Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αλληλεγγύη, όχι ελεημοσύνη



Του Χρήστου Καπούτση       

         
           Τα χαμόγελα, η καλή διάθεση, η ευρυχωρία αισθημάτων,  οι ανυπόκριτες εκδηλώσεις αγάπης, η ευθυμία, η διασκέδαση , είναι εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις μέρες γιορτινές ή «χρονιάρες μέρες» που έλεγαν οι μεγαλύτεροι .  Η γιορτινή ατμόσφαιρα δεν φτιάχνεται  από τα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν, τα ψεύτικα χριστουγεννιάτικα δένδρα,   ή τους «κιτς» αγιοβασίληδες. Η γιορτινή ατμόσφαιρα δεν επιβάλλεται, αλλά δημιουργείται,  κυρίως από τη ψυχική διάθεση των ανθρώπων.
Άραγε , είναι δυνατόν να  μετέχουν  της γιορτινής ευωχίας  οι 1.300.000 άνεργοι; Μήπως,  έχουν καλύτερη  διάθεση τα δυο εκατομμύρια ελλήνων που βρίσκονται κάτω από τα όρια  της φτώχειας; Και η στρατιά των νεόπτωχων και νεοάστεγων που διαρκώς μεγαλώνει, μήπως «μεθούν» από χαρά με το χαρμόσυνο άγγελμα της γέννησης του Θεανθρώπου;
Τα δωρεάν γιορτινά γεύματα των Δήμων και της Εκκλησίας, απαλύνουν το πρόβλημα των δυστυχούντων συμπολιτών μας , δεν το επιλύνουν. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις ανθρώπων, που  υποχρεώνονται  να μετέχουν  στα δωρεάν  συσσίτια, υπάρχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες.  Άνθρωποι αξιοπρεπείς και έντιμοι,  που έχασαν  τη δουλειά τους και χωρίς να ευθύνονται έμειναν στο δρόμο, εκλαμβάνουν τη δωρεάν σίτιση ως ελεημοσύνη, που τσακίζει την υπερηφάνειά τους, που καταρρακώνει την αξιοπρέπειά τους, που τραυματίζει το φιλότιμό τους. 
Αλληλεγγύη ΝΑΙ, ανθρωπιά, ζεστασιά αισθημάτων, μοίρασμα αγάπης , αλλά ΟΧΙ ελεημοσύνη,  ειδικά από τους πλούσιους φοροφυγάδες.
Το χειρότερο απ’ όλα όμως,  είναι οι ευχές που θα «υποχρεωθούμε»  να ακούσουμε από πολιτικούς και πολιτικάντηδες. Τα «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» των πολιτικών είναι κάλπικα, είναι υποκριτικά , είναι ψεύτικα. Οι πολιτικοί με τις επιλογές τους, συνειδητά διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, διέρρηξαν το δίχτυ προστασίας των εργαζομένων, κατεδάφισαν εργασιακά δικαιώματα, χρεοκόπησαν τα ασφαλιστικά ταμεία, φτωχοποίησαν τη μεσαία τάξη, μετέτρεψαν τα όνειρα των νέων σε εφιάλτη και την ανημποριά των γηρατειών σε αβάσταχτη δοκιμασία.
Αφήστε μας κύριοι πολιτικοί στην παγωνιά μας ,  μην «ανησυχείτε», θα τα βολέψουμε και αυτά τα Χριστούγεννα, μόνοι , όπως  είναι πάντα οι Άνθρωποι που περνάνε δύσκολα!!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...