Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο» δήλωσε ο γνωστός για τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Β. Βενιζέλος.

«Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο» δήλωσε ο γνωστός για τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Β. Βενιζέλος.
Στο Διεθνές Δίκαιο ή την Πολιτική ο όρος Προτεκτοράτο (Protectorate) σημαίνει κάποια εδαφική κατοικήσιμη περιοχή που ελέγχεται (ή κυριαρχείται κατά διάφορους βαθμούς) από μία ή περισσότερες "προστατεύουσες" [προστάτιδες] (protecting) Δυνάμεις. Γενικά τα Προτεκτοράτα είναι δημιουργήματα συνθηκών του Διεθνούς Δικαίου οι οποίες και καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών και του κράτους ή των κρατών που ασκούν την προστασία. Συνεπώς τα προτεκτοράτα αποτελούν υποκείμενα του Διεθνούς Δικαίου. Όμως η σχέση δανειστών-τοκογλύφων και σημερινής Ελλάδας, δεν οριοθετούνται με βάση της αρχές του Διεθνούς Δικαίου, αλλά με βάση τις απαιτήσεις της ΤΡΟΙΚΑΣ.
Συνεπώς, πράγματι η Ελλάδα, σύμφωνα με την Επιστημονική έννοια του όρου,  δεν είναι προτεκτοράτο.  Επιπλέον,  έχει δίκαιο ο και Συνταγματολόγος Β. Βενιζέλος και  υπό μιαν άλλη σκοπιά. Δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο κράτους προτεκτοράτου, άρα δεν υφίσταται υπαρκτό συγκρίσιμο  μέγεθος,  από την εποχή που εγκαταλείφθηκε ο Φεουδαλισμός και περάσαμε στην συγκρότηση  των Εθνικών κρατών, που να έχει καταρρακωθεί τόσο πολύ η υπόσταση και το κύρος ενός κράτους, όπως της σημερινής Ελλάδας.
Η Ελλάδα όμως, μπορεί να χαρακτηριστεί,  ως  ένα μεταμοντέρνο ευρωπαϊκό ή τροικανό, προτεκτοράτο, αποδεχόμενοι προφανώς και τον νεολογισμό του όρου.  Και αυτό διότι:
Που και σε ποια χώρα του Κόσμου, ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί, προπηλακίζονται , λοιδορούνται και εκβιάζονται από υπαλλήλους απεσταλμένους της Ε.Κ.Τ., της Κομισιόν και του Δ.Ν.Τ. (όλα μαζί ΤΡΟΙΚΑ);
Ποιο Κοινοβούλιο, σε ποια χώρα,  υποχρεώθηκε να νομοθετήσει την εξόντωση των συνταξιούχων, την πλήρη κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και   την αποσάθρωση του κράτους πρόνοιας και παροχών προς τους ανήμπορους πολίτες της;
Ποια Κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δεχτεί ξένους απεσταλμένους να ελέγχουν,  να εγκρίνουν ή να απορρίπτουν  δαπάνες που προορίζονται για την  Εθνική μας Άμυνα  και την ασφάλεια της χώρας; Και με αυτό τον τρόπο, να έχουν πρόσβαση σε άκρως απόρρητα κρατικά μυστικά!
Για ποια Εθνική Ανεξαρτησία, για ποια Εθνική Αξιοπρέπεια, μπορούν να μιλάνε και να είναι υπερήφανοι οι σημερινοί Έλληνες;
Άραγε,  ποιος χαρακτηρισμός  ταιριάζει στο σύγχρονο ελληνικό κράτος;



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί