Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

απο ΤΙΠΟΤΑ 3

Ο Νίκος Δήμου και η Εθνοσωτήριος Επανάστασις του Μακαρέζου και του Ανδρουτσόπουλου


Χαμός (διαβάζω) έγινε πάλι στο διαδίκτυο με αφορμή ένα άρθρο του Ν. Δήμου για την επανάσταση του 1821.
Στο άρθρο του που αναρτήθηκε στο protagon.gr (του νέου ηγέτη μας, του Σταύρου του Θεοδωράκη με το σακίδιο), εν ολίγοις αναφέρονται τα εξής:
- Η επανάσταση δεν ήταν επανάσταση, 
αλλά εμφύλιος πόλεμος.
- Η επανάσταση απέτυχε παταγωδώς.
- Ο Κολοκοτρώνης ήταν ένας κοινός εγκληματίας  πολέμου και έκανε “εθνοκάθαρση”.
- Ο Καποδίστριας, ο Κοραής και άλλοι δεν υποστήριξαν ποτέ την επανάσταση.
- Την επανάσταση δεν έκαναν Έλληνες αλλά Αλβανοί.
Τις παραπάνω απόψεις μάλιστα τις χαρακτηρίζει ως “εξακριβωμένες ιστορικά αλήθειες”.
Σε όποιον έχει παρακολουθήσει την πορεία του Ν. Δήμου, την συμμετοχή του σε διάφορους “αμφιλεγόμενους” (βλέπε: πρακτόρικους) οργανισμούς τύπου “Παρατηρητήριο Ελσίνκι”, οι “απόψεις” του δεν πρέπει να προκαλούν καμμια έκπληξη.
Τέτοιες, παραληρηματικής μορφής καλοπληρωμένες ανοησίες γράφει εδώ και πολλά χρόνια.
Αντιθέτως, έκπληξη είναι οτι υπάρχουν μερικοί ακόμα άνθρωποι που εξακολουθούν να παίρνουν τον Δήμου στα σοβαρά. Αν και, οφείλω να παραδεχτώ οτι πλέον, ακόμα και οι αναγνώστες του Protagon, στην συντριπτική τους πλειοψηφία πήραν τον Νίκο Δήμου στο ψιλό (γεγονός που ανάγκασε τους διαχειριστές του site να κλείσουν άρον άρον τα σχόλια στο εν λόγω άρθρο).
Ίσως όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση η ενασχόληση του Ν. Δήμου με την “επανάσταση” έχει άλλες ρίζες.
Η μοναδική Επανάστασις που συγκίνησε τον Δήμου πρέπει να ήταν η Εθνοσωτήριος.
Αυτή ήταν άλλωστε, η Επαναστατική Κυβέρνησις του Γεωργίου Παπαδοπούλου, που διόρισε το Νίκο Δήμου στη θέση του “Γενικού Γραμματέως της Διοικούσης Επιτροπής της Ενώσεων Διαφημιστικών Επιχειρήσεων Ελλάδος”.
Και μάλιστα με κάθε επισημότητα. Με την τζίφρα δυο εκ των ηγετών της Χούντας. Του Μακαρέζου και του Ανδρουτσόπουλου.

Ο Νίκος Δήμου δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος χουντικός που έκανε καριέρα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, φορώντας τον φερετζέ του “αριστερού”, για να κρύβει καλά το φασιστικό παρελθόν του.
Τώρα μάλιστα, καθώς πλέον βαδίζει προς τα 80 φεύγα, αποφάσισε για άλλη μια φορά να ασχοληθεί ενεργώς με τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Συμμετέχοντας ενεργώς στο προκατ κόμμα – ανέκδοτο του Στ. Θεοδωράκη.
Με την ελπίδα ότι, αυτή τη φορά, η ενασχόλησή του δεν θα είναι τόσο καταστροφική όπως με την προ πενταετίας συμμετοχή του στην τότε “Δράση”, ...
Τότε δηλαδή που είχαν γελάσει και τα τσιμέντα.
amantomatimou μέσω proslalia ,
Αναρτήθηκε από Greki-gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...