Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σε ποια στρατόπεδα θα φιλοξενηθούν οι λαθρομετανάστες

Έχουν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες  ανακαίνισης  παλιών στρατοπέδων όπου θα φιλοξενηθούν καταρχήν 35 χιλιάδες λαθρομετανάστες.
Στην  Περιφέρεια  Αττικής, στην Κερατέα και τις Αφίδνες βρίσκονται  τα τρία πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών. Είναι παλιά στρατόπεδα της Πολεμικής Αεροπορίας και βρίσκονται σχετικά κοντά ,   στη πρωτεύουσα.
Τα  στρατόπεδα που θα φιλοξενήσουν τους λαθρομετανάστες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας είναι:  Κερατοβούνι στην Κερατέα, Κατσιμίδι στις Αφίδνες (261 στρ.), Κατσιμίδι στις Αφίδνες (40 στρ.), Πόρτη Μιλιάδη Κοζάνης (127 στρ.), Μουρίκη Φλώρινας (45 στρ.), Φυτώριο Καρδίτσας (124 στρ), Φυλλιρίδη Καρωτής (121 στρ.), Καραγιώργη στα Βρυσικά (120 στρ.), Τσακαλώτου Πρεβέζης (98 στρ.), Παπαβασιλείου Διαβατών (25 στρ.). Υπάρχον και άλλα 10-15, αλλά ακόμη δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση.
Για την υλοποίηση του σχεδίου υπάρχουν δύο εμπόδια.
Το πρώτο είναι η άρνηση των περιφερειαρχών και των Δημάρχων να δεχτούν τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίες Λαθρομεταναστών στο όρια της διοικητικής τους περιφέρειας. Και ακόμη, οι Δήμαρχοι θέλουν τα στρατόπεδα για δική τους χρήση και αξιοποίηση. Παρεμπιπτόντως, οι αντιδράσεις κάποιων  Δημάρχων να δεχτούν τη λειτουργία των στρατοπέδων λαθρομεταναστών, είναι υπερβολικές και εύκολα διακρίνει κανείς σκοπιμότητες τοπικιστικού χαρακτήρα.
Το δεύτερο, είναι η φύλαξη αυτών των στρατοπέδων, που θα φιλοξενήσουν λαθρομετανάστες. Απαιτείται μία δύναμη 1000-1200 φρουρών. Ποιοι θα είναι αυτοί; Στρατιώτες , αστυνομικοί; Πως θα αντιμετωπιστούν τα καθημερινά προβλήματα διαβίωσης των ανθρώπων μέσα σε αυτά που θέλουν ειδική διαχείριση.
Άνθρωποι είναι,δεν είναι  ζώα, ούτε καν αιχμάλωτοι πολέμου. Αν προκύψουν προβλήματα ασφάλειας , αν κάνουν εξεγέρσεις, τι θα κάνει το προσωπικό; Θα χρησιμοποιήσει τα όπλα εναντίον τους;
Αυτά είναι καίρια ερωτήματα, που ακόμη δεν έχουν βρει ικανοποιητική απάντηση.
Μήπως , θα μας στοίχιζε λιγότερο, αν αντί να τους φιλοξενούμε σε στρατόπεδα, να τους απελαύναμε στις χώρες τους; Και έτσι να παραχωρούσαμε τα ανενεργά στρατόπεδα στους Δήμους, να κάνουν Πάρκα και χώρους αναψυχής για τοςυ Δημότες;



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα