Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δηλώσεις των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Κύπρου

Μ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ: Είχα τη μεγάλη χαρά και την ευχαρίστηση να έχω σήμερα τη συνάντηση με το φίλο και συνάδελφο, τον ΥΠΕΞ της Ελλάδος, κ. Δημήτρη Δρούτσα. Η συνάντηση είναι βεβαίως και στη συνέχεια των συζητήσεων που είχαμε χθες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επικεντρωθήκαμε στο Κυπριακό, στις συνομιλίες, στις πρόσφατες εξελίξεις.
Συζητήσαμε και άλλα θέματα που ενδιαφέρουν τις δύο χώρες, όπως περιφερειακά ζητήματα, τις εξελίξεις στην Αίγυπτο – χώρα σημαντική και για την Κύπρο και για την Ελλάδα – αλλά και ζητήματα που αφορούν την Ε.Ε., με την οποία βεβαίως έχουμε πολύ καλή συνεργασία με συντονισμό.

Σε όλα τα ζητήματα έχουμε όχι μόνο τακτική επαφή, αλλά και στο δικό μας επίπεδο και σε αυτό των συνεργατών μας έχουμε ένα πολύ καλό συντονισμό και ανταλλαγή απόψεων, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της Ε.Ε.. Είναι πάντα ιδιαίτερα χρήσιμες και εποικοδομητικές αυτές οι συναντήσεις, γιατί ακριβώς μας βοηθούν να επικεντρωθούμε στα διάφορα ζητήματα που θα απασχολήσουν τις χώρες μας, τις κυβερνήσεις μας, στο άμεσο μέλλον.
 Βεβαίως, θα συναντηθούμε ξανά τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες στο Συμβούλιο Υπουργών και εκεί θα συνεχίσουμε το συντονισμό και το διάλογό μας.

Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Ευχαριστώ πολύ τον κ. Κυπριανού για την όλη φιλοξενία και όπως πάντα για την ιδιαίτερα γόνιμη, χρήσιμη και πολύ εποικοδομητική συζήτηση που είχαμε. Η ανταλλαγή απόψεων μαζί του είναι πάντα πολύ σημαντική. Όπως είπαμε, από κοινού προετοιμάζουμε τις θέσεις μας και τις κινήσεις μας.
 Η επισκόπηση της πορείας των συνομιλιών και οι προοπτικές της διαπραγματευτικής διαδικασίας αποτελούν, όπως φαντάζεστε, πάντα τον πυρήνα των συζητήσεών μας. Συζητήσαμε, όπως είναι φυσικό, και τις εξελίξεις στα κατεχόμενα.
 Η λύση του Κυπριακού προβλήματος αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, ταυτόχρονα όμως αποτελεί – όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως – προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και πρόκριμα για την πλήρη εξομάλυνση των ε/τ σχέσεων.
  Όπως πάντα, από την επισκόπησή μας, δεν έλειψαν ζητήματα που αφορούν τις δύο χώρες μας, άλλα κοινού ενδιαφέροντος θέματα, όπως ο ακόμη στενότερος συντονισμός μας σε διεθνή θέματα, θέματα Ε.Ε. και βεβαίως η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Επί όλων αυτών επιβεβαιώσαμε για άλλη μία φορά τη διαρκή συνεργασία μας σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στο δικό μας επίπεδο, όχι μόνο στο επίπεδο του Προέδρου Χριστόφια με τον έλληνα Π/Θ, τον κ. Παπανδρέου, αλλά και σε υπηρεσιακό επίπεδο. Αυτό έχει, νομίζω, τη μεγάλη σημασία και αξία του. Συζητήσαμε και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη φίλη Αίγυπτο, που βρίσκεται τόσο κοντά στις δύο χώρες. Συζητήσαμε τη δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλιών από κοινού αλλά και στο πλαίσιο της Ε.Ε. 
Θα επαναλάβω, για μία ακόμη φορά, ότι οι διαβουλεύσεις μας και η συνεργασία μας είναι και θα παραμείνουν τακτικές και ουσιαστικές, ιδιαίτερα σε μία εποχή που οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη ετοιμότητα και, εάν θέλετε, ψυχραιμία.
Επιστρέφοντας στο κύριο θέμα των συζητήσεών μας, θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Ελλάδα συμπαρίσταται σθεναρά και έμπρακτα στις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια για τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής, στο πλαίσιο της εξεύρεσης μίας αμοιβαία αποδεκτής, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης. Μίας λύσης που να βασίζεται στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών και αξιών της Ε.Ε. και χωρίς στενά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία, που θα σέβεται πλήρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Μίας λύσης δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται από τις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, που να διασφαλίζει την πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου.
 Καλούμε την Τουρκία να κινηθεί άμεσα με την απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων της και να συμβάλει με ειλικρίνεια στην ταχεία εξεύρεση μίας αμοιβαία αποδεκτής λύσης, η οποία θα βοηθήσει και την ευρωπαϊκή της πορεία. Θέλω να τονίσω ότι εάν η Τουρκία πραγματικά θέλει λύση και αυτό δεν είναι απλώς ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, πρέπει να πράξει ακριβώς αυτό, να δείξει ότι έχει καταλάβει ποια είναι η ρίζα του Κυπριακού προβλήματος, δηλαδή η εισβολή και η στρατιωτική κατοχή. Εάν λοιπόν θέλει με ειλικρίνεια να συμβάλει σε μία λύση, η Τουρκία πρέπει να το αποδεχτεί αυτό και ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να πράξει.
 Τέλος, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στα κατεχόμενα, με τις διαδηλώσεις και τις εκατέρωθεν οξύτατες δηλώσεις, μαρτυρούν μία μη βιώσιμη κατάσταση, με τους Τουρκοκυπρίους να ασφυκτιούν, ενώ θα μπορούσαν να απολαμβάνουν τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη, που προσφέρει η συμμετοχή στην Ε.Ε.. Ο κυπριακός λαός, στο σύνολό του, αξίζει να νιώθει ασφαλής και ελεύθερος σε όλη την έκταση της Μεγαλονήσου και να έχει κοινό στόχο την ευημερία και την κοινωνική ειρήνη, μέσα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιό περιμένετε να είναι το μήνυμα στη συνάντηση με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ;

Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Το μήνυμα, νομίζω, είναι αυτονόητο. Εμείς περιμένουμε αντικειμενικότητα, περιμένουμε ο ΟΗΕ να τηρήσει την αποστολή καλών υπηρεσιών. Εμείς έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στον ΟΗΕ, στο ρόλο του Γ.Γ., του κ. Μπαν Κι Μουν, - έχουμε εκφράσει και εκφράζουμε με κάθε ευκαιρία την πλήρη στήριξή μας – και τον ευχαριστούμε και για όλες τις προσπάθειες, αλλά πρέπει να μένουμε στα γεγονότα όπως είναι, δεν χωρούν ούτε ωραιοποιήσεις, ούτε απλοποιήσεις, αν θέλετε. Πρέπει να ξέρουμε όλοι μας ποια είναι η βάση των συνομιλιών, τί έχει συμφωνηθεί, και πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να συνεχίσουν οι συνομιλίες. Ένα νομίζω είναι το γεγονός - το οποίο είναι και ένα σαφές μήνυμα προς όλους και θα το τονίσω κι εγώ προσωπικά απέναντι στον Γ.Γ. του ΟΗΕ - , ότι η ε/κ πλευρά και προσωπικά ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας έχει επιδείξει πολύ εποικοδομητική στάση, πολύ καλές προτάσεις με εποικοδομητικό πνεύμα, όπως είπα. Δυστυχώς, αυτό το εποικοδομητικό πνεύμα εμείς δεν το διακρίνουμε και δεν το διαπιστώνουμε και από την άλλη πλευρά, την πλευρά του κ. Έρογλου.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκτιμάτε ότι μέχρι τον Ιούνιο η Τουρκία θα προχωρήσει σε υποβάθμιση του ενδιαφέροντός της στο Κυπριακό, κάτι που θα έχει επίπτωση και στις διαπραγματεύσεις;


Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Κοιτάξτε, δεν θέλω και δεν μπορώ να μπαίνω σε τέτοιου είδους αναλύσεις και σκέψεις. Είναι γεγονός – να λέμε τα πράγματα καθαρά και με το όνομά τους- ότι η Τουρκία θα έχει τον Ιούνιο εκλογές. Μία προεκλογική περίοδος συνήθως δεν προσφέρεται για ιδιαίτερα βήματα σε μεγάλα θέματα και οπωσδήποτε, όπως είπαμε, η Τουρκία, εάν εννοεί ότι θέλει να συμβάλει σε μία λύση, πρέπει να κάνει ουσιαστικά βήματα, δεν πρέπει να μένει απλώς σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, λέγοντας ότι ‘ναι, εγώ θέλω λύση, αλλά δεν κάνω τα απαραίτητα βήματα, αυτά που χρειάζονται για να υπάρξει πραγματική λύση’, μία λύση που να ωφελεί όλη την Κύπρο, Ε/Κ και Τ/Κ, άρα οι εκλογές οπωσδήποτε στην Τουρκία είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Αλλά είναι στο χέρι της Τουρκίας το τι θα πράξει και το τι θέλει να πράξει.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα