Παρενέργειες από τις εξελίξεις στη Συρία

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Συρία  δεν είναι τοπικού χαρακτήρα. Διαμορφώνουν μια δυναμική που επηρεάζει τις υφιστάμενες γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, και έτσι ερμηνεύεται και το έντονο ενδιαφέρον των ισχυρών κρατών  του Πλανήτη.

Από τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία των γεγονότων στη Συρία, είναι η ενεργός ανάμειξη της Τουρκίας.

Οικονομική και πολιτική σύμμαχος της Συρίας ήταν η Τουρκία πριν από τα εσωτερικά προβλήματα σε αυτή τη χώρα. Η Τουρκία τώρα καταδικάζει  έντονα την χρήση στρατιωτικής βίας  του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ ,  για να καταστείλει την λαϊκή εξέγερση, κατά του τυραννικού καθεστώτος του. Ο  Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι έκοψε τους δεσμούς του με το καθεστώς της  Δαμασκού.

 Τη στάση της Τουρκίας απέναντι στον Σύρο πρόεδρο χαιρέτισε ο Λευκός Οίκος, που «βλέπει» την Τουρκία ως τη χώρα προώθησης των αμερικανικών επιδιώξεων στην ευρύτερη περιοχή.

Από τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία είναι η απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου να αποβάλει τη Δαμασκό και κάλεσε το στρατό της να τερματίσει τη βία εναντίον των πολιτών.

 Υπενθυμίζω ότι, η απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου να αποβάλλει τη Λιβύη, ήταν το έναυσμα για την στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Ωστόσο, στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ ή Δυτικών Δυνάμεων στη Συρία, είναι μάλλον απίθανη, για μια σειρά από σοβαρούς λόγους. Από τους σημαντικότερους είναι ότι η Ρωσία και η Κίνα θα συνεχίσουν να μπλοκάρουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας τις προσπάθειες της Δύσης για καταδίκη των εξελίξεων στο εσωτερικό της Συρίας. Επίσης το ΙΡΑΝ προσφέρει σημαντική στήριξη στο καθεστώς ΑΣΣΑΝΤ.

 Γι’ αυτό υφαίνεται ότι η Τουρκία έχει επιλεγεί να προσφέρει στρατιωτικά κάλυψη στους αντικαθεστωτικούς , ενώ η Δύση θα τους στηρίζει πολιτικο-διπλωματικά.

Η ανατροπή του καθεστώτος του Προέδρου   Ασσαντ, σχεδιάζεται να εξελιχτεί σε εσωτερική υπόθεση της Συρίας.

Και υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Οι ένοπλες δυνάμεις της Συρίας τελούν υπό τον έλεγχο του αδελφού του Ασαντ, του Μάχερ, και μελών της μειονότητας του Αλαουιτών. Όμως ,  ο συριακός στρατός απαρτίζεται κυρίως από σουνίτες μουσουλμάνους, που αποτελούν επίσης την πλειοψηφία του πληθυσμού της Συρίας. Γι’ αυτό ακριβώς, μεγάλος αριθμός στρατιωτών αυτομολεί από τις τάξεις των συριακών ενόπλων δυνάμεων και εντάσσεται στις αντικαθεστωτικές δυνάμεις.

 Οι Αλαουίτες (που σημαίνει «οι ακόλουθοι του Άλι») είναι μέλη της Σιιτικής μουσουλμανικής σέχτας , και αποτελούν περίπου το 11% του πληθυσμού Συρίας. Όμως, από τις τάξεις των Αλαουιτών  έχει προκύψει το καθεστώς Άσαντ,  και σε αυτούς  στηρίζει την καθεστωτική ισχύ του.

Επίσης μια σημαντική παράμετρος των  σχεδίων ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ είναι και οι Κούρδοι.   Οι Κούρδοι στη Συρία ζουν στις βόρειες περιοχές και αριθμούν σήμερα 2,5 έως 3 εκατομμύρια. Ένα εκατομμύριο από αυτούς ζει στη συνοριακή ζώνη Συρίας – Τουρκίας - Ιράκ. Οι Κούρδοι της Συρίας δεν θεωρούν εαυτούς μειονότητα. Πιστεύουν ότι τα εδάφη τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της γης του Κουρδιστάν. Ίσως ο έλεγχος του φρονήματος των Κούρδων της Συρίας να αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για την Τουρκία, να κατευθύνει τις εσωτερικές εξελίξεις στη Συρία.