Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΔΟΥΛΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»*

E-mail Εκτύπωση PDF
altΤου ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*
Ένα σημαντικό στοιχείο στην εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων για τα αίτια της καταστροφής και τον τρόπο διεξόδου από αυτή είναι οι διάφορες «αναλύσεις» που όχι μόνο διαστρεβλώνουν ολοκληρωτικά την πραγματικότητα, αλλά \ μεταχειρίζονται και τις τεχνικές των καλογήρων του Ροΐδη. Όπως αυτοί βάφτιζαν το κρέας ψάρι ώστε να βολεύονται τόσο οι ηθικές τους υποχρεώσεις όσο και οι γαστριμαργικές, σήμερα διάφοροι αναλυτές βαφτίζουν «ριζοσπαστική» την προσπάθεια εξόδου από την κρίση μέσα στην ΕΕ, βολεύοντας τόσο τις υποχρεώσεις τους σαν «αριστερών», όσο και τις (αντίστοιχες) γαστριμαργικές. Έτσι, η υπεράσπιση της πεμπτουσίας του κατεστημένου που εκφράζει η ένταξή μας στην ΕΕ (η οποία μπορεί να δειχθεί ότι είναι η βασική αιτία της σημερινής καταστροφής) βαφτίζεται «ριζοσπαστική αριστερή» στάση, αφήνοντας τον αναγνώστη να μαντέψει ποια είναι άραγε συντηρητική δεξιά στάση, όταν σύσσωμα τα κόμματα εξουσίας που στηρίζουν την κοινοβουλευτική Χούντα χρησιμοποιούν κάθε μορφή οικονομικής και φυσικής βίας για να μην κινδυνεύσει η παραμονή μας στην ΕΕ! Και αυτό, όταν σύμφωνα με το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, 80% του Λαού δεν εμπιστεύεται την ΕΕ
Θα άξιζε όμως να θέταμε μερικές καυτές ερωτήσεις στους υποστηρικτές της Ευρώδουλης «Αριστεράς», που κάνουν φανερή την κατάφωρη απόπειρα εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων.

