Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι μυστηριώδεις πρώτοι αριθμοί...




'Oσοι ασχολούνται με τον μαγικό κόσμο των μαθηματικών, σίγουρα γνωρίζουν για τους αινιγματικούς «πρώτους» αριθμούς, των οποίων ο εντοπισμός έχει πονοκεφαλιάσει γενιές μαθηματικών και έχει γεννήσει πλήθος θεωρημάτων.
Αν και μέχρι τώρα το να εντοπιστεί ένας – όλο και μεγαλύτερος – πρώτος ακέραιος θεωρούνταν μια επίπονη διαδικασία που οδηγούσε τελικά στην εύρεση ενός ακέραιου που ήταν «χωμένος τυχαία» μέσα στο χάος των ακεραίων, τώρα κάποιοι φυσικοί φαίνεται ότι έφτασαν με … τυχαίο τρόπο στη διαπίστωση ότι, οι πρώτοι αριθμοί δεν εμφανίζονται τελικά τόσο … τυχαία στην ακολουθία των αριθμών. Αντίθετα ο Pradeep Kumar απ’ το πανεπιστήμιο της Βοστόνης κατάφερε να εντοπίσει μια κρυμμένη τάξη στην κατανομή τους.
Για τους μαθηματικά … «αμύητους», ας αρκεστούμε να πούμε ότι «πρώτοι» χαρακτηρίζονται οι ακέραιοι αριθμοί που δεν διαιρούνται από άλλους ακέραιους (εκτός απ’ τον εαυτό τους και το 1). Είναι δηλαδή κάπως … «ασυμβίβαστοι» και «μοναχικοί». Για παράδειγμα «πρώτοι» αριθμοί είναι οι 2, 3, 5, 7, 13 ενώ ο μεγαλύτερος που έχει εντοπιστεί προς το παρόν έχει 4.000.000 ψηφία !!!
Το μυστικό φαίνεται να κρύβεται στην αρμονία που παρουσιάζεται στις σχετικές αποστάσεις μεταξύ διαδοχικών πρώτων αριθμών.
Αυτές οι σχετικές αποστάσεις φαίνεται να έχουν μια προβλεψιμότητα, καθώς ακολουθούν μια τάξη που σχετίζεται με μια ταλάντωση γύρω από τον αριθμό 3.
Πάντως προς το παρόν τα ευρήματα της ομάδας των φυσικών δεν έχουν τεκμηριωθεί απόλυτα με μια αυστηρά μαθηματική απόδειξη. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα κέρδιζαν το έπαθλο των 1.000.000 δολαρίων που έχει «αθλοθετήσει» το Ινστιτούτο Clay, για την απόδειξη της «υπόθεσης Riemann», ενός άλλου μαθηματικού γρίφου που σχετίζεται με την κατανομή των πρώτων αριθμών.
Πάντως τα ευρήματα της επιστημονικής ομάδας φαίνεται ότι θα έχουν μεγάλη πρακτική σημασία, καθώς κάποια συστήματα της φύσης φαίνεται να ακολουθούν σχηματισμούς που σχετίζονται με τους πρώτους αριθμούς: για παράδειγμα τα είδη που σχετίζονται μεταξύ τους με τη σχέση κυνηγού–θηράματος σε σχέση με τον κύκλο ζωής τους !!!
Για τους πιο μυημένους στα Μαθηματικά, λεπτομέρειες στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nsu/030317/030317-13.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί