Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Η σεμνότητα του Στρατηγού

Του Χρήστου Καπούτση

Η σεμνότητα,  όταν συνοδεύεται από το ήθος και τον πατριωτισμό είναι σπάνιο κόσμημα για κάθε άνθρωπο, όποιο και αν είναι το επάγγελμά του,  όποια και αν είναι η ιδεολογία του ή η κομματική του ταυτότητα.
Ο Στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, επίτιμος Αρχηγός του ΓΕΣ, για 35 μέρες ήταν ο υπηρεσιακός Υπουργός Εθνικής Άμυνας.  Στο διάστημα αυτό πρόλαβε και επισκέφτηκε όλες τις Μάχιμες Μονάδες και των τριών κλάδων των Ενόπλων μας Δυνάμεων και παρακολούθησε υψηλού επιπέδου ασκήσεις ετοιμότητας. Στις επισκέψεις του εμψύχωνε το στρατιωτικό προσωπικό  και  αναπτέρωνε το ηθικό τους, αφού οι στρατιωτικοί  αντιμετωπίζουν  πλέον ακόμη και πρόβλημα αξιοπρεπούς επιβίωσης, μετά τις μειώσει των αποδοχών του κατά 30% και της επικείμενης νέας μείωσης κατά 12%!  Όπως πάντα ο Στρατηγός,  σεμνός, ικανός και αποτελεσματικός ηγέτης.
Ο Στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος τίμησε το θεσμό του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, όταν άλλοι εκλεγμένοι πολιτικοί  και κομματικά  στελέχη  τον έχουν καταρρακώσει .  Το τραγικό είναι,  ότι κάποιοι απόστρατοι συνάδελφοί του, ζηλόφθονοι, μικρόνοες  και με την νοοτροπία του «καραβανά»,   είπαν αθλιότητες και έγραψαν λιβέλους κατά του Στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου. Ανθρωπάκια…
Συνάντησα τον κ. Φράγκο τη στιγμή που αποχωρούσε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τον ρώτησα πως θέλει να τον αποκαλώ «κύριε Υπουργέ ή Στρατηγέ». Και η απάντηση αναμενόμενη,  «Στρατηγέ»…
Λίγο νωρίτερα, παραδίδοντας την ηγεσία του Υπουργείου στην νέα πολιτική ηγεσία είχε δηλώσει: «Ηθικό και φρόνημα στις ΕΔ υπάρχει και οι νεο-οθωμανικές τάσεις ορισμένων εκ των γειτόνων δεν θα περάσουν».  
Καλή επιτυχία Στρατηγέ και σίγουρα σύντομα θα σε ξανακαλέσουν…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...