1. Η «ριζοσπαστική» ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και οι αντίστοιχοι «ριζοσπάστες» οικονομολόγοι που την στηρίζουν διατείνονται ότι θα σταματήσουν την «Κινεζοποίηση» της χώρας, δηλαδή θα καταργήσουν τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις που εισήγαγαν οι Μνημονιακές Κοινοβουλευτικές Χούντες. Όμως, η «ελαστικοποίηση» της εργασίας είναι αποτέλεσμα του ανοίγματος και της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας (όπως και του κεφαλαίου και των εμπορευμάτων) που επιβάλλουν οι καταστατικές συνθήκες της ΕΕ (Μάαστριχτ, Λισσαβόνας κ.λπ.). Γι’ αυτό και ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν ήδη επιβληθεί σε πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ (Βρετανία, Ολλανδία, Σκανδιναβικές κ.λπ.), ενώ στις υπόλοιπες είναι θέμα χρόνου η εισαγωγή τους, αφού όλα τα κόμματα εξουσίας προσυπογράφουν το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών. Ερώτηση: Πώς ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλει κοινωνικούς ελέγχους για την προστασία των εργαζομένων μέσα στην ΕΕ, αφού, ακόμη και αν... καταργούσε τα Μνημόνια, η ελαστικοποίηση επιβάλλεται από τις καταστατικές συνθήκες;
2. Οι Ευρώδουλοι «ριζοσπάστες» χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την μαζική ανεργία. Όμως, η ανεργία δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας, αλλά και των σημερινών τεχνολογικών μεταβολών (γι’ αυτό και χώρες με υγιή ανάπτυξη, όπως η Γερμανία, δεν έχουν αντίστοιχη αύξηση της απασχόλησης), αλλά και της προτίμησης των υπερεθνικών επενδυτών για χώρες με ακόμη πιο φθηνό εργατικό δυναμικό από την Ελλάδα (Βουλγαρία, Ινδία, Κίνα κ.λπ.) Ερώτηση: Πώς ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην ΕΕ θα επιτύχει δραστική μείωση της ανεργίας, έστω στα προ-μνημονιακά επίπεδα (8-9% περίπου); Με προπολεμικά προγράμματα …Ρούζβελτ που δεν έχουν σχέση με μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, όπως προτείνουν κάποιοι Ευρώδουλοι, ή με αναδιανομή των πλεονασμάτων μέσα στην ΕΕ, λες και είμαστε κάποια Πολιτεία των ΗΠΑ; Ή μήπως με μαζική ταχύρρυθμη ανάπτυξη Κινεζικού τύπου, που και αυτή θα απαιτούσε δεκαετίες για το ξερίζωμα της μαζικής ανεργίας;
3. Οι Ευρώδουλοι «ριζοσπάστες» οδύρονται για τις μαζικές απολύσεις που ήδη άρχισαν, το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και Παν. Σχολών (στο πλαίσιο των δραστικών περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες Υγείας και Εκπαίδευσης), καθώς και για το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων και την συνακόλουθη φτωχοποίηση. Ερώτηση: Είναι δυνατή μέσα στην ΕΕ η ακύρωση των μνημονιακών συνθηκών χωρίς ολοκληρωτική διαγραφή του Χρέους (την οποία ήδη «ξέχασε» η «ριζοσπαστική» ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ); Πώς ακριβώς, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ακύρωση όλων των μνημονιακων συνθηκών και εφαρμοστικών νόμων, (όλα αυτά μέσα στην ΕΕ!), θα επαναφέρει όλους τους απολυμένους από τη Χούντα, καθώς και τις κοινωνικές δαπάνες, μισθούς και συντάξεις στα προ-μνημονιακά επίπεδα, ενώ συγχρόνως θα διατηρεί πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα; Σημειωτέον ότι το πλεόνασμα αυτό (που επιτεύχθηκε με τις γνωστές «σφαγές») παίρνουν δεδομένο στους υπολογισμούς τους οι οικονομικοί «εγκέφαλοι» του ΣΥΡΙΖΑ!
4. Προγραμματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι υποστηρίζει την απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, την κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων κ.λπ. Δεν είδαμε όμως το «ριζοσπαστικό» ηγετικό ρεύμα να καταδικάζει τη σφαγή του λαού της Λιβύης, αλλά αντίθετα υποστήριζε, όπως βέβαια και η ΕΕ από όπου παίρνει την...έμπνευση του, τους ΝΑΤΟϊκούς εγκληματίες αντάρτες και έμμεσα τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, και το ίδιο κάνει τώρα και με τους αντίστοιχους Σύριους. Ούτε το είδαμε να καταδικάζει την άθλια ΕΕ, που μόλις κατέταξε στις τρομοκρατικές οργανώσεις το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της Χεζμπολλά. Ερώτηση: Πώς ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα επιτύχει την πολιτική αυτοδυναμία, μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ; Και, γενικότερα, πώς ακριβώς θα επιτύχει την οικονομική αυτοδυναμία και την παραγωγική αναδιάρθρωση που επικαλείται, μέσα στην ΕΕ των «4 ελευθεριών», και αφού θα έχει ξεπουληθεί στο μεταξύ ο κοινωνικός μας πλούτος ―εκτός αν ακυρώσει και όλες τις μετά-μνημονιακές ιδιωτικοποιήσεις! Δεν έχουν λοιπόν άδικο οι Τάιμς της Νέας Υόρκης (η ναυαρχίδα της υπερεθνικής ελίτ), όταν δημοσίευαν άρθρο (23/6/2013), με τίτλο «ΜΟΝΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»...
* Είναι προφανές ότι οι χαρακτηρισμοί του κειμένου εκφράζουν τον αρθρογράφο και όχι την Iskra.
*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» την Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

νίζεται !

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα