Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ



Υπάρχει μια ανησυχητική εξέλιξη, που αφορά την εισαγωγή πετρελαίου στη χώρα μας.
Το ΙΡΑΝ πιθανότατα θα απαντήσει άμεσα στο εμπάργκο στις εξαγωγές των προϊόντων του, που αποφάσισε η Ε.Ε.
Σήμερα θα κατατεθεί προς ψήφιση στην ιρανική Βουλή νόμος  σύμφωνα με τον οποίον το Ιράν διακόπτει άμεσα τις πωλήσεις πετρελαίου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως αναφέρει το ιρανικό πρακτορείο Φαρς, αν ο νόμος ψηφιστεί, η εφαρμογή του μπορεί να αρχίσει εντός της ερχόμενης εβδομάδας.
Υπενθυμίζουμε ότι, τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση (συγκεκριμένα το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων που μετέχουν οι 27 ΥΠΕΞ των κρατών μελών της Ε.Ε.) ψήφισε ομόφωνα την επιβολή  πετρελαϊκού  εμπάργκο στο Ιράν.
Οι Ευρωπαίοι άφησαν όμως ένα  εξάμηνο περιθώριο για την εφαρμογή του εμπάργκο , κυρίως  λόγω της δεινής  θέσης της ελληνικής οικονομίας.  Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το τρίτο τρίμηνο του 2011 η Ελλάδα προμηθεύτηκε το 53,1% των εισαγωγών της σε πετρέλαιο από το Ιράν και μάλιστα επί πιστώσει.
Τα κράτη της Ε.Ε. προμηθεύονται το 18% του πετρελαίου που καταναλώνουν από το ΙΡΑΝ. Ήλπιζαν οι ευρωπαίοι ότι, σε αυτό το διάστημα θα καρποφορούσαν οι συνομιλίες της Ε.Ε. με τη Σαουδική Αραβία, ώστε αυτή να καλύψει τις ανάγκες σε πετρέλαιο που θα προκύψουν από το εμπάργκο στο ΙΡΑΝ. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν δυσκολίες. Και ξαφνικά  το Ιράν , με πια επιθετική κίνησή του, επισπεύδει τις εξελίξεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ο  κληρικός, που ηγήθηκε των προσευχών της Παρασκευής στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, είπε ότι η άμεση διακοπή πετρελαίου  στην Ε.Ε. έχει την υποστήριξη του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη, Αγιατολάχ Χαμενεΐ. «Γιατί να περιμένουμε έξι μήνες; Γιατί να μην γίνει αμέσως; Είναι σαφές. Έχουν πρόβλημα. Περνούν κρίση», είπε στο πλήθος ο μουλάς Αχμάντ Χαταμί.

Πάντως αυτό που μας λείπει τώρα είναι και η διακοπή από βδομάδα του επί πιστώσει ιρανικού πετρελαίου,  που προμηθεύεται η χώρας μας.

Βασική αιτία της κλιμακούμενης έντασης ανάμεσα στο ΙΡΑΝ και τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ε.Ε., αποτελεί το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που σύμφωνα με πληροφορίες εξελίσσεται ομαλά κατά τα σχέδια των Ιρανών.
 Η Δύση ανησυχεί  από τις συνέπειες  της ιρανικής πυρηνικοποίησης,  για την περιφερειακή σταθερότητα.
Αν το ΙΡΑΝ αποκτήσει πυρηνικά όπλα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα στραφούν προς την πυρηνική τεχνολογία των οπλικών συστημάτων και η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Τουρκία. Ήδη στην περιοχή υπάρχουν δύο πυρηνικές δυνάμεις, η Ινδία και το Πακιστάν.
Φυσικά υπάρχει και μία άλλη παράμετρος , καθώς είναι προφανές ότι  η πορεία προς την   πυρηνικοποίηση του ΙΡΑΝ θα αυξήσει και την επιθετικότητα του Ισραήλ. Επομένως , δεν αποκλείονται αμερικανο-ισραηλινές στρατιωτικές επιδρομές εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του  ΙΡΑΝ, ώστε  να μην προλάβει να γίνει και πυρηνική δύναμη. Και φυσικά το ΙΡΑΝ απειλεί με αντίποινα, όπως το κλείσιμο των στενών του Ορμούζ, από οπού διέρχεται το 30% του πετρελαίου που καταναλώνεται Παγκοσμίως.
Πριν όμως οι εξελίξεις οδηγηθούν σε αδιέξοδο, θα πρέπει να αναζητηθεί μια ρεαλιστή λύση στη βάση ενός διευρυμένου διαλόγου μεταξύ των αμερικανών και  του ΙΡΑΝ, που θα περιλαμβάνει και άλλα θέματα εκτός του πυρηνικού προγράμματος, όπως η αποκατάσταση των οικονομικών σχέσεων της Τεχεράνης με τη Δύση.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα