Αναζητούνται 40 εκατομμύρια ευρώ, ένα σύστημα ηλεκτρονικού Πολέμου του Στρατού και ένας ογκώδης φάκελος

του Χρήστου Καπούτση

Περισσότερα από 40 εκατομμύρια ευρώ έδωσε ως προκαταβολή το Ελληνικό Δημόσιο στην ιδιωτική εταιρεία SONAK (Θ. Λιακουνάκος) , προκειμένου ο Στρατός να αποκτήσει ένα σύγχρονο σύστημα Ηλεκτρονικού πολέμου. Η σχετική σύμβαση υπογράφτηκε το 2001, επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου.  Σήμερα, μετά από 13 χρόνια, ο Στρατός δεν έχει παραλάβει ούτε «βίδα», ένας ογκώδης φάκελος με ΟΛΑ τα σχετικά αποδεικτικά  στοιχεία της υπόθεσης «χάθηκε» , ενώ ο Στρατός μας, δεν διαθέτει ένα αναγκαίο σύστημα για τις επιχειρησιακές του ανάγκες. 

Σε λίγες μέρες , 19 κατηγορούμενοι μεταξύ αυτών ο πρώην Α/ΓΕΣ και μετέπειτα Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγός ε.α. Γεώργιος Αντωνακόπουλος , οι  πρώην γενικοί  διευθυντές της ΓΔΑΕΕ  Ε. Βασιλάκο και  Γιώργος Κολύρη , ο πρώην   διευθύνων  σύμβουλος της εταιρείας SONAK  Hλίας Αρκουμανέας, καθώς και ο επιχειρηματίας  Θ. Λιακουνάκος, θα δώσουν εξηγήσεις στη δικαιοσύνη,  για την πολύκροτη υπόθεση του Συστήματος Ηλεκτρονικού πόλεμου του Στρατού (ΗΣΣ).

Η σύμβαση για την παραλαβή δεκαοκτώ παρεμβολέων και έντεκα κέντρων ακροάσεως μεταξύ του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της κατασκευάστριας εταιρείας SONAK (πρόκειται για θυγατρική της AXON Ανώνυμης Εταιρείας Συμμετοχών συμφερόντων του κ. Θωμά Λιακουνάκου) υπεγράφη το 2001,  όταν υπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ενώ οι Σμπώκος και Κάντας, έκαναν τις «διαπραγματεύσεις».

Η σύμβαση 19/10/2001 που συνομολογήθηκε μεταξύ του Δημοσίου και της εταιρείας SONAK του κ. Λιακουνάκου προέβλεπε την υποχρέωση στον  αγοραστή, δηλαδή στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας,  να καταβάλει στην ανάδοχο εταιρεία SONAK, ασυνήθιστα μεγάλη προκαταβολή, με τη δέσμευση να παραδώσει το σύστημα στο Στρατό μέχρι το 2005.

Πήρε η SONAK την προκαταβολή, μεσολαβούν 4 ολόκληρα χρόνια , έγιναν πολλές δοκιμές, στις οποίες καταγράφηκαν πολύ σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του συστήματος. Το 2005 έγιναν τελικές δοκιμές , όπου και καταγράφηκαν συγκεκριμένα προβλήματα και το Γενικό Επιτελείο Στρατού αποφάσισε ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα του παρουσίασε η SONAK ,  δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που είχαν τεθεί, άρα το σύστημα είναι αναξιόπιστο και η αρμόδια επιτροπή το απέρριψε παμψηφεί.   Η εταιρεία SONAK  όμως,  υποστήριζε πως οι δοκιμές ήταν επιτυχείς και αξιολογήθηκαν σαν αποτυχημένες, επειδή η Επιτροπή κατάλαβε «λάθος»!  

Αλλά , εκ μέρους της εταιρείας υπάρχει και άλλη εξέλιξη. Τον Νοέμβριο του 2007 η SONAK κατέθεσε αίτηση προσφυγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου προσφεύγοντας στη διαιτησία. 

Το Διαιτητικό Δικαστήριο συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 2 Ιουνίου του 2009 και τον Οκτώβριο του 2012 αποφάσισε να κάνει δεκτή κατά πλειοψηφία την αίτηση της SONAK, ενώ παράλληλα απέρριψε την ανταγωγή του Δημοσίου,  που αξίωνε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την ιδιωτική εταιρεία,  που ουδέποτε παρέδωσε στον Στρατό το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου.  Σύμφωνα με την ετήσια οικονομική έκθεση της AXON Ανώνυμης Εταιρείας, μητρικής της SONAK, «από την τελεσιδικία της υπόθεσης προέκυψε κέρδος για τη θυγατρική συνολικού ποσού 8.706.000 ευρώ»!!

Επισημαίνουμε ότι, μέχρι τη διαπίστωση των προβλημάτων από το ΓΕΣ, στα κέντρα ακροάσεως και στους παρεμβολείς του συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου (2005), η εταιρεία SONAK,  είχε εισπράξει  34.516.000 ευρώ και σταδιακά κάποια άλλα  ποσά, που ανεβάζουν το συνολικό ποσό στο περίπου 43 εκατομμύρια ευρώ, που εισέπραξε η SONAK από το ελληνικό Δημόσιο. Και έναντι αυτών των 43 εκατομ. ευρώ, τι παρέδωσε η SONAK; Τίποτα απολύτως…

 Ωστόσο, υπάρχει μία ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πτυχή, αυτής της πολύκροτης υπόθεσης. Είναι η  «απώλεια» του ογκωδέστατου  φακέλου του Ηλεκτρονικού Πολέμου Στρατού το 2007,  που περιείχε έγραφα και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που φώτιζαν την υπόθεση.

Ο τότε αρμόδιος υφυπουργός Γιάννης Λαμπρόπουλος,  εισηγήθηκε  την άμεση καταγγελία της σύμβασης, παραπομπή της υπόθεσης στον εισαγγελέα και επανάληψη του διαγωνισμού. Τον φάκελο με όλα τα επίμαχα αποδεικτικά στοιχεία παρέλαβε ο τότε Α/ΓΕΣ, στρατηγός Δ. Γράψας, και τον παρέδωσε στο Γραφείο του υπουργού Ευάγγελου Μειμαράκη. Όμως ο φάκελος … «χάθηκε». Που; Πως; Άγνωστο. . .

 Η απώλεια απόρρητου φακέλου τέτοιας εμβέλειας στο υπουργείο Εθνικός Άμυνας, είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο  και η λογικότερη ερμηνεία της εξαφάνισης είναι ότι,  με τον τρόπο αυτό «μπλοκαρίστηκαν», με τα αζημίωτο φυσικά, κάποιες διαδικασίες.

Μαζί με τον φάκελο «χάθηκαν» και τα 40 εκατομ. της προκαταβολής και το σύστημα Ηλεκτρονικού πολέμου. Και μετά ο Γ. Λαμπρόπουλος αντικαταστάθηκε από τον Κ. Τασούλα στη θέση του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας. Και  η υπόθεση ξανά- ξεχάστηκε...

Τώρα όμως τη θυμήθηκε η Δικαιοσύνη, που  μπορεί να «σπεύδει βραδέως», αλλά ενίοτε διαθέτει και μνήμη ….ελέφαντα.