Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στο ΝΑΤΟ τα ηνία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λιβύη

 Του Χρήστου Καπούτση
           
  Μετά από 4 μέρες μαραθώνιων συνεδριάσεων της Επιτροπής των Μονίμων Αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ, ήρθησαν τα εμπόδια και οι αντιρρήσεις κυρίως της Γαλλίας, της Τουρκίας και της Γερμανίας, και έτσι, το ΝΑΤΟ θα αναλάβει τις επιχειρήσεις,  για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και εμπάργκο όπλων   στη Λιβύη , όπως αποφάσισε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Αποφασίστηκε ότι το σχήμα που θα κάνει τις επιχειρήσεις στη Λιβύη θα είναι πολιτικο- στρατιωτικό. Την ευθύνη και τη Διοίκηση των στρατιωτικών  επιχειρήσεων θα αναλάβει το ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα θα συσταθεί και μια πολιτική  επιτροπή με  όλες τις  συμμετέχουσες χώρες, μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά  και μέλη του Αραβικού Συνδέσμου.
Βέβαια εγείρεται πλέον και το εξής ερώτημα, αν το ΝΑΤΟ προετοιμάζει και άλλη μορφής στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη.
Και αυτό διότι,  ενώ αμερικανοί και Γάλλοι οι επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων, δηλώνουν ότι έχει καταστραφεί η αεράμυνα  του Καντάφι και ότι έχει επιβληθεί η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, τότε, γιατί συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι φονικοί βομβαρδισμοί εναντίον επίγειων στόχων της Λιβύης;
Και ακόμη, επειδή δεν υπάρχει προηγούμενο ανατροπής δικτατορικού καθεστώτος μόνο με αεροπορικούς βομβαρδισμούς, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε  αν  μάθουμε ότι προετοιμάζεται και μια μορφή χερσαίας στρατιωτικής επέμβασης ανθρωπιστικού χαρακτήρα, με πολιτικούς στόχους . Επισήμως,  το ΝΑΤΟ δεν επιβεβαιώνει, προς το παρόν, σχεδιασμούς για χερσαία επέμβαση στη Λιβύη.
Είναι χαρακτηριστικό των εξελίξεων στους κόλπους της Ατλαντικής Συμμαχίας, ότι ο ΥΠΕΞ της  Τουρκίας  Αχμέτ Νταβούτογλου ανακοίνωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξή του τη συμμετοχή της Τουρκίας στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και διευκρίνισε ότι,  η Τουρκία συμμετέχει, με ισχυρή ναυτική δύναμη,  επειδή  τα αιτήματά  της ικανοποιήθηκαν από το ΝΑΤΟ.  
Έχει ειδικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, αν θα έχουν αναβαθμισμένο ρόλο στις επιχειρήσεις, τα νατοϊκά στρατηγεία στη Σμύρνη ή στη Νάπολι.
Τέλος να προσθέσουμε ότι, οι Ηνωμένες Πολιτείες,  αλλά και διάφορες χώρες του ΝΑΤΟ έχουν καταθέσει  στην Ελληνική Κυβέρνηση αυξημένα αιτήματα  για  περαιτέρω διευκολύνσεις. 
Μόνο χθες 32 πολεμικά αεροσκάφη διαφόρων κρατών φιλοξενήθηκαν στις αεροπορικές μας βάσεις. Δεν αποκλείεται, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αμερικανικά και συμμαχικά αιτήματα,  η χώρα μας να  διαθέσει, και άλλες βάσεις, πέραν δηλαδή της Σούδας , του Ακτίου , του Αράξου  και της Ανδραβίδας.
Η Ελλάδα προσφέρει αναβαθμισμένο  υποστηριχτικό έργο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη,  όπως επεσήμαναν  μετά τη συνάντησή τους ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος και ο Αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Δ. Αβραμόπουλος,  δεν είναι γνωστό όμως, αν έχουμε εξασφαλίσει και  ικανοποιητικά ανταλλάγματα, όπως διατείνεται ότι έχει πράξει η Τουρκία.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα