Ας γελάσουμε ….με την άγνοιά μας!

Του Χρήστου Καπούτση

Και με τι να ασχοληθείς Αυγουστιάτικα; Με τα μέτρα που θα πάρει η Κυβέρνηση κόστους 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για να σωθεί η Ελλάδα, έστω και αν χρεοκοπήσουν οι Έλληνες; Όχι φυσικά, με αυτά ασχολούνται άλλοι,  που τα ξέρουν καλύτερα και έχουν  έτοιμες λύσεις…

Κοιτάς το Αυγουστιάτικο φεγγάρι από κάποια ερημική παραλία και με τις σκέψεις σου μηδενίζεις τις αποστάσεις. Σε μια στιγμή, μόνο με τη σκέψη,   μπορείς να βρεθείς στα ακρότατα πέρατα του Σύμπαντος!! 

Μαγικός Κόσμος, απέραντος, ασύλληπτος, μυστηριώδης και κυρίως Άγνωστος.  Ποιος ή μήπως τι ,  έφτιαξε ή προκάλεσε τη Δημιουργία;

Σκέφτεσαι για παράδειγμα, αν οι δυνάμεις που συγκρατούν τους ατομικούς πυρήνες, ήταν απειροελάχιστα πιο ασθενείς ή πιο ισχυροί, τότε δεν θα υπήρχε Χημεία στο Σύμπαν  και επομένως, δεν θα υπήρχε Ζωή. Ποιος ή τι , καθόρισε με ακρίβεια εκατομμυριοστού αυτή τη συνεκτική δύναμη των πυρήνων της ύλης;

“Τον Κόσμο αυτό που είναι όλοι ένα, ούτε κάποιος θεός,  ούτε άνθρωπος τον δημιούργησε, αλλά υπήρχε πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει, μια φωτιά που ζει αιωνίως”,  έχει υποστηρίξει ο Ηράκλειτος , ο επονομαζόμενος  «σκοτεινός»  φιλόσοφος  (Έφεσο κατά το 544 - 474π.Χ.) και πρώτος «αμφισβητίας» της ύπαρξης του ΘΕΟΥ , ως του μεγάλου Κοσμικού Αρχιτέκτονα. Και θεμελιωτή της Θεωρίας της αέναης Συμπαντικής Δημιουργίας.

Η πιθανή ανακάλυψη του  μποζονίου του Χιγκς ή το σωματίδιο του Θεού, θα δώσει απάντηση στο αγωνιώδες Διαχρονικό και Πανανθρώπινο ερώτημα της Ύπαρξης του Θεού, δικαιώνοντας ή όχι και τον Ηράκλειτο; Πιθανόν…

Η ανακάλυψη του μποζονίου του Χίγκς είναι η απάντηση στο ερώτημα, πως απέκτησαν μάζα τα στοιχειώδη  σωματίδια ένα τρισεκατομμυριοστό  του τρισεκατομμυριοστού του εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου,  μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, αφού, τη στιγμή που εμφανίστηκε το Σύμπαν, τα στοιχειώδη σωματίδια δεν είχαν μάζα. 

Το σωματίδιο Χίγκς , σύμφωνα με το καθιερωμένο Μοντέλο της Δημιουργίας του Σύμπαντος, υπάρχει μόνο στιγμιαία σε συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας.  Τέτοιες θερμοκρασίες υπήρξαν μερικές στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και παράγονται σήμερα στο τούνελ του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN.

Σχηματικά μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι, το «πεδίο Χίγκς» είναι μια θάλασσα όπου «βαφτίζονται» τα στοιχειώδη σωματίδια (ηλεκτρόνια, κούαρκ, αδρόνια κ.ά) και αποκτούν μάζα. Είναι τα δομικά  υλικά του Σύμπαντος. Από αυτά τα υλικά είναι φτιαγμένα τα Αστέρια , αλλά και οι Άνθρωποι και τα ζώα..

Το μποζόνιο του Χίγκς είναι τα τελευταίο στοιχειώδες σωματίδιο που «λείπει» , ώστε να επιβεβαιωθεί και πειραματικά η Μεγάλη Έκρηξη, δηλαδή το καθιερωμένο Μοντέλο της Δημιουργίας του Σύμπαντος.

Αναμφίβολα, ο εντοπισμός του συγκεκριμένου  σωματιδίου, δίνει μια πολύ ικανοποιητική απάντηση σ’ ένα απ’ τα μεγαλύτερα ερωτήματα όλων των εποχών: από πού προέρχεται μάζα; Προφανώς, χωρίς το σωματίδιο Χίγκς ή αυτό που θεωρούμαι ως σωματίδιο Χίγκς, δεν θα υπήρχε το σημερινό Σύμπαν, όπως το βλέπουμε, το αισθανόμαστε, το παρατηρούμε και το… «υποθέτουμε»!     Αλλά υπάρχει και η «βέβηλη»  σκέψη, «το σωματίδιο Χίγκς πως απέκτησε τη μάζα που «μοίρασε»  στα στοιχειώδη σωματίδια»;

Και ακόμη, η ανακάλυψη της ύπαρξης του σωματιδίου Χίγκς, ( ένα τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού  του εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου,  μετά τη Μεγάλη Έκρηξη), μας φέρνει και πιο κοντά στο σημείο Μηδέν του Χρόνου ή στο ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου (Αρνητικός Χρόνος) , πριν τη Μεγάλη Έκρηξη, πριν ξεκινήσει την πορεία του ο χρόνος. Ίσως αυτή την  απειροελάχιστη χρονική απόσταση, να μην μπορέσει να την διανύσει ΠΟΤΕ η ανθρώπινη Σκέψη, εκτός και αν…

«Αν το Σύμπαν είναι η απάντηση, τότε ποια είναι η ερώτηση;» ρωτάει  ο νομπελίστας φυσικός Λίον Λέντερμαν και ακόμη,  δεν είχε πάρει απάντηση.

                         Η «Αρχή του ΠΑΝΤΟΣ» η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΡΗΞΗ:

Σημειακή μορφή, σχεδόν μηδενικές οι διαστάσεις  με άπειρη πυκνότητα της ύλης, κατάσταση , μαθηματικά αδιανόητη, όπου οι κανόνες της γνωστής  Φυσικής είναι ανεφάρμοστοι. Από αυτή την «μαθηματική ανωμαλία» προέκυψε το «γνωστό» Σύμπαν , πριν από  περίπου 15 δισεκ χρόνια.  Σύμφωνα με τον απλό γραμμικό νόμο που πρώτος διατύπωσε ο Hubble οι Γαλαξίες απομακρύνονται στο χρόνο δημιουργώντας χώρο με μεγάλες ταχύτητες, συνεπώς,  και το Σύμπαν συνεχώς διαστέλλεται. Αυτή όμως η παραδοχή μας οδηγεί σε μια απλή σκέψη, ότι κάποτε οι Γαλαξίες είχαν κοινή αφετηρία, δηλαδή ΟΛΗ η ύλη του Σύμπαντος ήταν συγκεντρωμένη σε ένα σημείο(!!), στην Αρχή του Παντός, που είχε σχεδόν μηδενικές διαστάσεις,  άπειρη πυκνότητα και άπειρη θερμοκρασία, μια κατάσταση ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ!! Και επειδή είναι αδιανόητη οι Επιστήμονες τη χαρακτήρισαν απλοϊκά ως «μαθηματική ανωμαλία»!!

 Αν θέλαμε να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο και να γράψουμε την ιστορία της εξέλιξης του Σύμπαντος, θα φθάναμε σε ένα σημείο όπου οι μαθηματικές εξισώσεις μας δεν θα ίσχυαν. Ήταν  η στιγμή που όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, συνέβη το Big Bang, ίσως να μη συνέβη και ποτέ, αλλά γνωρίζουμε,  πως ένα μέρος της ενέργειας που υπήρχε, μετατράπηκε σε μάζα σύμφωνα με την περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν. Πως όμως έγινε αυτή η μετατροπή; Αυτή η μεταβολή έγινε μάλλον χάρη σε έναν μηχανισμό, σημάδι του οποίου είναι το μποζόνιο του Χιγκς.

 Για αυτό τον λόγο, το μποζόνιο μάλλον δεν είναι ένα ακόμη σωματίδιο,  αλλά «εκπρόσωπος» ενός μηχανισμού,  που έδρασε καθοριστικά μια δεδομένη στιγμή επικαθορίζοντας την εξέλιξη του Σύμπαντος.

 Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Η ανακάλυψη του μποζονίου του Χίγκς,  προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις: σε άλλους επιβεβαίωση της ύπαρξης του Θεού, αφού στο σωματίδιο είδαν το «χέρι» του Θεού να δίνει μάζα στην ύλη και σε άλλους απόδειξη της ανυπαρξίας του Θεού, αφού να, μπορεί ένα απλό σωματίδιο να είναι η αρχή της ύλης και τίποτε παραπάνω.

 Η διαφορά της Επιστήμης με τη ΘΕΟΛΟΓΙΑ είναι ότι, η  θρησκεία βασίζεται εκ πεποιθήσεως  στην ύπαρξη του Θεού και ελπίζει και στην Επιστημονική Ανακάλυψη της ύπαρξής Του, χωρίς όμως και να το θεωρεί αναγκαίο!  

Η  επιστήμη δεν έχει βρει  ακόμη , έναν αποδεικτικό τρόπο που να βεβαιώνει την  ύπαρξη  του Θεού,  γι’ αυτό αμφιβάλει και ερευνά.

Πάντως , αυτό που προκαλεί την  νοητική  εξέλιξη της Ανθρωπότητας είναι η αμφιβολία και η  έρευνα σε βάθος, ακόμη και σε χώρους δυσπρόσιτους για την επιστημονική έρευνα , όπως είναι η Δογματική Θεολογία. Διότι ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη του Θεού, η νοητική εξέλιξή μας,  θα είναι θετική προσπαθώντας να τον ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ.

Ο δρόμος προς την ανακάλυψη του ΘΕΟΥ προάγει την Επιστήμη, τη Σκέψη  και τη δημιουργικότητα της ανθρωπότητας, αυτός είναι ήδη στόχος. Ακόμη και αν στο τέλος του δρόμου, το τελεολογικό συμπέρασμα δεν είναι το αναμενόμενο, ακόμη και αν, αυτή η  στοχευμένη ανακάλυψη ισοδυναμεί και με ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Ίσως ακόμη και η πρόσφατη Μεγάλη Ανακάλυψη του μποζονίου Χίγκς, να μην δώσει απαντήσεις σε αγωνιώδη και διαχρονικά ερωτήματα, όπως: Γιατί «ξεκίνησε» ο χώρος και ο χρόνος, ποιός είναι ο «αφέτης»  αυτής της συγκλονιστικής Συμπαντικής πορείας; Και είναι απαραίτητο να υπάρχει «αφέτης»;

Παίρνουμε πράγματι απαντήσεις από τις Επιστημονικές Ανακαλύψεις, ή μήπως «κάποιος» μας περιπαίζει; Η «σκοτεινή» ενέργεια είναι το 90% της ενέργειας του Σύμπαντος, για την οποία Ουδείς γνωρίζει Ουδέν!!

Άλλωστε «φύσις κρύπτεσθαι φιλεῖ»  (Η φύση αγαπά να κρύβεται) ,  μας λέει και πάλι ο Ηράκλειτος. Είναι σαφές ότι, ενώ η Επιστήμη και η Επιστημονική Γνώση φωτίζουν κάποιες σκοτεινές γωνίες της άγνοιάς μας, υπάρχουν πάμπολλες άλλες γωνιές που παραμένουν  «Θεοσκότεινες». Και  μία ακόμη «λεπτομέρεια»: Χρειαζόμαστε μία ακόμη ιδέα που θα εξηγεί την ανάδυση των υλικών πραγμάτων από το αδιανόητο ΤΙΠΟΤΑ, τη «Μήτρα» της Δημιουργίας, της Μεγάλης Έκρηξης . Ένα παράδειγμα είναι η ύλη και η αντιύλη. Η σύγκρουση ενός σωματιδίου με το αντισωματίδιό του οδηγεί στην εξαφάνιση του συνόλου,  δηλαδή στο ΤΙΠΟΤΑ. Από το ΤΙΠΟΤΑ όμως μπορούν να δημιουργηθεί το ζεύγος των σωματιδίων; ΝΑΙ απαντά η Επιστήμη μέσω της θεωρίας των κβάντων!! Άρα , το Σύμπαν μπορεί να «ξεπηδήσει» από το ΤΙΠΟΤΑ, έτσι  ΤΥΧΑΙΑ; Ίσως…   Το Απίθανο δεν είναι και Αδύνατο!! Σύμφωνα με τα θεωρήματα μη-πληρότητας του Γκέντελ, τα οποία αποδείχτηκαν από τον Κουρτ Γκέντελ (Kurt Gödel) το 1931, μπορεί να υπάρχουν άψογα και σύμφωνα με τους κανόνες της Λογικής προβλήματα, αλλά η λύση τους να μην ικανοποιεί κάποιο μαθηματικό μοντέλο. Πιο απλά, το γεγονός ότι παραμένουν άλυτα λογικά Προβλήματα, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι τα προβλήματα αυτά δεν έχουν λύση. Μπορεί να έχουν λύση, αλλά να βρίσκεται πέρα από τους κανόνες της λογικής και των δυνατοτήτων του Ανθρώπινου μυαλού. Γι’ αυτό ακριβώς, οι πνευματικές δυνατότητες  των ανθρώπων δεν είναι απεριόριστες, αλλά έχουν … «κάπου» ένα πεπερασμένο όριο. Ίσως μετά από αυτό το όριο , να υπάρχουν και οι Απαντήσεις στα Μεγάλα Κοσμικά Ερωτήματα,  αλλά μάλλον δεν μας  αφορούν, ως συγκεκριμένο Ανθρωποειδές ….

 Μέχρι τότε, μέχρι να μάθουμε τι μας συμβαίνει, ας γελάσουμε… με την άγνοιά μας!