Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παίζουν μπάλα για τα παιδιά της «Φλόγας», τα παιδιά με καρκίνο


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011
Τελευταία ενημέρωση: 14/12/2011 21:37
Web-Only
Παίζουν μπάλα για τα παιδιά της «Φλόγας», τα παιδιά με καρκίνο! Οχι μόνο τα 90 λεπτά του αγώνα, αλλά και χιλιάδες λεπτα από την καθημερινότητά τους  τα διαθέτουν για να ενισχύσουν τον Ξενώνα των παιδιών, τον Ξενώνα του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια.

 Είναι η ποδοσφαιρική ομάδα που έχουν οργανώσει γονείς- μέλη αλλά  και φίλοι της Φλόγας και πολλές φορές κάθε μήνα όλο το χρόνο, παίζουν με ερασιτεχνικές ομάδες, παρέες από φορείς, γειτονιές, εργοστάσια και εταιρίες, παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, βουλευτές, νεολαίους  κλπ και τα έσοδα από τα εισιτήρια και κυρίως από τους  «εράνους» που κάνουν επίπολλές μέρες οι «αντίπολοι» τα διαθέτουν για τον Ξενώνα!
Την Τετάρτη έγινε ένας πολύ ωραίος ποδοσφαιρικός αγώνας στο γήπεδο «Παντελής Νικολαίδης», στο χώρο της Αρσης Βαρών στη Νίκαια: από την μιά η  νωση Παλαιμάχων Πειραιά και Εθελοντών Αχαρνών Θρακομακεδόνων ( με Μποτίνο, Ιντζόγλου, Μουσούρη, Σταυρόπουλο, τον Δήμαρχο Νίκαιας κλπ στη σύνθεσή τους) και από την άλλη οι φίλοι της «Φλόγας». Το σκορ 1-1. 
 Το υπόλοιπο πρόγραμμα του Δεκεμβρίου για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Φλόγας έχει ως εξής:
- Στις 6/12, ώρα 20.00: αγώνας με Ερμή Ηρακλείου στο Ηράκλειο, δημοτικό γήπεδο στην οδό Πρασίνου Λόφου. Στις 18-12-2011, ημέρα Κυριακή θα γίνει αιμοδοσία στα γραφεία του Ερμή Πράσινου Λόφου στο Ηράκλειο για την προώθηση των σκοπών της Φλόγας.
- Στις  21/12 ώρα 18:00  με ομάδα Intracom  στο γήπεδο τέρμα Αγ. Τριάδος, Παιανία
- Στις 23/12, ώρα 20:30  με την ομάδα της Ηλιούπολης, στο γήπεδο Ηλιούπολης Λ. Εθνάρχου Μακαρίου και Κωνσ/ντοπούλου.
Υπεύθυνος της ομάδας της Φλόγας είναι  ο εθελοντής κ. Μιχάλης Πατσούρας-  φυσικός, αποσπασμένος από το Υπουργελιο Παιδείας στο σχολείο του Ξενώνα της Φλόγας.
Πληροφορίες: Φλόγα Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί