Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

7 απλά ερωτήματα



Του Χρήστου Καπούτση

Παρακολουθώ κατάπληκτος τις ατέρμονες τηλεοπτικές εμφανίσεις των πολιτικών αρχηγών της Ν.Δ. Α. Σαμαρά και του ΠΑΣΟΚ Β. Βενιζέλου.  
Είμαι κατάπληκτος διότι, κατορθώνουν να αναπαράγουν έναν ξύλινο παλαιοκομματικό λόγο, που είναι βέβαιο,  ότι ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που λένε.
Είμαι κατάπληκτος διότι, κατορθώνουν να λένε τα ίδια ακριβώς πράγματα, αλλά με διαφορετικά λόγια.
Είμαι κατάπληκτος με την υποκρισία, την ακατάσχετη φλυαρία και  την αλαζονεία των υποψηφίων Πρωθυπουργών.
Είναι κατάπληκτος με την προκλητικά εμετική συμπεριφορά των τηλε-αστέρων δημοσιογράφων,  που παίρνουν τις συνεντεύξεις από τους
Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλο.

Γι’ αυτό ακριβώς, επειδή δεν πρόκειται να έχω την  «τύχη»  να αξιωθώ συνεντεύξεων από τους «ΘΕΟΥΣ» του πολιτικού μας συστήματος, θα ήθελα να θέσω μερικά απλά έως και απλοϊκά ερωτήματα στους δύο πολιτικούς αρχηγούς Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλο,  ευελπιστώντας ότι θα καταδεχτούν να μου απαντήσουν μέχρι την Κυριακή των εκλογών.

1.     Με ποιο τρόπο (συγκεκριμένα και όχι αερολογίες) σκοπεύετε να μειώσετε την ανεργία;
2.     Έχετε δεσμευτεί να απολύσετε υπαλλήλους από τον στενότερο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα;  Έχετε σκεφτεί τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι που θα χάσουν τη δουλειά τους;
3.     Μπορεί να ζήσει , στοιχειωδώς αξιοπρεπώς, ένας νέος που έχει την τύχη να εργάζεται, αλλά την ατυχία να αμείβεται με τον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ μεικτά;
4.     Έχετε δεσμευτεί να μειώσετε και άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις;
5.     Ποιο ποσό μισθού ή σύνταξης θεωρείτε ικανοποιητικό;
6.     Πως θα συνδυάσετε δύο αντιθετικές και αλληλοαναιρούμενες πολιτικές, της δημοσιονομικής πειθαρχίας  και της λιτότητας,  με την ανάπτυξη;
7.     Γιατί έχετε επιλέξει να  κοροϊδεύετε αυτούς,  που έχουν την υπομονή να σας ακούνε και το χειρότερο, να σας εμπιστεύονται;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...