Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Ελλάδα θα συμμετάσχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της Λιβύης

Του Χρήστου Καπούτση

Η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνδράμει στην προσπάθεια των εταίρων και συμμάχων μας για να γίνει σεβαστή η διεθνής νομιμότητα στη Λιβύη.
Αυτό είναι το συμπέρασμα της έκτακτης συνάντησης που έγινε σήμερα το πρωί στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, του ΥΠΕΘΑ Β. Βενιζέλου , του ΥΠΕΞ Δ.Δρούτσα , παρουσία και του Α/ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου Γ.Γιάγκου. Στη συνάντηση αυτή συζητήθηκαν οι εξελίξεις στη Λιβύη, μετά και την απόφαση 1973 του Σ.Α. του ΟΗΕ, η  οποία περιέχει σαφή προειδοποίηση προς το καθεστώς του Καντάφι, να υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός.
Από το περιεχόμενο της ιστορικής απόφασης του Σ.Α. του ΟΗΕ, προκύπτει ότι επιτρέπεται η ανάληψη στρατιωτικής δράσης σε βάρος του καθεστώτος της Λιβύης, για ανθρωπιστικούς λόγους, αφού  οι επιθέσεις κατά του άμαχου πληθυσμού συνιστούν  κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Στις Βρυξέλλες συνεδριάζει  η Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ. Για να υπάρξει στρατιωτική εμπλοκή της Ατλαντικής Συμμαχίας απαιτείται ομόφωνη απόφαση των κρατών –μελών του ΝΑΤΟ.   Ωστόσο,   είναι πολύ πιθανόν, να σχηματιστεί  μια συμμαχία προθύμων κρατών, Ευρωπαϊκών και Αραβικών κρατών, που θα αναλάβει στρατιωτική δράση στη Λιβύη.
Ήδη έχουν εκφραστεί υπέρ της στρατιωτικής δράσης εναντίον της Λιβύης, η Γαλλία, η Βρετανία, τα Ην.Αρ. Εμιράτα, το Καμερούν, ο Καναδάς, το Κατάρ, η Νορβηγία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Δανία  και ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός, καθώς προστίθενται και νέα κράτη.
Σε ότι αφορά την  Ελλάδα, η ελληνική συμμετοχή θα είναι καταρχήν υποστηριχτική των στρατιωτικών επιχειρήσεων των Συμμάχων, με τη διάθεση της αεροναυτικής βάσης της Σούδας και της αεροπορικής βάσης του Ακτίου.
 Σε πλήρη ετοιμότητα είναι η βάση του ΝΑΤΟ στη Σικελία, που μαζί με τη βάση στη Σούδα,  θα έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Επίσης τις τελευταίες ώρες έχει τεθεί σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα η βάση Καζέρνα, που είναι κοντά  στην  ΒΙΤΣΕΝΤΖΑ, εκεί όπου έχει την έδρα του το Αρχηγείο της νότιας Δύναμης Κρούσης των  ΗΠΑ.
Ήδη στον κόλπο της Σύρτης   καταπλέουν και δύο αεροπλανοφόρα, το αμερικανικό ΕΝΤΕΠΡΑΙΣ, το οποίο μεταφέρει μαχητικά αεροσκάφη
F-16 και F-18, καθώς   και το Γαλλικό ΣΑΡΛ ΝΤΕ ΓΚΟΛ το οποίο μεταφέρει τα μαχητικά αεροσκάφη ΡΑΦΑΛ και ΜΙΡΑΖ – 2000. Και ακόμη δύο αμερικανικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια εφοδιασμένα  με πυραύλους  ΤΟΜΑΧΟΚ και ΚΡΟΥΖ .  
Εκτιμάται ότι ακόμη και μέσα στο σαββατοκύριακο, είναι πιθανόν να εκδηλωθεί η πρώτη συμμαχική στρατιωτική ενέργεια εναντίον της Λιβύης.
 Σχετικά τώρα  με τα στρατιωτικά  σχέδια  που έχουν καταρτιστεί σε επίπεδο ΝΑΤΟ, το  πρώτο στάδιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων θα είναι η δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων,  πάνω από το έδαφος της Λιβύης. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να εξουδετερωθεί  πλήρως η αεράμυνα της Λιβύης. Και αυτό μπορεί να γίνει με αεροπορικούς βομβαρδισμούς των συμμαχικών αεροσκαφών , σε βάρος επίγειων βάσεων των αντιαεροπορικών όλων της ΛΙΒΥΗΣ, καθώς  επίσης και της καταστροφής των αεροπορικών  βάσεων, των μαχητικών αεροσκαφών, των ραντάρ  και των αεροδρομίων της Λιβύης. Στόχος η πλήρης εξουδετέρωση της αεροπορικής ισχύος του κανταφικού καθεστώτος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί