Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι προσπάθειες για τη διάσωση των δύο Μητροπολιτών



Του Χρήστου Καπούτση

Δεν έχουν καρποφορήσει μέχρι τώρα οι προσπάθειες για  την απελευθέρωση των Ελληνορθόδοξου και Συρο-ορθόδοξου Μητροπολιτών Χαλεπίου. Το Ελληνικό κράτος συνεχίζει τις προσπάθειές του. Η αρμόδια Επιτροπή στο Υπουργείο Εξωτερικών (ο Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων), συνεδριάζει  συνεχώς στο πλαίσιο των προσπαθειών της Ελληνικής Κυβέρνησης,  για τον εντοπισμό και την απελευθέρωση των Ελληνορθόδοξου και Συρο-ορθόδοξου Μητροπολιτών Χαλεπίου κ.κ. Παύλου και  Γρηγόριου Γιοχάνα Ιμπραχίμ  αντιστοίχως, που έχουν απαχθεί στη Συρία.
Οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με την υπόθεση αυτή  δεν έχουν επιβεβαιωθεί. (μεταδόθηκε ότι απελευθερώθηκαν, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε)
  Η Τουρκία έχει εμπλακεί ενεργά ,  από την πρώτη κιόλας στιγμή, στον εντοπισμό των υπεύθυνων της απαγωγής των Χριστιανών Μητροπολιτών. Τούρκοι πράκτορες αναζητούν τα ίχνη των απαγωγέων. Αρκετοί εκτιμούν ότι η Τουρκία, είναι  χώρα-κλειδί στην υπόθεση, εντοπισμού και ει δυνατόν, άμεσης απελευθέρωσης των δυο Μητροπολιτών. Κυρίως, λόγω των ισχυρών δεσμών της Άγκυρας με την αντιπολίτευση στη Συρία.
Επίσης, σύμφωνα με δημοσίευμα του κουρδικού Πρακτορείου Firat News, o Στρατός Λαϊκής Άμυνας του Δυτικού Κουρδιστάν (YPG), εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η οργάνωση που απήγαγε τους δυο μητροπολίτες στη Συρία, είναι η ισλαμιστική Feteh El-Hesun, η οποία ανήκει στον λεγόμενο Ελεύθερο Συριακό Στρατό, ο οποίος, ως γνωστόν, στηρίζεται ανοικτά από την Τουρκία. Οι Κούρδοι της Συρίας , κατά το κουρδικό Πρακτορείο, έχουν εντοπίσει τους δύο απαχθέντες μητροπολίτες και ετοιμάζουν επιχείρηση για την διάσωσή τους. Φυσικά, ούτε αυτή η πληροφορία  έχει επιβεβαιωθεί ακόμη…

 Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, εκτός των άλλων, θα έπρεπε ίσως,   να είχε ζητήσει την βοήθεια του Εμίρη του Κατάρ,  ο οποίος έχει επιρροή στις οργανώσεις Αλ Νουσρα και Ταουχιντ . Πρόκειται για ακραίες ισλαμικές οργανώσεις με δεσμούς με την ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ, που πιθανολογείται ότι, οι απαγωγείς των δυο Μητροπολιτών, είναι Τζιχαντιστες και  σχετίζονται με αυτές τις ισλαμικές – σουνιτικές οργανώσεις. Το ΚΑΤΑΡ είναι γνωστό ότι  τροφοδοτεί με όπλα και χρήματα, τις αντιστασιακές οργανώσεις,  που δραστηριοποίονταν  στην βόρεια Συρία, και επιχειρούν να «αρπάξουν»  την εξουσία στη Συρία, ανατρέποντας τον Μονάρχη- Δικτάτορα Μπασαρ ΑΛ ΑΣΑΝΤ.
Να προσθέσουμε ακόμη ότι, ο στενός συνεργάτης  του Προκαθήμενου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας  του κ.Κύριλλου , ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας, έκανε λόγο για τσετσενικές ομάδες που δρουν στη Συρία, υποστηρίζοντας ότι αυτές έχουν απαγάγει τους δύο Μητροπολίτες.
Πάντως, οι απόψεις ή οι εικασίες που εκφράζονται δημοσίως από Ιεράρχες διαφόρων δογμάτων θα πρέπει να «φιλτράρονται» διότι, πιθανότατα να έχουν και πολιτικές σκοπιμότητες.
                                                             ***
Μαζί με τον Ελληνορθόδοξο Μητροπολίτη Παύλο, έχει απαχθεί και ο αντίστοιχος Συρο-Ιακωβίτης Ή Συρο-ορθόδοξος  μητροπολίτης Γρηγόριου Γιοχάνα Ιμπραχίμ .
ΟΙ  Ιακωβιτες  συγκροτούν ένα  ιδιαίτερο θρησκευτικό- δογματικό  κίνημα μονοφυσιτικού χαρακτήρα.
Μονοφυσιτισμός ονομάζεται ένα χριστιανικό δόγμα, κατά το οποίο η θεία φύση του Χριστού θεωρείται κυρίαρχη επί της ανθρώπινης.
Πρόκειται για ένα  σημαντικό ρεύμα της χριστιανικής σκέψης.
Κατά την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553 μετ.Χ. όπου και  διατυπώθηκε το ορθόδοξο δόγμα, σύμφωνα με το οποίο ο Ιησούς υπάρχει σε ένα μόνο πρόσωπο και με δύο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεία, «ενωμένες και μη συγχεόμενες», οι διαφωνούντες  συγκρότησαν το δικό τους Θεολογικό Δόγμα του Μονοφυσιτισμού στο οποίο προσχώρησαν  οι Ιακωβίτες της Συρίας.
Η δογματική διδασκαλία των Ιακωβιτών, έχει απήχηση στη Συρία και ευρύτερα, οπού οι πιστοί Ιακωβίτες ξεπερνούν  στους 400.000 οπαδούς!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα