Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥΤΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ξαφνική παρέμβαση της Ρωσίας στην ελληνική οικονομική κρίση, δια χειλέων Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος από το Παρίσι, όπου βρίσκεται απαντώντας σε σχετική ερώτηση δήλωσε ότι "...πρέπει να βρεθεί άμεση λύση για την Ελλάδα και δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση με την οικονομία της χώρας. Πρέπει επειγόντως να βρεθεί βιώσιμη λύση". Αυτά αναφέρει το ''Defencecet'' και πρέπει να σημειωθεί πως είναι η πρώτη φορά μετά το ταξίδι του Γιώργου Παπανδρέου στη Μόσχα, τον Φεβρουάριο του 2010, που η Ρωσία παρεμβαίνει στην ελληνική κρίση.
Τότε είχαν κατατεθεί συγκεκριμένες προτάσεις από πλευράς Ρωσίας για να βοηθηθεί η Αθήνα να ξεπεράσει την κρίση, αλλά είχαν απορριφθεί από τον Γιώργο Παπανδρέου, αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές από την Μόσχα που επικαλείται το ''Defencecet''.
Από τότε η Ρωσία είχε εμφανώς αποστασιοποιηθεί από την ελληνική κρίση, με την περίφημη δήλωση του υπουργού εξωτερικών  Σ. Λαβρώφ, ότι "...δεν ανακατεύεται η Ρωσία σε περιοχές που δεν έχει αρμοδιότητα", θέλοντας να δείξει ότι η Ελλάδα είχε μπει σε μία εποχή "δυτικόστροφη" 100%. Η δήλωση είχε γίνει προκειμένου να επιτιμηθεί ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών που είχε μιλήσει για κινδύνους πτώχευσης της χώρας.
Η δήλωση του Ρώσου πρωθυπουργού Πούτιν (και κατά πάσα πιθανότητα προέδρου της Ρωσίας στις εκλογές του επόμενου Μαρτίου) είναι πολύ σημαντική για δύο λόγους: Πρώτον, δείχνει ότι η Ελλάδα ενδεχομένως ξαναμπαίνει μετά από δύο χρόνια στην ρωσική αντζέντα γεωπολιτικών προτεραιοτήτων, και, δεύτερον, αποτελεί και ένα σήμα προς το εσωτερικό της Ρωσίας σε ότι αφορά πιθανές επενδύσεις επί ελληνικού εδάφους.
Σε παράλληλη δήλωσή του ο Βλαντιμίρ Πούτιν τόνισε την στήριξη της Ρωσίας στην Κριστίν Λαγκάρντ για την θέση του επικεφαλής του ΔΝΤ: "Είναι πολύ ικανή και θα γίνει καλή διευθύντρια του ΔΝΤ" δήλωσε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα