια της Αποκλειστικής  Οικονομικής Ζώνης των δύο κρατών, διαφορετικά,  θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας.                                   
Στην περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ , τότε το περίπου 80% του Αιγαίου, θα ανήκει στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
 Το αρνητικό είναι ότι, η Τουρκία , δεν έχει αναγνωρίσει το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και ακόμη, δεν δέχεται ότι τα νησιά του ΑΝ.Αιγαίου έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και επιπλέον , δεν δέχεται ότι το σύμπλεγμα των 13  νησίδων του Καστελόριζου μπορούν να συμπεριληφθούν στην Ελληνική ΑΟΖ. 
Το ενδιαφέρον είναι ότι, η  Τουρκία, ενώ  δεν έχει υπογράψει και δεν έχει επικυρώσει το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), έχει όμως οριοθετήσει την  ΑΟΖ  στη Μαύρη Θάλασσα με την Ρουμανία, την Βουλγαρία και με την Ρωσία!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα