Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«αρνούμαι να αγγίξω έστω και οβολόν από τα δημόσια χρήματα»



του Χρήστου Α. Καπούτση

Σε τροχιά αναθέρμανσης μπαίνουν σταδιακά  οι ελληνορωσικές σχέσεις, αφού ο «πάγος»  μάλλον «έσπασε»,  με την επίσκεψη  στην Αθήνα  του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας   Σεργκέι  Λαβρώφ. Στις συναντήσεις που είχε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σ. Λαβρόφ,  με τον Πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, τον Υπουργό Εξωτερικών Β. Βενιζέλο και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλο, επιβεβαιώθηκε το έντονο ενδιαφέρον της Μόσχας για μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα με τη συμμετοχή ρωσικών επιχειρήσεων στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, όπως της Gazprom στο νέο διαγωνισμό για τη ΔΕΠΑ,  των ρωσικών σιδηροδρόμων για τον ΟΣΕ, και  για το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Συμφωνήθηκε ακόμη η ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στον τουρισμό και  στον τομέα της ενέργειας. Επίσης, η ανάπτυξη προωθημένων διπλωματικών επαφών και πιο στενών σχέσεων στον στρατιωτικό-βιομηχανικό τομέα. Έχει ουσιαστικό, αλλά και συμβολικό περιεχόμενο, το γεγονός ότι , μαζί με τον Σ. Λαβρώφ βρέθηκαν στην Αθήνα,  ο  επικεφαλής των Ρωσικών Σιδηροδρόμων Βλαντίμιρ Γιακούνιν, αλλά και ο Αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ναύαρχος Viktor Chirkov, τον οποίο μάλιστα δέχτηκε σε εθιμοτυπική επίσκεψη ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος.  Η αμυντική συνεργασία της Ελλάδας με την Ρωσία θα γίνει πιο συγκεκριμένη μέσα από την επικείμενη επίσκεψη στην Ελλάδα του Ρώσου Υπουργού Αμύνης Σεργκέι Σοϊγκού στο τέλος του χρόνου.
 Δικαιολογημένα λοιπόν, ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών Β. Βενιζέλος, δήλωσε ότι, «η  σχέση μας με τη Ρωσία, είναι μια στρατηγική εταιρική σχέση».

οικονομική κρίση

    Η Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, μαστίζεται από μια βαθιά οικονομική κρίση, που έχει ήδη εμφανείς επιπτώσεις στην καθημερινότητα χιλιάδων ελλήνων πολιτών. Η Ελληνική Κυβέρνηση λόγω που υπέρογκου Δημόσιου Χρέους της, που μάλλον δεν είναι διαχειρίσιμο, έχει καταστεί όμηρος πολιτικών εκβιασμών από τον εσμό των τοκογλύφων δανειστών μας. Η στήριξη λοιπόν των προσπαθειών της Κυβέρνησης να ξεφύγει από τη μέγγενη των Μνημονίων και των Δανειακών συμβάσεων,  είναι πράξη αλληλεγγύης προς τον χειμαζόμενο Ελληνικό Λαό.
Η δήλωση του πιο ισχυρού ίσως Υπουργού Εξωτερικών στον Κόσμο , που έκανε από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών στην κοινή συνέντευξη τύπου με τον έλληνα ομόλογό του, έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα.   «Ευελπιστώ ότι η περαιτέρω εμβάθυνση της οικονομικής μας εταιρικής σχέσης θα συνεισφέρει πραγματικά στη διευθέτηση των υποχρεώσεων, τις οποίες έχει αναλάβει η Ελληνική Κυβέρνηση για την υπέρβαση των φαινομένων της κρίσης. Επίσης, υποστηρίζουμε πλήρως την αποφασιστικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της σταθερής ανάπτυξης της χώρας. Αυτό είναι προς το κοινό μας συμφέρον, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη ως σύνολο», επισήμανε ο Σ. Λαβρώφ.
Επίσης , ο Σ.Λαβρόφ, αναφερόμενος στις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας, υπογράμμισε ότι πέρυσι σημειώθηκε ρεκόρ στις εμπορικές συναλλαγές, καθώς αυτές άγγιξαν τα 6,5 εκ. δολάρια και πρόσθεσε ότι κατά το τρέχον έτος συνεχίζεται αυτή η αύξουσα τάση των εμπορικών συναλλαγών.  Ενώ για το θέμα του τουρισμού είπε ότι ένα εκατομμύριο Ρώσοι τουρίστες επισκέφθηκαν την Ελλάδα και παρατήρησε την ανοδική τάση που καταγράφεται στον τουριστικό τομέα.
Και η απάντηση του Β. Βενιζέλου : «Θέλουμε να είναι έντονη η ρωσική παρουσία στην Ελλάδα μέσω άμεσων επενδύσεων και μέσω της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων. Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για μια σειρά από ανοιχτές διαδικασίες και κρίσιμα προγράμματα, τα οποία θα ενισχύσουν την ελληνική πραγματική οικονομία μετά από 6 χρόνια ύφεσης, μετά από τη σκληρή εμπειρία της κρίσης που έχει ζήσει ο ελληνικός λαός. Ο τομέας του τουρισμού και ο τομέας της ενέργειας είναι πάντα για μας δυο προνομιακοί τομείς στους οποίους έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε από κοινού».
 Είναι επίσης ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, η πρόθεση της Gazprom να προχωρήσει σε  μείωση των τιμών του φυσικού αερίου, που προμηθεύεται η Ελλάδα από τη Ρωσία.
Και ακόμη, οι Σ.Λαβρόφ και Β. Βενιζέλος,  υπέγραψαν Κοινή Δήλωση για την ανακήρυξη του 2016 ως Έτος Ρωσίας στην Ελλάδα και Έτος Ελλάδας στη Ρωσία

Εξωτερική πολιτική 

Σχετικά με τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο , την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και τα Βαλκάνια, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σ.Λαβρώφ, επισήμανε στους Έλληνας συνομιλητές του, τον κίνδυνο περιφερειακής αποσταθεροποίησης ,  αν διαταραχτούν  οι πολύ εύθραυστες γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή.  Ειδικά για τη Συρία, ο Σ. Λαβρόφ αναφέρθηκε στην αμερικανορωσική συμφωνία για πολιτική λύση, καυτηριάζοντας παράλληλα, την απόφαση κάποιων ηγετών της Δύσης (Μπ. Ομπάμα, Φρ. Ολάντ), να πλήξουν με στρατιωτικά μέσα τη Συρία, προκειμένου να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ , ώστε  ακουσίως ή εκουσίως,  να δημιουργηθεί εκεί ένα εξτρεμιστικό κράτος. 
  Σχετικά με την επικείμενη προεδρία της Ελλάδας στην Ε.Ε., ο κ. Λαβρόφ ανέφερε πως εκτιμά την αποφασιστικότητα των Ελλήνων να προωθήσουν στην ημερήσια διάταξη τις σχέσεις Ρωσίας-Ε.Ε. πρωτίστως, όπως τόνισε,  το πρόβλημα της χορήγησης βίζας για τους Ρώσους πολίτες. 
Τέλος, το Κυπριακό ήταν μεταξύ των θεμάτων που συζήτησαν οι
 Β. Βενιζέλος και Σ.Λαβρόφ, με τον ρώσο υπουργό Εξωτερικών να διατυπώνει επιφυλάξεις, για τις δρομολογούμενες εξελίξεις, σχετικά με την επίλυση του πολιτικού  προβλήματος της Κύπρου

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ελλάδα και Ρωσία τίμησαν μια κορυφαία προσωπικότητα στο χώρο της διπλωματίας, τον ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, καθώς επίσης και τη συμπλήρωση 185 χρόνων Ελληνορωσικών διπλωματικών σχέσεων. 
Ο Σ.Λαβρόφ, μιλώντας στην σχετική εκδήλωση, αφού εξήρε την προσωπικότητα του Ι. Καποδίστρια  επισήμανε ότι, «η Ρωσία πάντα ήθελε μια ισχυρή και ευημερούσα Ελλάδα. Οι βαθιές ιστορικές ρίζες στις σχέσεις των δύο κρατών, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία οικοδομούμε τις πολιτικές μας σχέσεις».
Στην ίδια εκδήλωση, ο υπουργός Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, αναφέρθηκε εκτενώς στη συμβολή του Καποδίστρια στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής διπλωματίας στις αρχές του 19ου αιώνα και στην πρωτοπόρα αντίληψή του για τον συνδυασμό ρεαλισμού και μετριοπάθειας ενάντια στον αυταρχισμό της εποχής.
Ο I. Καποδίστριας, συγκαταλέγεται μεταξύ των τριών μεγαλυτέρων διπλωματών  της εποχής του, μαζί με τον Μέττερνιχ και τον Ταλλεϋράνδο. Διετέλεσε με ιδιαίτερη επιτυχία  Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Στις 14 Απριλίου 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας  επέλεξε τον  Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας. Ξεκίνησε ένα τιτάνιο μεταρρυθμιστικό έργο, για να δώσει οντότητα στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Έθιξε όμως συμφέροντα τοπαρχών, με αποτέλεσμα την δολοφονία του,  από τον αδελφό και τον υιό του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (στις 9 Οκτωβρίου 1831 στο Ναύπλιο).
Ο χώρος  δεν επαρκεί για να αναλύσουμε την προσωπικότητα και το έργο του Καποδίστρια. Θα αναφερθούμε όμως, σε ένα μόνο γεγονός.
Η Δ’ Εθνική Συνέλευση με Ψήφισμά της  αποφάσισε να δοθεί χορηγία (μισθός) στον Κυβερνήτη. Και ο Ι. Καποδίστριας απάντησε ως εξής: «εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να αγγίξω  έστω και οβολόν από τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και των ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν». Προφανώς, διαχρονικά επίκαιρο το  παράδειγμα του Ι. Καποδίστρια, με καταρχήν αποδέκτες τους εύπορους πολιτικούς και Κυβερνητικούς Αξιωματούχους. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα